"Kto ma uszy niechaj słucha" - Modlitwa i Dziękczynienie

Dziękuję Ci Panie za rzeki, w których woda płynie,
jak krew po żyłach one po lądach ją rozlewają;
Dziękuję Ci Panie za życie, z którego rzeka słynie,
jak ludzie w różnych krajach ryby w niej mieszkają.
Dziękuję Ci Panie za światło prawdy,
które, że i w wodzie, i na lądzie się znajdujesz;
można Cię znaleźć na szczytach gór wysokich,
jak i w głębinie wód najgłębszych piastujesz.
Dziękuję Ci Panie za drzewa, dom ptaków wielu;
niejeden człowiek do ptaka powie: Leć przyjacielu.
Dziękuję Ci Panie, gdyż taki oto ptak;
pierwszą oznaką bywa po dziś na TAK.
Czy to jaskółki, co przed burzą nisko latają;
choć niektórzy traktują, że to tylko mucha nisko lata;
Lecz, jak się zastanowić z chmarą komarów przed deszczem to już wiarygodniejsze potwierdzenie deszczu, podczas lata.
Ptak nie tylko zwiastunem deszczu, który oczyszcza i schładza,
lecz ptak też symbolem jakiejś wiadomości;
i szczęśliwy Ten, co słucha słów Miłości.
"Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest"*,
"Kto ma uszy niechaj słucha";
widoczne są słowo, czyn, czy gest;
Mądrość Świętego Ducha.
Z dojrzałych owoców wyrastają dojrzali w wierze,
którzy kochają inne owoce cierpliwie i szczerze.
Proszę, więc Panie Mój Drogi Miły,
Dodaj mi w tej godzinie próby siły.
Aby potem, gdy małżonek weźmie za rękę;
a od dotyku dłoni serce wiedziało,
że to właściwy czas;
do narodzenia las.
Gdyż tak wiele można zaznać chwil we dwoje,
kiedy Ty Panie, też patrzysz na życie moje.
Dziękuję Panie, za chwilę; kiedy Cię już spotkałam,
dziękuję Panu za serce, którym Ciebie pokochałam.
Teraz proszę o doczekanie chwili bycia, jak rzeka;
gdy przeszywa ją moc drobiazgowych promieni,
coś co sprawia, że człowiek czuje się dobrze,
przyjemność nie do opisania, jak nie z tej ziemi.
Aby małżonka obecność sprawiała,
że czuje się wypełniona, jak rzeka w korycie po brzegi,
Aby małżonka obecność dostarczała,
nie jedną radość, ale tych radości za smutki szeregi.
Dziękuję Ci Panie, że zobaczyłam na Ziemi Twoje Słońce,
ten, co za chmurami teraz, kiedyś przecież Zmartwychwstanie;
Chce czuć, jak przytulenie niczym rozwijające się pędy drzewa,
sprawia, że uczucie między dwojgiem ludzi powoli dojrzewa.
Chcę czuć, jak pocałunek dojrzałości świadectwem i czasem,
gdy można się zająć rozwojem, nowych drzew sadzeniem, lasem.
Oczy szeroko otwarte, bo zamknąć ich się nie chce i nie da,
Boże przywróć mi Moją Miłość, jeśli uważasz, że Trzeba.

lipiec 2023

Dziś na kazaniu padły słowa dotyczące 2 kazań danego księdza. Jeśli moje uszy dobrze słyszały to było jakoś tak: "Żyj tym, co usłyszałeś na Mszy Świętej" - poprzednie kazanie sprzed jakiegoś czasu, "Kto ma uszy niechaj słucha" (Mt 13, 9) - dzisiejsze kazanie. 

Jako, że dla mnie to dość szczególny okres czasu to postanowiłam połączyć w wierszu nawiązanie do kazania, jak też modlitwę i dziękczynienie. Tym samym wyszło mi to, co jest powyżej. Słowo Miłość i Małżonek każdy może czytać według siebie. Czasami bowiem małżonkiem może być np. coś o co prosimy (w stylu, chce zdać egzamin, chcę, aby ktoś wyzdrowiał). Ja odnoszę się bezpośrednio to Pana, jako Tego Na Górze - Boga, jak i Pana - tego, którego pokochałam. Kto umie czytać, zrozumie.

Wiersz pisany przy muzyce Love Death Birth Carter Burwell do Zmierzch: Przed Świtem (The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 1).

Bo tak, jak przez las Światło Prawdy się przebija, tak i w wodzie potrafi się przebijać bardzo daleko.

Wyjątkowy post, wyjątkowo dziś! Za to, że JESTEŚ :D

Za każde spojrzenie, które mi dajesz;
Dziękuję Ci Kochanie.
Za każdą chwilę, gdy obok wstajesz;
Dziękuję Ci Kochanie.
Za każdy podziw w oczach,
który sprawia, że czuję;
że coś naprawdę mądrego powiedziałam.
Za każdy wzrok, niczym
czarem zauroczonego;
lecz, czy muzą na całe życie zostałam ?
Tego nie wiem, tego nie wie nikt,
Nikt oprócz tego, co jest tam na górze,
Tego, co stworzył Ciebie, Mnie, różę.

Dziękuję, więc Ci Kochanie kolejno,
za to, jak patrzysz na ten świat;
Z jednej strony widząc tyle wad,
A jednocześnie widząc w nim tyle czaru i uroku;
Piękna, które zauważasz niemal na każdym kroku.
Ciepła, którego w chłodny dzień tylko kominek tak dostarczyć może;
tym cieplejsze dni i barwne wiosną, kiedy tyle kolorów na dworze.

luty 2021

Wyjątkowy post, wyjątkowo dziś! 

A z innymi tematami poczekamy do pełnego tygodnia... Uznałam już wczoraj, że tyle człowiek pisze o innych tematach iż osoba najbliższa może poczuć się niezauważona. Mimo, że zdaje Nam się; że poświęcamy mu/jej dość dużo uwagi. Mimo, że sam/a słowem się nie upomina.

Tym samym dziś wiersz ku temu, w którego oczach widzę podziw przemieszaną z ze słowami "jesteś piękna, jak bogini; która zeszła z nieba". Jakkolwiek to trochę próżne, jakkolwiek zuchwałe sądzić; że to mówi czyjś wzrok. Ja tak to widzę... 

I widzę w tym piękno. Dar od drugiej osoby, od Mojego Kochanie :)
Choć mam świadomość, że aniołem nie jestem; a tylko człowiekiem...

Wdzięczność, czyli daj sobie dzień wolny!

 Dziękuję za poranek, że mogłam wstać;
dziękuję za życie, że mógł mi je ktoś dać.
Dziękuję za plany na dzisiejszy dzień,
dziękuję za codzienność, że to nie sen.
Dziękuję, że tego czego nie umiem,
mam szansę się nauczyć;
Dziękuję, że są ludzie mówiący też wprost,
a nie, jak niektórzy kluczyć.
Dziękuję za rodzinę, dziękuję za znajomych,
za tych spotkanych dziś ludzi serdecznie, dziękuję;
Z nimi żyję, na Ziemi, z nimi jej do końca nie pojmuję,
rzesze Nas widzących, a tu tak niewidomych.
Dziękuję za wiarę, która mnie podtrzymuje;
dziękuję za nadzieję, którą nie zawsze pojmuję.
Dziękuję za miłość do zwierząt, roślin, ludzi i wszystkiego,
co może miłością być obdarzone;
Bo wdzięczność jest nawet w podaniu posiłku, wolnym dniu,
tak głęboko dla Nas wyodrębnione.

styczeń 2021

Już ponad 10lat mija, jak napisałam wiersz "Dziękuję"; gdzie pojawiło się szereg imion i osób. Nie wiem, czy go znajdę; jeśli tak to się pochwalę. Ponieważ, jednak jakiś czas po napisaniu wiersza ktoś pokazał mi film; którym bardzo silnie mówiono o m.in. wdzięczności.

Słowo wdzięczność, które usłyszałam lub gdzieś mi wpadło w oczy przeglądając Internet nie jest mi obce. Tym silniej wybrzmiało ono, gdy usłyszałam o tym; że "wielu ludzi starszych martwi się o młodych odchodzących od tradycji".

O zachowaniu tradycji przeczytasz tutaj.

Tym silniej wybrzmiało, że podczas pandemii wielu ludzi zmuszonych było do terapii; której nie przeszli wcześniej i zostali do niej zmuszeni. Ci, co rozmawiali zostali z drugą połówką - poradzili sobie. Ci, którzy nie chcieli znaleźć wspólnego języka i tylko z racji np. zapracowania jeszcze trzymali się innych nie wytrzymali. - Podsumuję jednego z gości jednego z programów śniadaniowych; który ostatnio oglądałam.

Bracia mniejsi, dziękuję!

Drodzy bracia mniejsi,
Wy małe chomiki,
Wy psy i koty,
Mrówki i słoniki.
Drodzy bracia mniejsi za wszystkie z Wami chwile,
za widok kości gryzienia, za kłębkiem bieganie,
za wystawianie zębów na jabłku, czy się obijanie.
Drodzy bracia mniejsi widok Was tak serce czasem koi,
szczególnie, gdy coś jest nie tak; a któreś z Was tu stoi,
i albo patrzy swoimi oczyma,
albo otwiera pysk szeroko,
czy uśmiecha się na wierzchu ze swym jęzorem,
pomyśleć, że łapa w mleku dobrym humorem.
Pazurami po kanapie, pazurami po poduszce, 
czasem po ręce i pazurem przesunięcie,
niejedno też aż za mocne, i draśnięcie,
na podarowane chłopcu, czy też dziewuszce.
Drodzy bracia mniejsi, nasza druga rodzino,
bo, jak się mówi ten kto przy nas trwa,
to o wiele częściej bliższa rodzina,
niż ta, której świat nas na prawdę da.
Dlatego, gdy Was nie ma,
bo być już nie możecie,
dziękujemy Wam za wszystko,
mimo, że nie oczkujecie.
(sierpień 2015)

 

Zwierzęta niejeden z nas posiada. Kota, psa, chomika, czy inne. Czasami stając się bliższe niż rodzina. Niemal, jak ta z cytatu Mk (3, 32-35), która nie tyle jest z tej samej krwi; co czyni tak, by nam było, jak najlepiej. W całej, jednak postaci normalnej rodziny również widząc wielką wartość. Wartość, którą widać po każdym poświęceniu rodziców, którzy chowają swoje dzieci. Tych, którzy wypuszczają je samosiężnie i tych, którzy boją się to zrobić. Niekiedy też chcąc by nawet dorosłe dzieci podejmowały decyzje według nich, a nie być może odwrotnie, co nie koniecznie stanowi niepoprawne decyzje. Wartość w osobach trwających przy bliskich w stanach wegetacyjnych, czy śpiączkach nie koniecznie stanowiących z nimi formalną rodzinę. Nawet, jeśli jest to rodzina przyznana nam przez jakiś czas. To samo może się tyczyć lekarzy i ich podopiecznych, dzieci i  ich opiekunek, nawet kusząc się i sięgając po pracowników, współpracowników i pracodawców. Dlatego z jednej strony stróżujące nad nami i plątające się po domu lub w jego pobliżu zwierzęta potrafią stać się nam tak bliskie. Niekiedy ratując życie, lub stając się pocieszycielami w najtrudniejszych chwilach. 

Dawniej chowano nawet koty w sarkofagach,(wątek m.in. z filmu Kobieta Kot). Inny film o tematyce zwierząt to m.in. bajka Wszystkie psy idą do nieba. Choć, jakby się zastanowił znalazł by i inne. Choćby wierna Lassie ciągle wracająca, by odebrać chłopca ze szkoły.

Ten post zawiera wątki:

• Bracia mniejsi dziękuję