
Bucephalus.
That's what I'll call you. Strong and stubborn.
Bucephalus and Alexander."
To miał być wiersz o miłości, bo piosenka Gareth Gates - Say It Isn't So chodziła za mną parę dni.
Dzwon, dzwon.
Słychać jego głęboki ton.
Ptak. Tak.
Jego lot to czasem znak.
Ptak może unosić się wysoko,
niczym wieże Notre-Dame;
Ale też ptak może być, gdzieś nisko,
całkiem sam.
Bywa, że przeplatające się życia,
człowieka i zwierzęcia,
którego terytorium się naruszyło;
Krzyżują się tak,
że jedno zagraża nie tylko sobie,
ale i innym wśród, których żyło.
Gdy ogień, który wynaleziono,
aby ciepło przynosił,
czy zapewniał bezpieczeństwo;
W zakamarki wieży wniesiono,
a nikt nie prosił,
ogień stał się, jak przekleństwo.
Niedostrzeżony, bo w miłosierdziu był już wyczekiwany,
pojawił się, tak dla wszystkich gdzieś niespodziewany.
Uznawany ja nie wierzę, uznawany to znów omamy,
a ogień się rozwijał, by być zauważony przez inne organy.
Dla dobra wspólnego, ile stworzeń w świecie żyje,
każde powinno zwracać uwagę, na reguły innych;
Dla dobra wspólnego, ile różnorodności świat kryje,
każde stworzenie jest do ukochania i poszanowania.
Notre-Dame płonie a wszystkie drogi zamknięte,
rozbudowano miasta, sieci uliczne, rąbnięte.
Plany uliczne, plany budowlane zaniechane,
teraz każdy drobiazg daje o sobie znać,
a ludzie wiedzą, że szybko nie pójdą spać.
Ogień się rozrasta, serca łamią się od bólu,
tyle zniszczenia w miejscu historii budowanej przez lata;
znika powoli nadzieja, że los jeszcze z nią nas poprzeplata.
Modlitwy do nieba, rezygnacja i rozpacz niecierpliwości,
w niejednym sercu to ona właśnie, gdzieś głęboko gości.
I nagle zjawia się na drobiazgów najcenniejszych szansa ocalenia,
na ostatnich procentach baterii dochodzi do Cudu Wybawienia.
Ogień dalej się pali, ogień się nadal nie zatrzymuje,
być może budynek się zaraz zawali, ludzi się hamuje.
Wykonujący swoją pracę walczą do końca, aż ktoś lukę znajduje,
dostęp do wieży wydaje się otwarty, ochotnik niech ją uratuje.
Wolontariuszy szczerego serca i wielkiej wiary okazuje się więcej niż się zdawało,
idzie kilku ochotników tam, gdzie ogień wielki; a zderzenie dwóch światów powstało.
Po błędach i nauczkach, po przejściu drogi różnymi sposobami,
ochotnicy gaszą pożar, nadzieja mierzy się z wiarą i miłością;
praca, którą tak precyzyjnie w drobiazgach teraz wykonają sami.
Na koniec przychodzi tylko pytanie,
czy lepiej żyć spokojnie i przestrzegać reguł,
pamiętać o historii i znaczeniu wartości każdej pracy, czy tradycji;
Czy zastanawiać się, czy coś zostanie,
gdy świat do krańców wytrzymałości się sprowadza niczym organizm człowieka,
relacje i zdrowie zawsze będą Nam towarzyszyć, tylko; kiedy z miłością się na nie czeka.
sierpień 2022 (20-23)
Deszcz uczucia,
czyli krople zamiast dotyku i słów;
Burza tak straszliwa,
a jednak tej deszczu chce się znów.
Oddech powietrza, które serca uśmierza ból;
oddech lodowaty, a jednak ciepły zarazem,
Coś, co chce mieć się w parze, jak pieprz i sól,
ale, aby to było z serca zamiast pod rozkazem.
Słyszeć melodię kropli opadających cicho na ziemię,
słyszeć ich muzykę kojącą niczym masaż dotykiem;
Czuć opuszki palców dotykające ciała,
choć go nie mogą dotknąć, bo są za daleko;
Czuć miły oddech na swojej twarzy,
choć go nie można czuć, nawet choć deko.
Deszcz uczucia,
czyli krople zamiast dotyku i słów;
Tworzą czasem tak mocną relację,
że uwierzyć nie tak prosto w to, co się dzieje.
Muzyka deszczu serenadę gra,
a serce wiedząc tylko, że u kogoś też pada;
to serce wraz z drugim czuje łączność, szaleje.
Deszcz, jako krople zamiast dotyku i słów;
może stać się randką, może stać się modlitwą,
Deszcz może stać się w ten sposób taki prosty,
drugiego człowieka tak wielkim ukochaniem.
I pomyśleć, że kiedy widzi się człowieka znów,
człowiek jest w stanie obdarzyć drugiego
człowieka, tym samym wielkim umiłowaniem.
Rzeka płynie niezauważona,
a, jak drobiazgi spotkań spojrzeń
jest przestrzeń w historię wyposażona.
Bardziej warte niż 1000 słów chwile,
które tak wielu, gdzieś niezauważone umykają;
Oczy, które na co dzień; choć zdawało się umarły,
a jednak nadal, jakby zmartwychwstałe się spotykają.
Głębia historii w oczach, do której się nie patrzy;
gdy nie ma się i serca, i kogoś przyzwolenia;
Głębia historii w oczach, którą trzeba unieść,
wartość, której się tak bardzo nie docenia.
Pewna kobieta z Triumf Miłości twierdziła,
że przeczytać w oczach można odpowiedzi;
Uważaj, więc; jak głęboko patrzysz komuś w oczy,
bywa; że wzrok specjalnie ich unika, patrzy krócej;
Nigdy nie wiadomo, jak głęboko coś w oczach siedzi.
Czasami pytania, co zdawało by się innych dotyczą;
oczy zdradzają, serce; jeśli się go nie uśpi komunikuje.
Patrzmy na rzekę wartości, ona płynie, tylko płynie;
a wie, gdzie płynie i dokąd płynie. To się wprost czuje.
lipiec 2022
lipiec 2022
Motyw przewodni Harold Faltermeyer, Lady Gaga, Hans Zimmer, & Lorne Balfe – The Man, The Legend / Touchdown, bo wiedziałam; że coś z tego też wykrzesam. Tylko nie wiedziałam, kiedy. A dziś przypadł taki dzień, spokoju, ciszy i chwili snu za dnia. Mało przepadam za snem, ale ktoś kiedyś powiedział; że...
czerwiec 2022
Asy, które potrafią nauczyć tego,
czego nie uczą inni to nie chwila mądrości;
Asy uczą się na regułach, czasie, klęskach i błędach,
dochodzą do czegoś trwałego.
Gdzie widać zwątpienie we własne możliwości,
gdzie drugi człowiek Cię swym słowem wspiera,
Tam widać i pokorę, i błysk na świat wrażliwości.
Wielu dziś ma roszczenia do świata,
oczekiwania, przez które Skrzypka na Dachu nie zauważa.
Biegnie niejeden z selfie chodnikiem,
ale już staruszki osamotnionej wśród gołębi pomóc nie uważa.
Są ludzie, którzy mają swoje momenty,
ale kiedyś przeminą ich czasy;
Są ludzie, którzy popularni za to co modne,
a niejeden, co przyjemności przyswoił w nadmiarze,
Dziś bywa, że jakby był poddawany jakiejś karze.
Mówią mowa srebrem, a milczenia na wagę złota;
ale nawet wśród tych, co milczą dobra ochota;
Aby zawalczyć, aby przypomnieć, aby ich zrozumiano;
przychodzi czas, gdy wszyscy zrozumieją,
co tak naprawdę w tradycji komu trwale przekazano.
Nawet serca dziś potrafią nie bić na widok ukochanego człowieka,
bo niejeden człowiek w przyjemność oczu, czy ciała gdzieś ucieka.
A serce w każdym ciele, gdzieś głośno bije,
trzeba sobie przypomnieć, że ono też żyje;
Dusza z sercem rozmawia i mówi, co się w nim kryje,
podważy obraz oczu, on po prostu krótko pożyje.
czerwiec 2022
Czasami, gdy coś planujemy "Plany szlag biorą", jak to mówi Harry Potter w jednym z filmów na podstawie serii książek J.K. Rowling. Ale są też inne plany. Takie niczym z Top Gun Maverick. Zobacz też: Impossible Inspiracja Muzyką Piosenki James Arthur.
maj 2022
Pokręconą ścieżką zaczynając od Andrea Bocelli Vivo per lei z Heather Headley, które bardzo lubię. Youtube poprowadził mnie Andrea Bocelli, Marta Sanchez - Vivo Por Ella. A, że nie wiedziałam; kto to jest zaczęłam grzebać, jak ta kura w ziemi grzebie próbując odnaleźć coś fajnego i się posilić.
I tak z jednej piosenki, a potem drugiej trafiłam na Marta Sánchez y Carlos Baute · Colgando en tus manos · Feliz 2009. I... zobaczyłam coś co jest... nowsze i rytmiczne. I... melodia mówi sama za siebie. Idealna piosenka na maj do inspiracji... Carlos Baute, Marta Sánchez - Te sigo pensando (Videoclip Oficial)
maj 2022
Jak w tytule Chrum Chrum, czyli Prosiaczek Psa. Ulubiona zabawka mojego małego smyka! Nie wiem, czy jest coś do tłumaczenia poza tym, że zabawka chrumka i jest gumowo-plastikowa.
maj 2022
Uczucie tak słodkie budzące się w ciszy,
nawet, gdy wiele rzeczy słów potrzebuje;
Miłość pojawia się w gestach i czynach,
realizacji potrzeb drugiego, które czuje.
Dla jednego będzie to przytulenie, dla innego pomoc drugiemu,
Inny spojrzy na wygląd,
lecz z czasem; jeśli mądry będzie szukał choćby poczucia bezpieczeństwa,
Coś co sprawia, że zaufa,
w końcu nic nie dzieje się od tak, a miłość dobra to ta z narzeczeństwa.
Jeśli pomaga innym i Nam widzimy ktoś w potrzebie pomoże,
jeśli mamy tego wyraz to już czynu ocean, a nie morze.
Uczucie tak słodkie budzące się ciszy,
w posiłkach przynoszonych niby przypadkiem;
Jednak dzielenie się posiłkiem jest,
nie tylko symbolicznym łamaniem opłatkiem.
Uczmy się dotyku, uczmy się odległości,
zaufanie budowane z czasem, obraz miłości.
Bo niejedna kotka na klapsa się rozochoci,
ale i niejeden kot drapnie, ludzie idioci;
Bo też niejedna kocina najlepiej będzie mruczała,
gdy po brzuszku będziesz ją ot, lekko łaskotała.
kwiecień 2022
Dialog między kobietą a mężczyzną dzieje się w różnorakiej sferze. W łóżku, czy miłości poza nim utrwalanej przez codzienność i to, jacy jesteśmy dla innych oraz siebie nawzajem ( zobacz też tu o Sztuce Kochania).
W filmie Matki, żony i kochanki pada cytat; że Największym Grzechem Małżeństwa jednego mężczyzny było to, że nie rozmawiał z żoną.
Gdy się opamiętuje to chce wrócić do domu. Ale żona go uczy, że zamieszka w domu; ale wtedy, gdy nie będzie spał u obcej kobiety na polówce, a na przykład u kolegi. Tym samym na tamte czasy nie budząc kontrowersji, ale nie narażając się na zdradę.
A, jak mówi George Lucas Każda Wiara Patrzy na Boga z Nieco innej strony( zobacz cyaty Star Wars )
Nie ważne, więc kogo postawimy w miejscu Boga. Czy będzie to Żywe Stworzenie, czy poruszany Temat to pogląd na Jednego Boga.
Prościej obdarzyć Yodę niesamowitego kosmitę Mocą i takich Jedi, aby pokazać to co w Nas drzemie; a nie walczyć z tymi, którzy mogą się spierać o wiarę lub niewiarę w samo istnienie Boga. A kosmitów przecież tylu po dziś szuka :) To samo z resztą z tematem relacji zrobił w Solaris Stanisław Lem, bo część nie zdecydowałaby się na romansidło, czy poradnik - Porozmawiaj z drugim człowiekiem. Takim samym, ale i innym od siebie.
Cierpliwość jest Cnotą pozwalającą Odkryć Świata Uroki,
a co w Nim takiego Pięknego, Sam Musisz Odkryć Kolego;
Bo nikt nie patrzy Twoimi oczami na Świat tak, jak Ty;
Nikt też nie słyszy tak, jak Ty słyszysz odgłosy i odbierasz je;
Na tym polega Piękno Świata, Każdy Jest i Może być Kim chce.
kwiecień 2022
Kiedy spojrzeć na dzisiejsze czasy,
niejeden hałasuje, jak to tradycji dziś nie ma i moralności.
Podczas, gdy stary korzeń w nas przenika,
nie tylko w krwi rodziców i przodków troski, czy też miłości.
To trochę, jak z tymi winogronami;
co słodkie praktycznie każdy człowiek skosztuje.
Jednak, jeśli chodzi o trunki z procentami,
to już lepiej, jak dorosły się w nich tak lubuje.
Mówi się im wino starsze, tym lepsze,
a i z miłością dojrzałą tak też często i bywa.
Tym cenniejsza jest bowiem miłość moralna,
czysta, jak woda źródlana, tradycyjna a żywa.
I nawet, gdyby chciał powiedzieć;
że młode latorośle, jak wino poszaleć mogą,
los winogrona i oliwki włoskiej pokazuje,
to co powinno być dla wielu może przestrogą.
Winorośl jest łatwa w uprawie w porównaniu do drzewa oliwnego,
ale też niesie ze sobą, coś niezwykle ciekawego.
To natomiast, że ta roślina o wodę nie prosi tylko
w okresie suchych dni,
ale też szuka korzeni innych roślinach, szuka pomocy, dialogu, więzi;
i tym samym taka winorośl niejedną roślinę,
która i długoletnią bywa,
zaprasza do tanga dając owoce, których kiść żywa.
A, gdy grona dorastają jedzą je młodzi, a i dorosły skosztuje,
a, znajdzie swych ulubieńców też ten owoc, który fermentuje.
Oliwka natomiast zgrabnie dorasta w swoim czasie,
hodowana z cierpliwością i miłością człowieka;
Który wie, że oliwka to owoc szlachetny,
i na dorodny owoc się z miłością wiernie czeka.
kwiecień 2022
Wino lubi wielu, a i niejedna osoba lubi sam winogron; który przed fermentacją do wina ma daleko. Winogron podobno jest znacznie lżejszy w uprawie, dlatego decyduje się na jego uprawę wielu młodych.
Każdy z powyższych produktów jest wykorzystywany zarówno w medycynie, kosmetyce etc., a nie tylko kulinarnie. Ale, co ciekawe... taki winogron, gdy jest susza musi szukać wody i co robi? Łączy się z korzeniami roślin wokół. Tak m.in. mamy kolor wina śliwkowy, wiśniowy, biały etc.
Tak tradycja łączy się z nowoczesnością poprzez korzenie.
Gdy z nieba podczas burzy strzela piorunami,
Przestań się bać, gdy jest blisko momentami.
Po każdej burzy wychodzi słońce,
otula ciepłem, otula troskliwością i tym, co przyroda da;
Po każdej burzy wychodzi słońce,
kropla rosy niejednej roślinie życie w końcu też nieść ma.
Z rośliny w końcu też są potem kwiaty i owoce,
więc burza nawet, jeśli wydaje się taka zła;
Sprawia w końcu, że choćby mały bocian klekoce.
Ten sam, co wraca na wiosnę z ciepłych krajów do Polski;
ten sam, co buduje gniazdo; gdzie zamieszka niejedno życie.
Gdyż konstruktywna miłość bociana do bocianicy,
to nie tylko gniazdo, lecz choćby myszy w ich piwnicy.
To małe ptaki, które w ich gnieździe też swoje jaja trzymają,
to owady, które się tam zalęgną i pokarm innym ptakom dają.
Gdy z nieba podczas burzy strzela piorunami,
pomyśl o słońcu i tęczy, które pojawią się; gdy ona zejdzie z nieba,
Burza szaleje i wydaje się groźna niczym sztorm na morzu,
niejeden marynarz boi się, gdy jeszcze naprawdę bać się nie trzeba.
To tylko zmiana pogody, tylko stan przejściowy do przetrwania,
aby ujrzeć piękne słońce, naukę chodzenia nowo narodzonych zwierząt,
aby ujrzeć owoce gotowe do zbioru po czasie przez rolnika starania.
marzec 2022
Gołąb to ptak bohaterski, co odważnie o wierności mówi;
leci do lądu, gdzie Ziemia Obiecana, aby po potopie żyć;
Wiernie leci do lądu, którego wielu nie szuka,
bo szukanie oddane jemu, choć droga nie jest prosta;
ale niejeden czeka, aby w jego życiu pojawiła się wiosna.
Uczucie Miłości, Akceptacji, Zakochania,
Miłość do Drugiego człowieka, taka idealna, wyczekiwana.
Niewielu zauważa, że Miłość rodzi się w rodziców z dzieckiem relacji,
Niewielu zauważa, że Miłość rodzi się w traktowaniu drugiego stworzenia,
Na Arce były zwierzęta, tak różne; ale aby przetrwać dożyły Zjednoczenia.
Gołąb do lądu leciał, gołąb się zmagał z trudnościami,
A, gdy przybył na Arkę.... tego dowiedzcie się sami.
Gołąb to wierność w relacji między dwoma stworzeniami,
między dwojgiem ludzi, czy między choćby zwierzętami.
Franciszkańskie przywiązanie do zwierząt i ich relacji,
franciszkańska pomoc w niejednej zwierzęciu sytuacji.
Gdyż zwierzęta tak bliskie drugiemu człowiekowi,
co wierność może mieć psa,
Ale też może mieć wierność gołębia, łabędzia, czy maskonura;
Wierność, która siłę relacji silnej na długie lata razem da.
Niedawno miałam możliwość zobaczyć UPS2! Bunt na Arce, który jest przekoloryzowaną wersją biblijnej Arki Noego.
W tej właśnie bajce gołąb wcale nie ma tak prosto, że po prostu leci odnaleźć ląd. W tym filmie dla całej rodziny ktoś pomyślał o trudzie lotu gołębia.
Raz go trąca piorun, a raz biedny gołąb dostaje chociażby w oko. W końcu, gdy bohatersko wraca na arkę nie bardzo komukolwiek się chce na ten ląd wracać.
Wiersz o gołębiu tutaj: Noe: Wybrany przez Boga - Gołąb
Film Ostatni Samurai pokazuje, jak bardzo ważne jest pamiętanie o tradycji. Honorowa walka o to, co jest dla Nas ważne, aby przetrwało.
Władca, który widzi; jak jego ludzie oddali życie za tradycję, a sam nie umiał powstrzymać walk odchodzi ze stanowiska; a jednego z głównych przywódców uniża ze stanowiska.
Człowiek zwolniony musi sam zdecydować, czy jeszcze jest w stanie żyć z taką skazą na honorze. Wiersz o Honorze i Tradycji w Ostatni Samurai - TUTAJ.
W tym filmie pada zdanie, że "Mamy koleje, nowe technologie i nowe ubiory; ale nie wolno im zapomnieć kim są. O tradycji".
Czy obchodził nie wiem, bo dziś nie mam z tą osobą kontaktu. Jednakże, gdybym miała życzenia najprawdopodobniej by dotarły tak, jak zostały wysłane :)
Zapraszam do czytania :)
Pustynia grząska, a piasek się przesypuje;
grzechotnika słychać, co coś przyśpiewuje.
Woda się, jakby rozchlapywana z fontanny wylewa,
z szarfami przychodzą niewiasty do sali sułtana,
a z zakamarka, gdy żadna się tego nie spodziewa,
wydobywa się mąż za mężem i każda już spętana.
Kafelki się ruszają, niczym pianina klawisze;
podłoga w dół opada. Czy tylko ja ją słyszę?
Piach przemieniony w stoki pełne białego śniegu,
tam spadają wszyscy, przewracając się w biegu.
Śnieżny puch się mieni, nie widać tu kamieni,
tylko błyszczące drobiny, błyszczące płatki;
co niejedno serce mogłyby rozradować,
lecz pozostają niezauważone, jak statki.
Jak okręty, co niewidoczne są; gdy mgła je przesłania,
każdy z osobna się spieszy, każdy do swojego posłania.
Do tapicerki wplecionej w auto rozmaitej maści,
i zaczyna się wyścig, życie na skraju przepaści.
Z jednej strony torpeda i wybuchające sztuczne ognie,
gdy czuje się szybkość na zakrętach,
zakręca między monumentalnymi kolumnami.
Z drugiej strony jazda po szybkiej trasie prostej,
bez rozmachu. z pod ręką dobrymi hamulcami.
Auto auto wymija na niejednym małego miasteczka szlaku,
to, że nie ma drogi solidnej kierowcom narobiło tylko smaku.
Auto za autem podąża, pościg jednych rozsądny,
a drugich bez rozwagi,
Auto się przetoczyło, przez szybkiego kierowcy,
chwilę wprost nieuwagi.
Sztuczne ognie na zamku wielu ludzi zachwycają,
a pod zamkiem fundamenty, jak monument;
i Ci, co się ścigali i przetrwali, kwiaty składają,
Uważaj ku przestrodze, uważaj na drodze.
Szybka jazda, jak sztuczne ognie zachwyca,
niejedna kobieta chytra, choć ma piękne lica.
Niejeden mężczyzna, co niewiasty uwodzi,
niczym te kobiety w sali sułtana mężów wstęgami,
lecz prawda wychodzi na wierzch.
Zawsze... Nie tylko, jak się niektórym zdaje czasami.
luty 2022
Ocean jest pełen możliwości,
więc wielu nie widzi w ogrodzie przyszłości,
wielu po świecie, jak te delfiny podróżuje;
niewielu, jak te ssaki dom i rodzinę buduje.
Ogród wymaga czasu, drzewo lat,
aby konar jego stał się gruby i uniósł człowieka;
Liść zanim pośród niego wyrośnie owoc,
najpierw pełnię kwiatów niejednych przeczeka.
Ocean jest pełen tak możliwości,
lecz, kiedy czasem delfin dopływa do zatoki;
zauważa morze roślin obfitości,
jak i człowiek się zachwyca widząc jej uroki.
Ręce spracowane ogrodnika, choć mówi;
że to była prosta droga,
Ręce w zadrapaniach, gdy gałęzie chwytały,
zabrudzone paznokcie, które plewiły;
aby niejedne rośliny do słońca dostęp miały.
Twarz, która przez słońce się zanadto spaliła,
czy włosy, które scieniowało mocniej przygrzewając swymi promieniami;
I własną drogę, która go do niej sprowadziła,
jakże obfitą w podróże, lecz beznadziejną, bez tego co tworzymy rękami.
Miłość zrodzona w Zatoce, gdzie błoga ilość roślinności,
przyroda narosła przez lata, którą odwiedziło wielu gości.
I mała rybka, i kret, i mały robaczek,
i niejeden kwitł i znikł tutaj krzaczek.
Roślinność Zatoki w Zazdrość budującą uzbrajająca człowieka,
bujność Roślinności Zatoki go Zawstydzająca;
Aby budował, wykańczał, na wszystkie zdobyte sposoby dekorował;
ogród, którego piękno będzie gdzieś w przyszłości,
ogród, którego piękna na starość wreszcie, kiedyś i sam też doczeka.
Delfiny to towarzyskie stworzenia,
więc mając; gdzie wracać same do brzegu podpływają,
Delfiny to towarzyskie stworzenia,
więc mając, gdzieś spokój same też potomstwo wydają.
I tak z Delfinami powstaje Zatoka, pełna miłości i Boskiego Stworzenia,
Zatoka nie tylko pełna Roślinności, ale i taka, co niejednego przemienia.
luty 2022
Wolny ptak pamięta też, że sam będąc za doświadczony przed dużym błędem; jaki popełnił Dedal nieumiejętnie pouczając syna. Zagubić się i popełnić przed nauką syna wiele małych błędów. Wartości, których nie przekazał; bo uważał, że już nie są ważne. A stały się, jakże potrzebne, gdy jego syn znajdował się w powietrzu. Nie posłuszeństwo syna wynikło nie tylko z poczucia wolności, ale też wartości do końca nie wpojonych mu przez jego ojca. Ojca, który sam o nich pamiętał. Dlatego Tradycję można nazwać wg. mnie Matką Wartości niczym taka Matka Smoków z Gry o Tron. Wielu w końcu, dzięki niej odmieniło życie. Choć i sama najpewniej popełniła niejeden błąd; bo tylko ten kto nic nie robi nie popełnia błędów :)
Zobacz też: Gra o Tron: Mhysa
Spójrzmy na papieża Franciszka, który z jednej strony zagląda do mediów; ale koncentruje się na WIERZE. Ponieważ takie jest jego posłannictwo (zobacz też post tutaj).
Kampanii, która czasami za prezent decyduje o głosie.
Głosie niczym za pieniądze, o ile jest to głos za strach. Bo, jak to jest; że niezależnie od prognoz zawsze wygrywa inna partia? Ktoś milczy, albo ktoś kłamie. I tylko można mieć nadzieję, że taki WODOSPAD PRAWDY (zobacz tutaj) kiedyś zmyje wszystko zło.
Tylko, aby REGUŁY PRAWDY mogły żyć muszą i WIERZĄCY do nich zaglądać i podążać ich drogą. Siła Wyższa potrafi naprawdę wiele zdziałać, tylko trzeba dać jej możliwości... Warto prosić ją, aby mogła dawać (zobacz Miłość dawać i brać trzeba umieć).
DROGĄ PRAWDY, która doprowadzi w końcu LUD do ZIEMI OBIECANEJ :)
Ponieważ to nie instytucja jest zła, nie Państwo jest złe. Po prostu część osób zbłądziła i powinno się wobec nich wyciągnąć wnioski.
czytaj więcej w komentarzu do posta:
Wodospad Prawdy, czy Wodospad Złodzieja? A może Lustereczko Królowej ?