O czym marzą zwierzęta? By żyć po swojemu!

Czy zastanawiałeś się kiedyś, o czym marzą zwierzęta ?
A może po prostu marzą o spokoju,
o tym, aby żyć po swojemu, w pokoju.
By człowiek nie ingerował za bardzo w ich życie,
by nie poznawał aż za dogłębnie, tajemnic skrycie;
Schowanych w tajemnicy danego ich gatunku,
których jedynie specjaliści niech normy znają;
Idąc w ten sposób w poznania dobrym kierunku,
co zarazem mniej dziewiczą faunę zakłócają.
Niektórzy powiadają tylko zwierzęta nie błądzą,
ale wielu nie stawia sobie pytania, dlaczego?
Bo nie opiniują, innych osobników nie sądzą,
a dbają o rozwój i ochronę gatunku własnego.
Tym samym nawet, jeśli istnieje w świecie zwierząt pasożytnictwo,
to istnieje też w tym świecie wolność pozwalająca na oddychanie;
Znajdywanie pary, wykonanie nory lub gniazda,
i wspólne często po kres swojego życia, tej pary siebie umiłowanie.
Nie interesuje ich, co budują zwierzęta z jakiegoś innego gatunku,
tworzą swoje relacje, zakładają rodziny;
Tylko, gdy czują niebezpieczeństwo bywa, że wołają ratunku.

kwiecień 2021

O czym marzą zwierzęta? W obecnym czasie myślę, że wręcz są zadziwione i biorą głęboki oddech. Mimo to znajdują się tacy, co mimo; że dają spokój zwierzętom dziki nie umieją zadbać nawet o własne zwierzęta domowe. Ponadto nie każdy pamięta, że na zwierzęta wpływa także środowisko. Tym samym Fauna podobnie, jak Flora nie poradzi sobie bez człowieka, który namieszał w jej życiu
- Zobacz: Życzliwość do świata: Fauna, flora  i otoczenie wzywają pomocy!

Tylko zwierzęta nie błądzą!

Niektórzy twierdzą, że tylko zwierzęta nie błądzą. Nie jest według mnie tak do końca, choć wiadome jest jedno. Według wielu zwierzęta nie rozumieją Nas ludzi, bo nie mają sumienia (o sumieniu w wierszu - zobacz tutaj). 

Ryczące Lwy i Lwice wychodzące na ulice!

Człowiek chciałby mieć dużo wolności,
człowiek chciałby mieć dużo radości;
Człowiek chciałby szczęście mieć,
człowiek chciałby, lecz móc to chcieć.
Dla jednego droga do tej radości będzie, więc wyboista;
lecz niech nie lęka się, ten, kto z tej ścieżki tutaj korzysta.
Im droga bardziej kręta, ale i nasze chęci pociągają starania;
może nie to co chcemy osiągnąć, ale to co Nam pisane,
będziemy mogli w końcu zdobyć, karty będą rozdane.
Każde bowiem cierpienie to dla Nas nauka,
każde bowiem straty wnioski wyciągnąć pozwalają;
Dziecko, które nie ma możliwości powiedzieć już Tato,
matki, co w końcu rozumieją, że za bardzo się wtrącają.
Gdyż każdy swoją ścieżkę życia musi przejść samemu,
a tego; czy szczęście osiągnie nie powierzy komuś innemu.
Tym samym zostając człowiekiem i chcąc czerpać w pełni z życia,
tak, aby nie ustawać, gdzieś na rozstajach dróg;
Korzystajmy w równowadze z reguł i tradycji,
jakie przekazali Nam przodkowie, rodzice i Bóg.
Te reguły sens mają i każda z osobna nasze życie kształtuje,
a w ten sposób człowiek całym życiem się cieszy, nie hamuje.
Nie zaciska zębów, w życiu jego mniej wrogości i wściekłości,
bo korzysta z tego, co ma i bliżej mu do miłości; czy wdzięczności.

marzec 2021

Był orzeł, był wół, był korzystający z ich cech człowiek. Pora na lwa.

Lew to wszelakość cech, pięknych zalet i wad

Lew symbolizuje moc Boską, potęgę, majestat, pychę, dumę, zwycięstwo, zdrowie, męskość, płodność, odwagę, triumf, działanie, czujność, ruchliwość, światło słoneczne, Słońce, potęgę światła, ogień, wodę, zapalczywość, wściekłość, dzikość, szatana, grzech, smutek, ambicję, umysł, sprawiedliwość, wdzięczność. 
Takie cechy lwa wymienione w poście Wielka Czwórka, czyli 4 perspektywy widzenia.

Władza i majestat, potęga i wdzięczność, zwycięstwo i zdrowie. Takie dobre cechy, które powinny z lwa robić idealnego męża i z kobiety idealną żonę do kręcenia szyją. W końcu głową rodziny jest mąż. Płodność powinna lwom dawać dzieci i tak nie  powinniśmy narzekać na przyrost naturalny. Dobry przyrost, gdzie dzieci mają i mamę, i tatę.

Cechy lwa w nadmiarze stają się wadą! Lew powinien, więc patrzyć na orła i woła.

Człowiek, jak woda. Niszcząc, więc świat; niszczymy siebie!

Zamykając oczy i tuląc się do drugiego człowieka,
niejeden wyobraża sobie piękny cichy raj;
Pełne radości miejsce, gdzie spełnienie go czeka,
marzeń bez liku, których nie zliczy gaj.
Zamykając oczy wielu zamarzy o plaży,
a mężczyźnie, czy kobiecie; co się praży;
W słońca promieniach, gdzieś blisko morza,
widok dlań przepiękny niczym polarna zorza.
Niejeden też zamarzy, aby pojawiła się wielka impreza;
ale już na kelnera, czy kelnerkę rzuci uwagę "Żeś beza".
Niejeden też na imprezie butelkę wrzuci do wody,
bo szampan się schłodzić miał tylko i chłodzi się do tej pory;
Już wypił ktoś ze swojego kieliszka i dla ochłody,
rzucił się do morza razem z nim, no przecież wiedzie prym.
I tak nie poszanował człowieka, nie poszanował wody,
tej, którą spożywa i zaspakajającej jego pragnienie;
I, jakże Ty człowieku chcesz jeszcze opuszczać ziemię?
Miłości do świata uczy się od maleńkości.
Od małego ziarenka, co rośnie w ziemi i wyrasta na kwiat.
Od mrówki zbierającej po Tobie z jabłek ogryzki i inne resztki,
poprzez pszczoły zbierające nektar z kwiatów, czy osy z pestki.
Od zwierząt, co roślinami i innymi stworzeniami się posilają;
co często piękny przykład relacji z innymi gatunkami dają.
Po Ciebie człowieka, co ma różne poglądy i wyznania;
co ma władzę do świata zmieniania i odbudowywania;
Więc buduj, co dobre; pielęgnuj różnorodne relacje,
ku dobremu wspólnemu niech dążą tylko dotacje.
Bo, gdy jedni zrozumieją; że w piedestału trzeba się uniżyć;
a drudzy zrozumieją, że łaskę przyjąć też czasem trzeba;
Świat zacznie się zmieniać, i nawet ta wielka potrzeba,
co u niektórych się zjawia na kontakt z kosmitami;
Będzie czymś już poza naszym pojęciem, urazami.
Bo najpierw przy sobie musimy umieć mój człowieku wyżyć.
Tylko szanując jeden drugiego,
organizmy żywe mogą liczyć;
Na coś od Siły Wyższej,
czy z kosmosu coś zaszczytnego.

marzec 2021

Wczoraj była cisza. Moje Kochanie ludzi cisze, co może niektórych zaskoczyć ja też. Zatopić się w ogródku na grządce latem i grzebać w ziemi. Położyć się na kanapie i oprzeć głowę na barku lub klatce piersiowej osoby, którą noszę w sercu. Jednak przejdźmy do tematu... 

Skoro było o orle, było też o osiołku niczym wole to teraz przypadało by na lwa. I dziś nie będzie o lwie, a zatrzymamy się na chwilę na człowieku...

Jak ostatnio m.in. pod wpływem jednej znajomej powstało wiele postów zarówno pod kątem karmy, a pokarmu (zobacz tutaj). Jak powstały też pod jej wpływem niektóre części postów o pięknie reguł (zobacz tutaj) w religiach, czy w prawach stanowych danych krajów (zobacz tu).

Od ptaków się uczmy wolności i miłości!

Taki zwykły orzeł, co po niebie szybuje;
taki zwykły orzeł, w wierności się lubuje.
Choć wierności symbolem są piękne łabędzie,
tak brzydkie za młodu, niedoceniane wszędzie.
Lecz, czy to brzydkie kaczątko; czy tylko tak nazwane,
a może było, jak inne; tylko z kaczkami tylko chowane.
Tym samym piękna, nie warto porównywać;
a w wolności patrzeć na innych, co błądzą,
W końcu tylko Ci, co są Nam wierni i kochają;
powiedzą Nam prawdę, co o czymś sądzą.
Ale osąd niech będzie poradą, nauką,
bo krytykować nie sztuką, nie sztuką.
A połączenie umiłowania wręcz wolności,
doprowadzi Nas wszystkich do miłości.
Lecz wolności słowa, wolności rozwoju,
wolności zaufania, jak i wolności pokoju;
Bo tam, gdzie wolność w przyjaźni wzrasta,
tam mąż się zakochuje, a w nim niewiasta.
Wzorując się natomiast na ptakach,
ucząc się tej  do relacji wolności;
Po zwarciu węzłem małżeńskim,
prościej kształcić się w miłości.
O wolność ją opierając, nie o niełaskę dla drugiego,
O wolność ją opierając, nie o coś dla siebie samego.
O wolność ją opierając, ale do wspólnego życia,
gdyż wierność jest szanowaniem razem bycia.
Miłość się bowiem opiera na wspólnej relacji,
oddychaniu wspólnym, czy wspólnej reakcji;
Gdy się pisklęta już chowają oraz z gniazda wylatują,
wtedy oboje rodzice niech wolność dają, ale i pilnują.
Wtedy miłości nie za wiele, ale też nie też za mało;
tak, aby pisklę swojemu pisklęciu, szczęście dało.

marzec 2021

Kiedyś w pierwszych miesiącach rodzącego się między Nami uczucia Moje Kochanie skłonił mnie pewnym tematem do pytania:

"Jak bardzo mnie szanujesz?" 

Odpowiedział:
"Jak ptak szanuje Niebo".

To piękne umiłowanie do wolności, a zarazem zaznaczenie; 
że myśli się też, o tym by osiąść w gnieździe na stałe to jeden z powodów wiersza. 

Drugim z powodów jest orzeł, który pojawił się obok lwa w wierszu sprzed niedzieli. Orzeł bowiem podobnie, jak inne ptaki stawia na... wierność :)

Idźmy, jednak po kolei i zacznijmy od... lwa.

Wielka Czwórka, czyli 4 perspektywy widzenia

Kiedy będziemy stać przodem do Słońca,
nie zobaczymy tego, co za Nami;
Kiedy będziemy stać tyłem do Słońca,
być może ciemność zobaczymy;
Po wschodniej i zachodniej stronie,
możemy je "dotknąć" palcami,
W pełni Słońca tu nie ujrzymy.
Tak samo jest z opowieściami,
które innym się przekazuje;
Czasami te obce, jak swoje,
nagle się tak prosto traktuje.
Nie zawsze chcąc, a jednak;
czasem ten mózg,
 jakieś wspomnienie zapamiętuje;
Tym samym nieraz i wspak,
jak głuchy telefon się przekazuje,
to, co chcieliśmy.
Tym samym,
aby opowieść dotarła do każdego;
Ważne są perspektywy,
a w nich coś jednego, wspólnego.
W taki sposób my relacjonujemy,
codzienne wydarzenia;
W taki też sposób powstało Pismo,
dar dla ludzi ocalenia.
Czy każdy skorzysta z tej Księgi,
czy każdy z niej przeczyta opowieści;
możliwe, że całe życie spędzi z przekazem,
tym, co w słowach innych się mieści.
Możliwe, jednak; że sam zajrzy do Księgi,
sam zacznie szukać w tym szerokim świecie;
Potwierdzenia wielu różnorakich prawd,
które także w Księdze tej, gdzieś znajdziecie.

marzec 2021

Podkreślenie wolności to podsumowanie tego posta, ale zanim do niego przejdziemy kilka słów na temat jego genezy.

Od jakiegoś czasu chodził za mną pewien widziany jakiś czas temu cudzy publiczny wpis na Facebooku. Taki, na który chciałam umieć dać odpowiedź. I odpowiedź przyszła do mnie pisząc piątkowego posta. Jest to już, więc chyba trzeci post kolejno od soboty. Raz właśnie z powodu znalezienia odpowiedzi na wspomniany pewien wpis z Facebook'a i dwa z powodu niedawno poruszonego w jednym z programów TV tematu przekłamań mózgu. Ponadto trzy, ponieważ post piątkowy po prostu byłby przydługi mieszcząc w nim tyle i aż tyle...

Wielka 4-ka z Mądrym Jeleniem na Czele!

Warto być, jak Jeleń,
sielski, tradycjonalista mieszkający w lesie;
Opiekun przyrody,
taki, co nie tylko myśli o sobie, pomoc niesie.
Rodzinny, jeleń; jak lew tworzący stada,
i to od niego majestat; lecz nie jego przesada.
Po lwie też umiłowanie do posiadania dużej rodziny,
lecz już w przywiązaniu do orła mu blisko;
Z nadzieją i siłą trwa przy matce swych dzieci,
pamiętając o rozwoju duchowości, ale i nowoczesności;
Wszechświecie wiedzy, nieskończonym zdobywaniu mądrości.
Ale by wszystko miało swój kształt i pojawiało się umiarkowanie,
każdy kto chce być; jak Jeleń, musi wiedzieć; że dobre poznanie;
Niczym taki wół, co jak osiołek się w pewnym sensie ślamazarzy,
ale to właśnie pozwala na dokładność; dostać to, o czym marzy.
Gdyż nie w wielkim pędzie największa miłość ukazana,
nie w tych na pokaz modlitwach i uczynkach wobec drugiego;
one są najpiękniejsze, gdy jest to coś zakrytego; tylko Twojego,
niech przez innych będzie Twa moc słowami powiedziana.
Nie szukaj też miłości w modzie, gdzie dla oka przekłamanie,
nie szukaj w przepychu i dużych pieniądzach, nie tu wołanie.
W ciszy domostwa, drobiazgu tradycji i codzienności;
Najwięcej jest tej najpiękniejszej i tak wiernej miłości.

marzec 2021

Nie od dziś jednym ze zwierząt bardzo dla mnie ważnych jest... Biały Jeleń. Kiedyś była taka dla dzieciaków taka bajka (i wiem; że jakaś stacja dawała to ponownie przynajmniej parę lat temu przełączając z kanału na kanał) - "Przyjaciele z Zielonego Lasu"(zobacz wiersz). Wspaniały był lis, ukazany; jako dobry mąż. Lisica dobra żona, Borsuk i Kret dobrzy przyjaciele; a także wiele innych zwierząt. Pojawił się, jednak kiedyś i Szary Jeleń ( szary, czyli daniel ). No cóż... i urzekł mnie.

Jeleń towarzyszy mi do dziś i uważam, że każdy powinien go poznać!

Jeleń to zwierzę uznawane za ofiarne, ale i Król Lasu. Taki skromniejszy władca niż lew na sawannie. Nie bez powodu, więc jeleń to symbol Chrystusa w religii chrześcijańskiej. 

Co ciekawe to także "symbol wewnętrznego dziecka", czyli taki każdy z Nas pamietający iż materializm i uciechy tego świata warto trzymać na kolejnych miejscach skali wartości. Tego samego dziecka, które kocha się bawić. W wieku dorosłym, niczym wielu rodziców zajrzeć czasem z dzieckiem lub bez do "Bolka i Lolka", czy "Reksia". Pomalować palcami po kartce, czy pobawić się w piachu z ulubionym pupilem. Jeleń pojawiający się nawet w historii Elżbiety II.

Oczywiście o nie można też zapomnieć, o jeleniowatych pojawiających się w filmie Harry Potter. Mamy tutaj aż minimum 3 przedstawicieli tego gatunku...

"Patronusy Lily i Jamesa Potterów były dopasowane względem siebie (łania i jeleń)"

Wiersze o zwierzętach: Orzeł

Niejedno dziecię, co jest Polakiem,
już od małego wierszyka się uczy,
gdzie orzeł biały, jak zwycięstwo,
gdzie orzeł biały, jak wolność,
czy w walce tak ważne też męstwo.
Lecz idąc prawdziwym orła szlakiem,
do rodziny jastrzębiowatych dochodzimy,
i nawet, jeśli ktoś teraz zabuczy,
to z nimi wiele świąt na globie obchodzimy.
Bo ten ptak, niby tak zwyczajny,
niby zwykły ptak,
na całym świecie gatunkami występuje,
och tak, och tak.
Samice większe od samców, jak się wczytać w szczegóły,
a widząc trzy jastrzębi podrodziny, znamy już reguły.
Skąd to orła nazwa nagle się pojawiła,
ta, co tak się przed nami tutaj kryła.
Otóż miana kaniuki, orłosępy i jastrzębie,
to podrodziny ich, na pewno nie małe gołębie.
(październik 2014)

  

Wiersze o zwierzętach

Orła mamy w herbie, a wie o tym każdy mały Polak ucząc się wierszyka na pierwszych lekcjach polskiego. Każdy starszy może już uczestniczyć w świętach narodowych, bądź choć przeczytać książkę lub film na ten temat. "Potop" Henryka Sienkiewicza w nowej odsłonie w kinach, a dla tych, co chcą zajrzeć do wersji z przed lat również w wersji online. Dla tych, którzy mają wersję DVD, tudzież Blue-ray też nie będzie problemu w oglądaniu. Tak sam, jak dla tych, którzy mając jeszcze działający odtwarzacz VHS, czyli stare, dobre video. Orzeł pojawi się, jednak nie tylko w "Potopie", ale wielu filmach mówiących o polskości. 

"Karol Gustaw, gdy był wesół, zdawał się być z samej dobroci ulepiony, ale gdy raz brew zmarszczył, wzbudzał strach nieopisany w najbliższych — i nie tak ptaki kryją się przed orłem, jako kryli się przed nim najstarsi i najzasłużeńsi jenerałowie."

(Potop, H. Sienkiewicz)

Ponieważ Henryk Sienkiewicz napisał całą Trylogię, to możemy się spodziewać wzmianki o orle także w "Ogniem i mieczem", czy w "Panu Wołodyjowskim".