Życie, jak dom: Miłość konstruktywna

Bywa taki czas, gdy nie ma tyle światła,
ile byśmy chcieli, by roślina rosła,
Bywa taki czas, gdy niejedna dziecina,
myśli, że już wszystko umie i dorosła.
Wariuje, szaleje, rodziców nie zawsze słucha,
wydaje się na porady wszelkie niemal głucha;
i nagle by się otworzyła przed innymi,
ktoś musi się ugiąć uczynkami swymi.
Cierpliwość, dobroć i czasem nie mądre uczynki,
potrafią wydobyć kwiat, z tej niezwykłej roślinki
Lecz tylko czasem uniżając się do innych poziomu,
wskazuje się niektórym drogę do prawdziwego domu.
Obojętnie, czy człowiek młody i niedorosłość z niej wynika,
czy znów człowiek stary, i mu czas dość szybko wnet umyka.
Miłość, daje skrzydła; konstruktywna miłość zbawia,
rodzi radość, rodzi szczęście, łzy podczas uśmiechu;
Miłość unosi; markotny humor na dobry doprawia,
daje, jak roślinie słońce i woda wielką moc oddechu.
(maj 2015)

Życie, jak dom (Life as a House, 2001) to nie tylko historia młodego chłopca (Hayden Christensen ( saga Gwiezdne wojny, Dekameron), jako Sam Monroe), który się zmienia pod wpływem dziewczyny (Jena Malone, jako Alyssa Beck); która okazuje mu zainteresowanie. Życie, jak dom to także historia ojca (Kevin Kline, jako George Monroe), który się zmienia chcąc odzyskać dobry kontakt z synem i jego matką (Kristin Scott Thomas (Gotowe na wszystko), jako Robin Kimball). Przy okazji, jak się okazuje uzyskuje nawet więcej. Jedną z drugoplanowych ról gra m.in. Ian Somerhalder (Damon z Pamiętników Wampirów).

Inne wiersze na ten temat:
Życie, jak dom
Zmiana (Szkoła uczuć)

Post dotyczy wątków:
Hhayden Christensen film