Ocean jest pełen możliwości,
więc wielu nie widzi w ogrodzie przyszłości,
wielu po świecie, jak te delfiny podróżuje;
niewielu, jak te ssaki dom i rodzinę buduje.
Ogród wymaga czasu, drzewo lat,
aby konar jego stał się gruby i uniósł człowieka;
Liść zanim pośród niego wyrośnie owoc,
najpierw pełnię kwiatów niejednych przeczeka.
Ocean jest pełen tak możliwości,
lecz, kiedy czasem delfin dopływa do zatoki;
zauważa morze roślin obfitości,
jak i człowiek się zachwyca widząc jej uroki.
Ręce spracowane ogrodnika, choć mówi;
że to była prosta droga,
Ręce w zadrapaniach, gdy gałęzie chwytały,
zabrudzone paznokcie, które plewiły;
aby niejedne rośliny do słońca dostęp miały.
Twarz, która przez słońce się zanadto spaliła,
czy włosy, które scieniowało mocniej przygrzewając swymi promieniami;
I własną drogę, która go do niej sprowadziła,
jakże obfitą w podróże, lecz beznadziejną, bez tego co tworzymy rękami.
Miłość zrodzona w Zatoce, gdzie błoga ilość roślinności,
przyroda narosła przez lata, którą odwiedziło wielu gości.
I mała rybka, i kret, i mały robaczek,
i niejeden kwitł i znikł tutaj krzaczek.
Roślinność Zatoki w Zazdrość budującą uzbrajająca człowieka,
bujność Roślinności Zatoki go Zawstydzająca;
Aby budował, wykańczał, na wszystkie zdobyte sposoby dekorował;
ogród, którego piękno będzie gdzieś w przyszłości,
ogród, którego piękna na starość wreszcie, kiedyś i sam też doczeka.
Delfiny to towarzyskie stworzenia,
więc mając; gdzie wracać same do brzegu podpływają,
Delfiny to towarzyskie stworzenia,
więc mając, gdzieś spokój same też potomstwo wydają.
I tak z Delfinami powstaje Zatoka, pełna miłości i Boskiego Stworzenia,
Zatoka nie tylko pełna Roślinności, ale i taka, co niejednego przemienia.
luty 2022
