Nowe pojmowanie Miłości i innych spraw, czyli ILUZJA!

Niejeden chciałby magicznej różdżki na wszystko,
niejeden chciałby nie tylko materialnie władzę mieć,
ale też mieć naprawdę zawsze, co pragnie się chcieć.
Niejeden chciałby władać nad życiem, niejeden nad oceanami,
lecz każda władza to też rozsądzanie, kim jesteśmy, czy Ci sami?
Jest powiedziane, że "gdybym miłości nie miał" "byłbym niczym".*
Bo cóż po władzy, po zdrowiu, gdy nie ma kto dzielić go z Nami?
Cóż po zdrowiu, jeśli zmienia się świat nieustannie;
ktoś kogoś kocha, ktoś inny chorując umiera,
A zdrowie nasze tylko do tego przydatne,
że pomaga innemu znosić jego cierpienie;
o ile pomaga. O, ile ta osoba ma znaczenie.
Im większa władza, tym większa odpowiedzialność,
tym większa potrzeba powinna być dzielenia się z innymi.
Jednak są tacy, co dzielić się nie potrafią,
co zarabiają i z czasem nawet z przyjacielem najbliższym,
jakim jest towarzyszący,
przez całe nasze życie razem w naszej wędrówki Bóg;
na rozmowę szybko w modlitwie nie trafią.
Niejeden chciałby magicznej różdżki na wszystko, 
myśląc, że rozumy wszystkie pozjadał i zna wszystkie tajemnice,
Czasami, jednak ta wiedza jest po to, aby się nią podzielić,
a, jak wielu potrafi właśnie wtedy przekroczyć szacunku granice?
Gdy odbija woda sodowa do głowy, jak gwieździe popularność na scenie;
gdy zaślepieni są, jak Midas bogactwem tej wiedzy lub majętnościami,
A nie pamiętają, że w szacunku do człowieka jest także nauka dzielenia,
właśnie wiedzą, jaka może innych uczynić takimi niczym my;
Bo, co po zmianie, jeśli mądrym jesteś tylko jeden, tylko Ty?
Czy porozmawiasz sam ze sobą? Czy w tej studni bez dna,
znajdzie się, kiedyś zapytanie: Gdzie osoba mądra, jak ja?
Niestety póki nie nauczysz, póki nie będziesz miał cierpliwości,
póki nie zauważysz;
Jak duża granica jest między wiedzy przekazywaniem,
trudno będzie Ci czekać,
na to, jak będzie szło innym z jej opanowywaniem.
Gdyż nawet to nauki, trzeba miłości,
Ogromnej cierpliwości i łaskawości.
Bo to, jak z budowaniem domu, gdzie są fundamenty.
Czas długi wykonania, ale cel na długo osiągnięty. 

wrzesień 2021

Wiedza jest niezmierzona, ale część osób; która poznała jej głębsze nurty zagubiła się tak bardzo; że nie widzi dna. Obraz na 100% jest iluzją, uczucie na 100% jest iluzją, choroba na 100% jest iluzją - BZDURA.

Właśnie po to dano Nam naukę powoli, aby nie uczyć się jej za szybko; bo pod jej ciężarem można by upaść i zacząć się bać! 

Od ptaków się uczmy wolności i miłości!

Taki zwykły orzeł, co po niebie szybuje;
taki zwykły orzeł, w wierności się lubuje.
Choć wierności symbolem są piękne łabędzie,
tak brzydkie za młodu, niedoceniane wszędzie.
Lecz, czy to brzydkie kaczątko; czy tylko tak nazwane,
a może było, jak inne; tylko z kaczkami tylko chowane.
Tym samym piękna, nie warto porównywać;
a w wolności patrzeć na innych, co błądzą,
W końcu tylko Ci, co są Nam wierni i kochają;
powiedzą Nam prawdę, co o czymś sądzą.
Ale osąd niech będzie poradą, nauką,
bo krytykować nie sztuką, nie sztuką.
A połączenie umiłowania wręcz wolności,
doprowadzi Nas wszystkich do miłości.
Lecz wolności słowa, wolności rozwoju,
wolności zaufania, jak i wolności pokoju;
Bo tam, gdzie wolność w przyjaźni wzrasta,
tam mąż się zakochuje, a w nim niewiasta.
Wzorując się natomiast na ptakach,
ucząc się tej  do relacji wolności;
Po zwarciu węzłem małżeńskim,
prościej kształcić się w miłości.
O wolność ją opierając, nie o niełaskę dla drugiego,
O wolność ją opierając, nie o coś dla siebie samego.
O wolność ją opierając, ale do wspólnego życia,
gdyż wierność jest szanowaniem razem bycia.
Miłość się bowiem opiera na wspólnej relacji,
oddychaniu wspólnym, czy wspólnej reakcji;
Gdy się pisklęta już chowają oraz z gniazda wylatują,
wtedy oboje rodzice niech wolność dają, ale i pilnują.
Wtedy miłości nie za wiele, ale też nie też za mało;
tak, aby pisklę swojemu pisklęciu, szczęście dało.

marzec 2021

Kiedyś w pierwszych miesiącach rodzącego się między Nami uczucia Moje Kochanie skłonił mnie pewnym tematem do pytania:

"Jak bardzo mnie szanujesz?" 

Odpowiedział:
"Jak ptak szanuje Niebo".

To piękne umiłowanie do wolności, a zarazem zaznaczenie; 
że myśli się też, o tym by osiąść w gnieździe na stałe to jeden z powodów wiersza. 

Drugim z powodów jest orzeł, który pojawił się obok lwa w wierszu sprzed niedzieli. Orzeł bowiem podobnie, jak inne ptaki stawia na... wierność :)

Idźmy, jednak po kolei i zacznijmy od... lwa.

PR na Dzień Kobiet - Feministki a Reputacja "grzecznych" Kobiet...

Mówi się, że kobietę stworzył Bóg,
z żebra mężczyzny - Adama.
Lecz, że kobieta kobiecie też wróg;
to przeżywa niejedna dama.
Podczas, gdy to w zgodzie buduje się piramidy;
gdzie dźwigów nie ma, a jest ot... arytmetyka.
I choćby ktoś uważał, że może ktoś ma zwidy;
to budowanie ręczne piramid, to nie Ameryka.
W dzierganiu stworzeń leśnych, czy roślinności;
nie tylko nauka, lecz też dar nowej mądrości.
Piękna, którego się nie widzi; piękna, które niby nie urzeka,
piękna, które jest widoczne; lecz tak niewielu na nie czeka.
Tym samym kobieta, zamiast się swoim bytem radować;
zaczyna wpadać w próżność, nad innymi próbując górować.
Lecz, czy prawo tak postępować?
Lecz, czy warto innych katować?
Niszczyć swoje piękno, poprzez niszczenie czegoś innego pięknego?
A może w tym sercu z głazu, jednak jest coś jeszcze tutaj dobrego?
Tutaj apel do wszystkich Kobiet, które ranią inne Kobiety;
ale też ranią Mężczyzn lub inne stworzenia żywe.
By się zastanowiły nad sobą i nad tym, co robią;
w miłości do bliźniego/świata piękno prawdziwe.

marzec 2021

Już przed Dniem Kobiet pojawił się u mnie w zapiskach na dysku komputera tytuł "PR, czyli Feministki, które psują reputację grzecznym Kobietom". Informacja, o tym iż kobiety porównują inne i krytykują nawet w najpiękniejszych chwilach życia przeważyła szalę.

Kiedy wbiłam w Internet "wieloryb" i imię, które padło w TV śniadaniówce znalazłam: "W 7 miesiącu ciąży Kim Kardashian czuje się jak wieloryb" (marzec 2021). To okropne, jak kobiety mogą innym doskwierać; a jak się tak zastanowić to nie tylko w ten sposób.

Jakiś dłuższy czas temu, jakiś polityk, a może minister rzucił coś mniej więcej w stylu:

"Kobiety nie chcą rodzic dzieci, bo wybrały karierę"

Podczas, gdy wiele kobiet pomijając temat dochodów w kraju i innych spraw po prostu niszczy innym kobietom PR. Jeśli taka złośnica, czy przemądrzała panna odrzuci mężczyznę; to bywa, że nie spojrzy on już na inną; choć ciut podobną.

• Tym samym bywa, że dziewczyna jest przez chłopca od razu spisywana na stratę; bo studiuje, a poprzednia, co go rzuciła lub dała mu kosza - też studiowała.
  
  
• Nie patrzy na blondynkę, bo na przykład poprzednia zrównała jego inteligencję z ziemią.
  
  
• Nie patrzy na kobietę w dywanie, bo jest niemodny (tak słyszałam taki komentarz jednego z kumpli jeszcze na studiach. W sumie nie wiedziałam, o co chodzi dopóki kogoś nie spotkałam tak ubranego. I pomyśleć, że ta dziewczyna założyła taki strój tylko raz; na tyle, ile ją widziałam. Czyli tym samym, gdyby on ją widział ten jeden ubiór miałby coś znaczyć (?))
  
  
• Bywa czasem też tak, że skromna dziewczyna przy takiej rzucającej się w oczy niknie. Mężczyzna lubi przecież popatrzeć na ciało, a część kobiet pokazywanie go zanadto uważa za zwyczajne. To, jak w piosence Niczym w piosence Lady Pank - Na co komu dziś; gdzie mowa o ciemnoskórej kobiecie ("Na czekoladę poczułem chęć"). Ale, czy z taką kobietą chce być na dłużej? Tak, aby stworzyć z nią związek/założyć rodzinę? Raczej często chce tylko się zabawić.
  
  
• Bywa czasem i tak, że kobieta przyjaźniąc się z inną poznaną w pracy, na studiach etc. jest uznawana za podobną w poglądach do niej. Jeśli wtedy mężczyźnie coś nie zagra w rozmowie z jedną czasami już myśli naprzód, że koleżanka będzie taka sama. A pogląd tej drugiej może być przecież zupełnie inny. 
  
  
• I wiele innych. Wiele innych rzeczy, które warto odbudować by odzyskały kobiecą wartość.

Marco Polo a Dzisiejsze Podróżowanie

Kiedyś tylko niewielu mogło liczyć na dalekie podróże,
Dziś niejeden wykonuje podróże małe, większe i te duże.
Dawniej konno, bo roweru nawet wtedy nie było,
wcześniej pieszo, a o samochodach nawet się nie śniło.
W czasach, kiedy motocykl; czy pociąg to nawet nie było marzenie,
a jednak tylu ludzi żyło, marzyło, zakładało rodzinę.
dbało o ziemię.

Dziś mamy samoloty i krążymy nawet niektórzy po kosmosie,
szukamy wiedzy nauki, sądząc; że coś poprawimy w tym losie;
ludzkim poprawimy.
Lecz, kiedy poznamy prawd wiele, przejeździmy pół świata,
lecz, kiedy zobaczymy pełno nowości, nieznanych przez lata;
i tak się dziwimy.

Bo podróżowanie przez świat jest, jak podróżowanie przez życie;
nigdy nie będzie go dosyć, nigdy nie zabraknie nowego poznania;
Tylko, że w ten niezwykły, acz bardzo to znów naturalny sposób,
wielu ludzi po prostu oducza się kochania i tego co ma doceniania.

Kiedy, więc podróżujemy; spójrzmy, jak w lustro dwa razy,
Doceńmy możliwość podróżowania;
nawet, gdy w raz z nimi reguły, nieważne według nas zakazy.

luty 2021

Szczerze chodził za mną post o bajce o 3 świnkach i Zwierciadle Sprawiedliwości, a kolejny o Wdzięczności i karmie robotów z Matrix'a. I tak myślałam, że pójdziemy w lekkie tematy dla oka. Po czym mam wrażanie niektórym znajomym chyba przypadły do gustu jedne z ostatnich postów. 

Tym samym mam wrażenie, że dzisiejszy post wynika z wczorajszej rozmowy. Owa rozmowa zeszła na kwestię podróży, a mnie zainspirowała do poruszenia wątku jej niedoceniania.

Podróżowanie temat niedoceniony

Marco Polo (ur. 15 września 1254 w Wenecji, zm. 8 stycznia 1324 - jak czytamy w Wikipedia) to  wenecki kupiec i podróżnik. Dawniej za takiego Marco Polo (jednym z aktorów wcielających się w niego jest Ian Somerhalder, zdj. obok) i lata wprzód do współczesności, jak i w tył do starożytności nie można było podróżować; jak dziś.

Pomijając pandemię która nagle z wielu ludzi zwierzęta; bo nagle wypuszczone z klatek ze wszystkiego chcą korzystać za bardzo temat niedoceniania podróży jest bardzo powszechny. I nie chodzi o to, że nie jeździmy po świecie. Chodzi o to, że jeździmy i czasami zapominamy o czerpaniu przyjemności skarżąc się na nie takie łóżko w hotelu.

Tam wszystko jasne, zapłaciłem, należy mi się. 

Konwenanse wpływające na trwałą miłość przez lata!

W dotyku miłość,
w dotyku zmysł się budzi już drugiego człowieka;
Inaczej ten człowiek dotyka tego, na kogo czeka.
Niezauważony, gdy dotykamy nie tylko przyrody,
niezauważony, gdy dotykamy nie tylko zwierzęta i rośliny;
Przez wielu uznawany za tak prostą rzecz, normalność,
dotyk, do którego tak wielu uwagi nie przykuwa.
Ten sam dotyk, który dawniej tak miarą nagrody,
za wygraną w turniejach, czy zawodach; dar dla rodziny;
która dała na świat młodzieńca. Dawna naturalność.
Naturalność, którą w nienormalność się przesuwa;
tak dziś daleko zaszedł już ten świat.
Uważany zachwyt już dotykiem czasami już za brak;
a to w nim jest najmniej choćby wad.
Podczas, gdy dawniej tyle rękawiczek na ręce;
by dotyku nie zaznały.
Podczas, gdy dawniej w sukniach "rusztowania",
aby ciała się nie dotykały.
Podczas, gdy w konwenansach tyle uczucia się rodziło,
ale właśnie z tego pożądania i budowania relacji w odległości;
aby dopiero związani razem ludzi oddawali się w pełni miłości.

luty 2021

Kiedy wrzuca się posty z linkami do wywiadów z 20-latkami, czy starszych; które czekają na tę właściwa połówkę do ślubu można się spodziewać iż w końcu ktoś stwierdzi iż istnieje potrzeba. Aby się potrzeba pojawiła potrzebne jest poznanie. Im więcej poznania tym więcej potrzeb. Choć są już rejony, które zaczynają unikać potrzeby bliskości z racji przeludnienia. Np. Tokio w Japonii.

Tak istnieje potrzeba kochania, ale nie zbliżania się na siłę. Nie potrzeba, która nie pomaga w budowaniu prawdziwie trwałych relacji.

Otóż, więc potrzeby bliskości nie ma póki się jej nie zbudzi "frywolnym" zachowaniem. Zachowaniem za bliskim, które właściwe jest małżeństwom. Parom, które decydują się pielęgnować na wzajem własne potrzeby przez całe życie. Zachowaniem okruszonym lekturą (tak, dawniej głównie gorszące mogły być książki - pisze o tym m.in. Jane Austen), czy współcześnie filmem lub obrazem oraz modą na inne tradycje.

Niewielu decyduje się na oglądanie, czy czytanie książek o dawnym podejściu do życia. Nic dziwnego, bo wielu współczesnych ludzi po prostu ich nie rozumie. 

Konwenanse nie pozwalające panny nawet pocałować w dłoń, konwenanse pozwalające na trochę więcej luzu jedynie w tańcu. 

Konwenanse, gdzie dotyk już sprawiał; że kobieta zauważała mężczyznę, na którym jej zależy...

Tak taki dziś drobiazg, który wyśmieje wielu. Jak wielu też go nie zrozumie i uzna za nienormalne. Dotyk ukazany w "Duma i Uprzedzenie", gdy Jane wsiada do karety; a Pan Darcy podaje jej dłoń (niby błachostka, ale już tors wg. 12 mężczyzn z kalendarza z Montany to za dużo nawet, jak na dzisiejsze czasy).

Więcej niż dotyk dłoni wyzwalający pożądanie, a pożądanie oczywiście wyzwala chęć na kolejne przyjemności.

Raj na ziemi, czyli miejsce do którego chce się wracać!

Taki Raj na Ziemi, taki tylko Nasz,
Miejsce na Ziemi, jakie Mi Dasz.
Gdzie róża różą, a uczucie uczuciem,
Gdzie woda wodą, a deszcz deszczem;
Gdzie z miłym pod sercem ukłuciem,
Każde z Nas powie tylko, chce jeszcze.
Prawdziwy świat, ta pszczoła; co nad łąką lata,
Prawdziwy świat, gdzie leci mewa skrzydlata.
Dłoń na dłoni, nie tak daleka;
jakby między nami była rzeka.
Taki Raj na Ziemi, taki tylko Nasz,
gdzie wszystko będzie, jak po naszej myśli;
Miejsce na Ziemi, jakie Mi Dasz,
zakończenie czasu, którego już nikt nie wyśni.
Ponieważ największa nieznana, jak plaga Egipska kiedyś ustanie;
A każdy kto przeszedł pandemię, tylko odkazi swe własne posłanie.
Taki Raj na Ziemi, taki tylko Nasz,
Dla Nas wszystkich ocalenie;
Miejsce na Ziemi, jakie Mi Dasz,
Odrzucające w zapomnienie.
Każdy dzień, każdą sekundę, nie po naszej myśli;
zakończenie czasu, którego już nikt nie wyśni.

styczeń 2021

Wiersz wierszem, ale o innym Raju na ziemi mówi niż komentarz do wiersza. Ale, jako; że pewien z programów śniadaniowych zbił się w pewnym sensie z czasem z moim postem, który zakończono wzmianką o filmie, gdzie pojawia się żółw Stafan (zobacz tutaj). Komentarz jest jaki jest, jak esej :P

Post nawiązywał do tego, jak można różnie zinterpretować sytuację nie znając szczegółów. Błędy w porozumiewaniu się wynikają bowiem nie tylko z różnic między Nami, jako ludźmi dorosłymi. 

Błędy, które niczym kolce róży nawet niechcący kłują i błędnie zinterpretowane mogą zadać ból...

Błędy w porozumiewaniu się niektórych z Nas są dlatego, że w niektórych sprawach każdy z Nas jest w pewnym sensie niedouczony, jak dziecko. 

Czasami są to rzeczy, które całkiem są Nam niepotrzebne. Ot... mechanikowi samochodowemu, czy budowlańcowi układającemu cegły lub kopiącego łopatą nie zawsze potrzebna jest obsługa komputera. Czasami, jednak są to rzeczy; na które powinniśmy zwrócić większą uwagę. Zdarza się, że sami się na czymś przyłapiemy przez innych lub samodzielnie coś u siebie zauważając.

Kontakt z UFO - Dlaczego Kosmici nie odpowiadają?

A, jak będę zielony to będziesz zadowolona?
A, jak nie będę miał oczu po tacie,
to na pewno mnie tutaj poznacie?
A, jak mamy kolor włosów nie będzie mój,
tylko taki po dziadku lub babci;
Czy będziesz wiedziała, że jestem Twój?
A, jak będę rozmawiał w innym języku,
a może będę miał nietypowe zdolności;
czy będziesz miał dla mnie dużo miłości?
Nie ródźmy pytań, które niszczą innego;
rozwijajmy w nim te; z których wynika,
wynika coś prowadzącego do dobrego.
Osoba homoseksualna też po coś powstała,
być może, aby zauważyć błędy;
których nie widzą heteroseksualni,
bo ich rzesza silna wielu rzeczy się nie bała?
Być może osoba heteroseksualna ma jej przypominać,
że nie należy się jedynie koncentrować na ciele;
w końcu może być dobrym człowiekiem,
a tylko według niektórych nie dobrze postępuje;
Nie wolno Nam o tym nigdy od tak nigdy zapominać,
niejednemu to zawsze życie człowiekowi ratuje.
Osoba innej skóry, z inną historią;
gdzie inne poglądy się rozwijały,
inne priorytety znaczenie miały.
Może stać się ma ścieżką,
aby szukać w naszych poglądach tego samego;
Szukać głębiej, bo nie patrzymy na coś ważnego,
taki orzeł, nagle resztką.
I tak dochodzimy do z kosmosem kontaktu,
dlaczego Kosmici nie odpowiadają?
Zastanawiając się nad swoim zachowaniem,
zapytajmy siebie: Może powody mają?

styczeń 2021

"Kontakt", "Intersteller" "Marsjanie atakują", "Żandarm i kosmici" itd. Filmów o kosmitach i kontakcie z Nimi bez liku. Tak ostatnimi czasy powtarza się ten temat w moich rozmowach ze znajomym. Ogromny pasjonat tematów, choć mam świadomość; że są i więksi.

Kiedyś nawet użył określenia, że sama jestem; jak Ci kosmici, bo mam inne poglądy.

Ale, o tym później...

Uwierz w siebie Kochanie! (wiersz inspirowany m.in filmem Czas próby)

Kiedy uczę się każdego dnia nowych rzeczy, 
Uwierz we mnie Kochanie!
Kiedy nie mogę uspokoić dziecka, gdy beczy,
Uwierz we mnie Kochanie!
Następnym razem dam radę,
będę miał więcej cierpliwości;
Zrobię to, zrobię to Kochanie,
w imię naszej wspólnej miłości.
Kiedy pierwszy raz zmagam się z tym, co Ty znasz,
Uwierz we mnie Kochanie!
Kiedy nie upiekę dobrze ciasta, a Ty przepis dasz,
Uwierz we mnie Kochanie!
Następnym razem dam radę,
będę miał więcej wiedzy i doświadczenia;
Zrobię to, zrobię to Kochanie,
będzie, coś lepszego na obiad do zjedzenia.
Uwierz we mnie Kochanie!
Bo w obojgu Nas jest nasza siła,
która i w dzieciach będzie żyła.
Uwierz we mnie Kochanie!
Wszystkich rzeczy tu nie wyliczę,
ale i Tobie w Siebie wiary
i cierpliwości do Mnie życzę...

styczeń 2021*

* wszystkie sytuacje w wierszu są przypadkowe

Tak łatwo Nam nie wierzyć w drugiego człowieka, mam takie stwierdzenie po pewnych zdarzeniach poprzedniego dnia. 

Podczas, gdy często po prostu nie wierzymy w siebie.

Jakiś czas temu post nawiązywał do filmu Czas próby (zobacz tutaj). Jest czas, kiedy możemy być dla siebie wsparciem; ale jest czas, kiedy sami musimy w siebie wierzyć i podążać za znakami lub ich wyglądać.

Kobieta wyczekiwała powrotu mężczyzny, ale w niego wierzyła. 

Podczas, gdy mężczyzna musiał na morzu mierzyć się sam ze sobą; bo on stał za sterem nie jego załoga. Taka pandemia pokazuje Nam, że czasem musimy wziąć sprawy we własne ręce.

Podczas okresu świątecznego trafiłam jeszcze na drugi film - "Iron Men 3", do którego wkrótce będzie też wiersz. Ale już dziś mogę nawiązać do tego; co w nim będzie.

Dotacje i reklamacje, które zaburzają relacje!

Kiedyś było powiedzenie,
"Czy się stoi, czy się leży tysiąc złotych się należy?"
Dziś, gdy mamy 500-set plusy, bądźmy szczerzy;
I to nie tylko stwierdzenie.
Gdy korona się pojawiła,
nagle seria dotacji się pojawiła;
Lecz nie takie, no bo komu?
Jeden tyle zarobił na jednym koncercie,
co inny wysiedział w domu.
I do tego te maseczki, co niektórym po dotacjach,
jak maseczka kupowana przed pandemią wręcz za grosze;
Nagle w czasie pandemii zdrożała i z naście złotych nosze.
Już nie mówiąc o pełnych podróży wakacjach,
kiedy to niejeden siedział w domu, o ile nie chorował;
A i nie zawsze był przy każdym ktoś, kto by go pilnował.

Dziwne czasy, dziwne czasy,
kiedy nawet pierwsze klasy;
Zamiast uczyć się z innymi w szkole,
zalegają przed komputerami, jak mole.
I tylko niedobrze, jak komputer nie działa,
bo opinia przecież taki sprzęt zachwalała.
I pewnie to wina sprzedawcy, nie producenta,
pomyśli niejeden, co się nie zastanowi;
Bo to na pewno oni coś nie tak zrobili,
bo chcieli opchnąć taniej niż te tu pól centa.
Jednemu coś przyznali, innemu obiecują i nie dają,
ale, gdy będzie przy kasie to niejednego pokochają.
A może wręcz pojawi się podstawa do zazdrości,
lecz, czy zazdrość, czy sprawiedliwość? Co gości
w sercach, które nagle nie dostają tyle samo?
Choćby dzieci,
krzyczące podczas kolejnej kłótni... Mamo.

listopad 2020

Doczekaliśmy bardzo dziwnych czasów. Dawniej, jak w wierszu podobno nie trzeba było aż tak przykładać uwagi do przyszłości i zapewnienia sobie bytu. Dziś nie jest to takie oczywiste i każdy najlepiej, jak pracę i ma. Jeszcze lepiej, jak z tej pracy może się on utrzymać i realizować mając przy okazji niejedną buzię do wykarmienia.

I tak mamy...

Dotacje i reklamacje, które zaburzają relacje!

Zacznijmy od takiego starego tematu. Powstał projekt 500 plus, który na początku był nie trafiony. Choć i teraz, czy każdy z Was uważa; że każdemu się on należy? Czy rodzic zarabiający 10tys. tak samo je doceni, jak rodzi; który ma tą najmniejszą krajową?

Kolejny temat, jeśli weźmiemy pod uwagę gwiazdę. Nie ważne teatralną, piosenkarza, czy też gwiazdę filmową? Kiedy się słyszy ostatnim podziale płac, którego w końcu zaniechano. Czy nie, jeden się pyta; jak to rozdzielano?