Dzięcioł w drzewo stuka i korników szuka!

Dzisiaj będzie o dzięciole,
jeśli nie uważałeś w szkole.
Dzięcioł w drzewo sobie stuka,
bo korników i mszyc tam szuka.
A może trafi się i gąsienica,
biedna w motyla się już nie zmieni;
co barwą skrzydeł zachwyca,
gdy widać je wśród słońca promieni.
Dzięcioł ma mocny dziób i język leki,
aby przy pukaniu w drzewo był krzepki;
a do tego jego ogon dodaje mu równowagi,
aby nie spadł, gdy zabraknie mu odwagi.
Gdyż w lasach też mieszkają różne stwory,
a spłoszony dzięcioł będzie uciekał;
zamiast wdawać się z niektórymi w spory,
choćby mu ten stwór larwy wyłapał.
Dzięcioł posiada również szpony,
a także nietypowy głos;
Będzie głośny, jak mały bębenek,
a nie cichutki, ja kos.
Tym samym ornitolog, gdy słyszy dzięcioła,
jego śpiew werblem (bębenkiem) nazywa;
a teraz dziecino moja droga piękna i wesoła,
niech Ci ten wiersz pomocą w nauce bywa.

sierpień 2021

Jakoś naszła mnie faza na ptaki, choć ornitologiem nie jestem. Ale może to, dlatego; że pisząc poprzedniego posta było o podobieństwie dzięcioła do tukana (zobacz tutaj wiersz). Skoro to bliscy krewni to, jak można o dzięciole nie pisać od razu dalej. Zwłaszcza, że ma wiele rodzajów. Wikipedia ma opisanych szerzej aż ich 9.

Tukan z Kostaryki śmiga z Islandzkim Maskonurem na dwóch różnych krańcach świata!

Gdyby ktoś powiedział, że tukan lata z Maskonurem,
widząc w bajkach pewnie wielu by w to uwierzyło;
Tylko, że jedno stworzenie takie,
przy drugim z innego klimatu nie bardzo by żyło.
Tukan jest Kostaryki, która na Karaibach leży,
a Maskonur z Islandii, gdzie z włos się jeży;
Bo zimną jest Islandia będąc tak blisko leży Grenlandii,
a Maskonurowi w klimatach bliżej do ciepła z Holandii.
Lecz Maskonur musiał by i przez ocean przelecieć do Europy,
jeśli chciałby na jej lądzie postawić pazury, jak my swoje stopy.
Jedno, co je łączy to możliwość latania.
Oba te piękne ptaki, tak czasem niezauważane;
Mają zdolność sobie czasu ta umilania,
polegającą na lataniu, które tak u nich pożądane.
Jak przystało na każde stworzenie, któremu skrzydła natura dała,
jak przystało na każde stworzenie, 

które wie; że ma lecieć nie za wysoko i nie za nisko,
aby mogły przez całe swoje życie latać, trwając niczym skała.
Bo, gdy wielu próbuje się unosić czasem pycha wznosi ich za wysoko,
a, gdy wielu próbuje się unosić czasem bojaźń trzyma nich za nisko;
Podczas, gdy te stworzenia wiedzą, jak zrównoważyć lot,
i po prostu lecieć, gdzie chcą. Ot ich życie. Lot to życie, to wszystko!

sierpień 2021

Tukan to taki ptak, którego nos jest kolorowy i ponadwymiarowy. Tym samym zwyczajnie nie da się tukana nie zauważyć.

Nie wiem, czy to ma znaczenie? To Wystarczy!

Biedronka urodziła się taka malutka,
tylko czerwone kropki i niby owad bez znaczenia,
jednak to biedronka taka drobniutka,
roślinę przed mszycami ratuje, jej los odmienia.
Żołądź, co mały taki maluteńki,
gdy w ziemi dobrej pozostawiony w dąb się zamienia;
Drzewo, które w przyszłości dostarcza komuś cienia,
daje środowisko dla opieńki.
Wieloryb niby tylko pływa i niczego nie przedstawia,
a jak się mu przyjrzeć to symbol szczęścia,
Takie zwykłe zwierzę wodne, co mądrość objawia.
Taki opiekun rodzin, czy strażnik konfliktów rozwiązywania,
taki idealny zwierzak, co objawia Nam... Sztukę Kochania.
Bo, czyż uczucie Miłości nie jest, jak rzeka?
Niesie ze sobą wartość, za wartością, zebraną w korycie,
niesie ze sobą muł i kamienie, a także żywe stworzenia;
Płynie w jednym kierunku i kierunku od tak nie zmienia.

Nie wiem, czy to ma znaczenie? Naprawiłem w szafce drzwiczki.
Wisiały od roku, bo nie miał kto ich naprawić lub nie wiedział, jak.
To wystarczy, aby wdzięczności poczuć czasem nieznany Nam smak.
Nie wiem, czy to ma znaczenie? Dodałam oleju, bo pierogi się gotowały.
Spoko, będzie smaczniejsze. Nie, nie będą do dna garnka tak przywierały.
To wystarczy, bo ja bym na to nie wpadł gotując je pierwszy raz,
więc taka mała pomoc, jak widać była po prostu idealna, na czas.
Nie wiem, czy to ma znaczenie nakarmiłem Twojego zwierzaka,
To wystarczy! Od rana nic jeszcze nie jadł, dobra pomoc taka.
Nie wiem, czy to ma znaczenie, ale kwiatki widząc; że suche podlałem z rana,
To wystarczy, bo tutaj susza nawet, gdy deszcz tam pada i woda po kolana.

Biedronka w Pod Słońcem Toskanii to również jest zwiastun Miłości,
Boża Krówka, choć taka mała; z Niebios zlatuje w swej Łaskawości.
A Miłość do Drugiego Człowieka to Bycie Tym, co nie zadaje pytań;
Nie wiem, czy to ma znaczenie; że nie jestem ideałem? To wystarczy.
Bo, ja Nim nigdy nie będę; więc i ideału nigdy od życia nie chciałem.
Więc, jeśli masz mnie i ja mam Ciebie to już Nas jest do szczęścia dwoje.
A, jeśli masz z tych pięciu choćby trzy zmysły, o których traktują zwoje;
To wystarczy, dla mnie wystarczy, i jest nie bez znaczenia,
od tych 2 ryb i 3 chlebków głodny lud w syty się zamienia.

sierpień 2021

Zaczęło się od motywu wieloryba i tak od wczoraj wieloryb dorósł do PSALMU 119, czyli w Oratorium Piotra Rubika Psalmu Mojżeszowego.
Informacyjnie tylko piszę, że zdarzenia z wiersza są przykładowe, choć mogły się różnym ludziom wydarzyć. Zarówno w parach, jak i w rodzinie lub wśród znajomych.

Tak wiele osób dosięga dzisiaj depresja po pandemiczna, ale i ta; która ukazała się z czasem na skutek różnych przeżyć. Czytając i widząc reklamy niektórych kosmetyków mówiące o pięknie; którego dzieci; a nie okłamując się i wielu dorosłych w sobie nie zauważa. 

Pragnę zauważyć, że mamy coś więcej niż ziarenko gorczycy; które wyrasta na wielką roślinę (ktokolwiek słyszał o czymś takim, jak Przypowieść o Ziarnku Gorczycy :) ).

O Braku Braku, czyli Wartości

Spójrzmy na taką biedronkę taka mała, a... zjada dziennie do 50 mszyc chroniąc kwiaty. Nie musisz być ideałem! 

Światła blask, czyli O drodze w stronę światła

Kiedy wszystko nakarmione,
całe stworzenie, cały dobytek Nasz,
Kiedy wszystko dokończone,
można iść spać, do łóżka się kłaść.
I można by odejść w stronę światła,
pójść tam, gdzie widać jego blask;
wiedząc, że sobie tu poradzisz,
każdej trosce innych zaradzisz.
Lecz wtedy budzi się ta niesamowita siła,
ta iskra mówiąca, że egoizmem zostawić Cię samego;
co druga istota by poczuła, jaką by była;
czyż nie poczuło by się samemu czegoś odrzucającego.
Czyż nie poczuło by się, że to nie tak ma być?
W końcu to dla drugiej osoby warto tutaj żyć.
Warto patrzeń nań i świadczyć, cuda; które kreuje,
warto słuchać, co mówi i rozgłaszać, jak szanuje;
nie tylko własne zdanie, ale i drugiego człowieka,
jak szanuje też zwierzęta i przyrodę, psa co szczeka.
Kiedy widać światła blask i chciało by się iść w jego stronę,
przypominam sobie; jak mąż mocno tuli w ramiona  żonę.
Jak kolejny komplement przedziera się tu sms'ami,
przez mur doświadczeń życiowych, rzeczy za Nami.
Od pierwszego dotyku dłoni, od pierwszego ich;
jakże niespodziewanego ze strony kobiety
przez mężczyznę pocałunku;
Aż po te chwile, gdzie byli najbliżej siebie,
jeden kwiat, a tak dostojny nie liczne bukiety;
ważne, jednak; że dany jej przez Ciebie.
Bo nie ważne, ile darów w całym życiu się daruje,
nie ważne; że nie są tak cenne, jak niektórych perełki,
Bo bezcennymi się stają, gdy są od serca darowane,
a i w drodze w stronę światła, dzięki nim zaniechane;
Kroki. Zwłaszcza, kiedy w świetle lampki,
jak obsypani brokatem się niezwykle mienimy,
nic tylko założyć jakieś podróżne trampki,
i ruszyć razem zobaczyć, co jeszcze zdążymy.
Światła blask niech natomiast będzie Nam zupełnie inną drogą,
prawdziwą ścieżką, radosnymi przeżyciami, radością mnogą.

sierpień 2021

Gdy pisałam wiersz w tle leciało "Beautiful Relaxing Music, Peaceful Soothing Instrumental Music, "Dreams of Austria" by Tim Janis". Ale dziś nie o tym. 

Od paru dni chodził mi po głowie taki wątek filmowy dość nietypowy.

Dopasować go nie mogę do tej pory dokładnie do żadnego filmu i tak krążąc wokół tematu przyszedł temat podążania w stronę światła. 

Wczoraj leciało na jednym z programów "Masz wiadomość"(zobacz komentarz tutaj), które chyba tylko docisnęło temat; bo czymże teraz jest Internet, jak nie informacją przesyłaną światłowodem.