Wiersz na życzenie - Da Stargo Tora! Bo Nadzieja Umiera Ostatnia

Nadzieja umiera ostatnia i nikt tego nie zrozumie,
kto nie zaznał uczucia miłości;
Fiolet to pokuta i męka chrześcijańska,
ale też Tajlandzki symbol wdów;
nie znajdziesz, jednak w tym wierszu bolesnych słów.

Bo choć nadzieja, która umiera ostatnia,
to fiolet jest także symbolem władzy i uduchowienia;
a także symbolem buntu, młodości i szlachetności;
to, jakże poznać, jeśli nie przez Zmartwychwstanie,
uczucie straconej, na nowo narodzonej,
być może tejże samej jedocześnie w relacji miłości.

Czasami nieoczekiwane historie pisze życie,
"ciężar lewej ręki", jak gałąź zeschła nie dająca owoców;
może ranić drugiego człowieka,
Czasami horyzont będący na wyciągnięcie ręki;
maluje pędzlem duszy i serca wyobraźnia,
lecz w tym obrazku przekłamane urody wdzięki.
Czasami horyzont będący na wyciągnięcie ręki;
żyjącemu samotnie "słowa pisane potrzebą duszy i serca" podrzuca,
jednak nie słowa, a czyny;
pozwalają się dostroić, zobaczyć czy serce drugiego nie odrzuca.

Niektórzy myślą, że w buddyjskiej wolności znajdą naukę drugiego człowieka,
lecz nie bez powodu dobry rolnik na łan zboża do ścięcia do jesieni aż czeka.
Drzewo też nie dostaje Wielkiej Korony od razu,
lecz od Wniebowzięcia ku chmurom się zaczyna;
By przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Ciebie;
te właśnie owoce; otrzymała Twoja rodzina.

Nadzieja umiera ostatnia i nikt tego nie zrozumie,
kto nie zauważy, że po Stracie jest też Zmartwychwstanie;
To czego szukałeś w świecie Marzeń,
zarażające oczy grzechem w Marzeniach i Rzeczywistości,
nie nie pokaże czynami w nikim szacunku i miłości.
Miłość to cierpliwość, to nauka łaskawości,
Miłość to kochanie też za szlachetnego Świętego Ducha,
którego nie każdy w życiu chce słuchać i zawsze słucha.

Da Stargo Tora! Twój wiersz na życzenie,
nawet; jeśli relacja w realnym życiu lub wirtualnym się kogoś zakończyła.
Nie znaczy, że umarła; ona Zmartwychwstanie;
W tym samym, co go spotkałeś człowieku lub w nowym będzie lepsza żyła.
A, jeśli widzieliście się wirtualnie; to i w rzeczywistości się znajdziecie,
niczym w piosence "Szukaj mnie";
co z Kogel Mogel zna dziś niejedno, jakże dorosłe dzisiaj tak dziecię.
I, gdy rodzinne ścieżki rozwiane przez niejedne problemy i słabości,
to, jak w "Czasem słońce, czasem deszcz", być może będą wśród gości.
I, gdy "Usłane różami" nie jest tak Twoje życie,
kiedyś odnajdziesz dom, o którym marzysz skrycie.
Módl się Jedynie, Rozmawiaj w swoim Języku,
Z tym na Górze, który różne ma na Ziemi imiona;
Przez modlitwę, czy dialog zaznasz ukojenie.
dostrzeżesz wartość, w tym stanie, w jakim jesteś,
Niczym dostrzega się Słońce już w promyku.
Niczym dostrzega się Rzekę już w strumyku.
Dostrzeżone Dary innym Słowem głoś,
niech innych życie przekona, też proś...
Da Stargo Tora! to też piosenka o miłości,
bo każdy kto tworzy otrzymał Dar Mądrości.

grudzień 2021

Dostałam prośbę o wierszowankę z motywem

"(...)z nośnikiem, a wręcz i echem rozbrzmiewającym... 
"Da Stargo Tora!" Mam nadzieję, że wtedy będę podtrzymywał, a gdy spojrzę...
ujrzę dwa ciała w jedno połączone; natomiast prawą rękę ku podtrzymaniu piękna duszy mnie 
to już pozostanie, by krocząc wzdłuż linii podziwiać piękno przyrody, 
a nie przepaści, zachowując równowagę, 

a gdy będzie zaburzona, wzrok ukierunkować ku górze w bezkres gwiazd, prosząc o Wielką Nadzieję"(mam nadzieję, że pomysłodawca nie będzie miał za złe, że cytuję zawartość prośby, jaka została wysłana w celu stworzenia wiersza).
Nadmieniam też, że nie piszę pod żadną stację; a każdy z tych filmów wymienionych w tym poście akurat widziałam na tych darmowych portalach w Internecie lub oglądałam go w TV.

Downton Abbey: Zbudzić się

„Teraz zbudziła go wojna, my też musimy się obudzić”*

(Downton Abbey, 2010)

Spokój, jakże miły i upragniony,
spokój, gdy hałas dookoła
i ciszy jesteś spragniony.
Jednak, gdy przychodzi czas,
że broń wręcz wziąć trzeba,
oburącz ją chwyć i broń się,
walcz tylko wtedy, gdy potrzeba.

Gdyż jeśli spokój się zbudzi,
człowiek też powinien się obudzić ze snu,
a gdy już skończy się walka,
może
znów ukołysać ciało na czas nawet lat stu.
Broń odłoży na głaz,
niech spokojnie na nim spoczywa,
i życzyć tylko by najmniej,
musiała jej używać każda istota żywa.

(maj 2013)

Krąży mi po głowie kilka wątków, ale na żaden nie mam specjalnie siły i zapału do pisania. Stąd, jak trafiłam na wiersz pisany pod film "Downton Abbey" (2010), czy też serial tak dziś do niego wiersz.

Choć może to i idealny na niego moment, wszyscy mamy trochę dość tej pandemii i to czas, jak po wojnie. Każdy musi wstać na nogi i mieć do tego siłę, aby budować coś od nowa. 

A nie będzie tak prosto mając nie tylko piętno, co Nas dotykało przez nasze życie; ale i to co się stało przez ostatni ponad rok...

Coroczna reinkarnacja a Rezurekcja na Wielkanoc

Gdy przychodzi poranek Wielkanocny pojednaj się z bratem,
takie pojednanie to pierwszy krok do pojednania ze światem.
Każda kłótnia, każda troska to, jak każdy upadek Jezusa;
nie tylko Ty upadasz, nie tylko raniona jest Twoja dusza.

W każdej bowiem trosce, w każdym bowiem dniu,
towarzyszy Ci ktoś jeszcze od narodzin, nie lat stu.
Tym samym Twój przyjaciel, gdy o niego dbasz;
gdy pamiętasz o nim każdej nocy i dnia,
Wytrwałości Ci będzie dodawał,
gdy przyjdzie kolejna próba życia Twa.
Gdy przychodzi poranek Wielkanocny jesteś, jak kartka biała;
świeżo narodzone pisklę kurczaczka, jak inne w żółtym kolorze;
To Ty decydujesz, jak pomalujesz swoje pióra, piórka i duszę,
czy będzie ona po roku w ciepłym, czy zimnym jakimś wzorze.
Przez cały rok będą znów czekały kolejne dróżki i drogi,
przez cały rok będziesz znów wybierać, po której idą nogi;
Czasami na niektóre ścieżki będą Cię spychali, będą zapraszali,
lecz po właściwych ścieżkach dobrze abyśmy sami decydowali.
Wtedy jesteśmy na własnej ścieżce życia, sumienia,
a to sumienie, gdy dobre i świat na dobry zmienia.

kwiecień 2021

Każde Zmartwychwstanie to Nowa Nadzieja na Lepsze Jutro. W końcu mówi się, że po każdej burzy wychodzi słońce. 

Na niebie zaś pojawia się piękna kolorowa tęcza niosąca radość. Niczym kolory przypraw, jak to stwierdziła ostatnio jedna moja znajoma. Przypraw, jak to co Nas na co dzień spotyka. Smutków, radości, wdzięczności, miłości, przyjaźni i wielu innych.

Jajko Wielkanocne - symbol Nowego życia a reinkarnacja

Ubiór godny, czyli Powabna dla męża; Skromna dla Boga

 W tym świecie pełnym takich różności,
ilu ludzi, tyle opinii, tyle też próżności.
Próżno szukać, takiego; co ma detal skromności,
każdy bowiem współczesny ma jakieś naleciałości.
Raz o urodę chodzi, bo ona nieskromną bywa;
raz o dialog, bo on sprawia; że rozmowa żywa.
Bywa też taki, co wiedza próżnego z niego robi człowieka,
jeśli za pieniądzem taki nie podąża, na niego nie czeka.
Ubiór godny, czyli skromna kobieta
lub też jakże skromny mężczyzna w ubiorze,
Powabna ona ma być dla swego męża,
choć inaczej w domu nauczona być też może.
Wszystko, więc wtedy w rękach jest obojga dialogu,
co można, a co nie próżność i co oddać tylko Bogu.

Niekiedy próżności wręcz człowiek nie zauważa,
i póki sam nie zauważy, czy ktoś mu nie powie;
cały czas, gdzieś jakoś błędy w życiu powtarza.
I niech wystrzega się kto mówi, że jest bez winy,
każdego inaczej życie traktuje, inne stawia zadania;
Tylko Ten z góry, zna skutki i sytuacji przyczyny,
wie, co dla kogo trudnym jest bardzo do pokonania.
Każdy staje przed próbami, przez całe nasze życie;
i choćby chciał się przed nimi ukryć, obłowić obficie.
Przychodzi, kiedyś kwestia... sumienia,
to ona do Nas przemawia, ona zmienia.
Wskazuje drogę, gdy człowiek pobłądzi,
jest mądrością w sercach, która rządzi.
Więc wielkimi tacy, co w swoim życiu zaznają mądrości;
jak przejść przez całe życie, przejść bez żadnej próżności.

styczeń 2021

Ten post miał być nieco inny. Miałam tylko nawiązać ew. do róży, może do "Małego Księcia", aby był jakiś ciąg między tymi postami i zostawić to. Zająć się jakimś przyjemniejszym tematem niż analiza tego, co się dzieje i jak. I nagle ni stąd ni zowąd dociera do mnie od kogoś filmik... 

Jezus nauczył mnie żyć w trudnym małżeństwie i uzdrowił moją kobiecość - świadectwo (zobacz tutaj). 

Lekko zgłupiałam. O co chodzi? Być może ktoś miał jakiś zamysł, być może ktoś polecił tej osobie filmik i podano go do mnie. Być może ukrytym pragnieniem był właśnie pisany tu komentarz. Przesłuchałam, a w pisemnej rozmowie z osobą; która to przysłała przeczytałam coś w stylu "też bym się zdziwił, gdyby żona stała się szarą myszką". 

Nie wiem, czy jestem odpowiednią osobą; aby się za to brać. Ale skoro już na mnie trafiło i być może ten filmik specjalnie mi podesłano, aby się wypowiedziała napiszę, jak ja to widzę. Niejako bowiem to się łączy z paroma wątkami tematycznie. Ale tylko, dlatego.

Uwierz w siebie Kochanie! (wiersz inspirowany m.in filmem Czas próby)

Kiedy uczę się każdego dnia nowych rzeczy, 
Uwierz we mnie Kochanie!
Kiedy nie mogę uspokoić dziecka, gdy beczy,
Uwierz we mnie Kochanie!
Następnym razem dam radę,
będę miał więcej cierpliwości;
Zrobię to, zrobię to Kochanie,
w imię naszej wspólnej miłości.
Kiedy pierwszy raz zmagam się z tym, co Ty znasz,
Uwierz we mnie Kochanie!
Kiedy nie upiekę dobrze ciasta, a Ty przepis dasz,
Uwierz we mnie Kochanie!
Następnym razem dam radę,
będę miał więcej wiedzy i doświadczenia;
Zrobię to, zrobię to Kochanie,
będzie, coś lepszego na obiad do zjedzenia.
Uwierz we mnie Kochanie!
Bo w obojgu Nas jest nasza siła,
która i w dzieciach będzie żyła.
Uwierz we mnie Kochanie!
Wszystkich rzeczy tu nie wyliczę,
ale i Tobie w Siebie wiary
i cierpliwości do Mnie życzę...

styczeń 2021*

* wszystkie sytuacje w wierszu są przypadkowe

Tak łatwo Nam nie wierzyć w drugiego człowieka, mam takie stwierdzenie po pewnych zdarzeniach poprzedniego dnia. 

Podczas, gdy często po prostu nie wierzymy w siebie.

Jakiś czas temu post nawiązywał do filmu Czas próby (zobacz tutaj). Jest czas, kiedy możemy być dla siebie wsparciem; ale jest czas, kiedy sami musimy w siebie wierzyć i podążać za znakami lub ich wyglądać.

Kobieta wyczekiwała powrotu mężczyzny, ale w niego wierzyła. 

Podczas, gdy mężczyzna musiał na morzu mierzyć się sam ze sobą; bo on stał za sterem nie jego załoga. Taka pandemia pokazuje Nam, że czasem musimy wziąć sprawy we własne ręce.

Podczas okresu świątecznego trafiłam jeszcze na drugi film - "Iron Men 3", do którego wkrótce będzie też wiersz. Ale już dziś mogę nawiązać do tego; co w nim będzie.

Czas próby, gdy statek złamał się na pół

Morze to nieznana tajemnica,
niczym pustynia, która piaskami zwodzi;
Kiedy przychodzi burza, 
nie ważne, czy jest kotwica;
niejeden statek ze sztormu nie uchodzi,
strata bywa bardzo duża.
Kiedy się statek przełamał,
ruszono na ratunek;
Ale, że jakiś inny się złamał,
nie starczył meldunek.
Dopiero drugie podejście przed próbą ludzi postawiło,
kiedy się okazało, że to dwóch statków dotyczyło.
Statek, którym płynęli na pomoc niemal na klęskę skazany,
wiarą człowiek za sterem, przez wielkie fale tak popychany.
Statek, do którego płynął ratunek dryfował zaś po wielkiej fali,
i, jak dać innym szansę na ratunek wszyscy się zastanawiali.
Wtedy też jeden z ludzi, co znał na statku mechanika,
stwierdził, że on coś poradzi i nagle, jak od magika;
Różdżki, czy czarów pojawił się pomysł niczym ot, zaklęcie,
człowiek będący niby czarną owcą przydał się w momencie.
A, gdy dotrwali do ratunku,
a, gdy ratunkowa łódź zabrała wszystkich żywych na pokład po dotarciu do celu,
Niewiedzą w jakim kierunku,
zdecydowali się płynąć, realizować niemożliwe do realizacji zadanie dla wielu.
A, gdy wiara już gasła już nie wiedzieli, czy ląd daleko;
zapaliło się światło, potem kolejne, do portu już deko...

(styczeń 2021)

W przerwie między świątecznej tj. święta Bożego Narodzenia i Sylwester leciał na jednym z kanałów m.in. film Czas próby (The Finest Hours, 2016). W rolach głównych m.in. Chris Pine (Bernie Webber), Casey Affleck (Ray Sybert), Holliday Grainger (Miriam). Historia oparta na faktach, na co wskazuje cytat z Wikipedii:

"Podczas sztormu w lutym 1952, płynący z Bostonu tankowiec SS Pendleton, przełamał się na dwie części."

Film ten to także piękna historia o czarnej owcy na statku, która staje się potrzebna; bo jest dobrym mechanikiem. 

Jak i człowieku (B. Webber), z którego się śmiano; że to kobieta (Miriam) niczym we współczesnym "Narzeczony mimo woli" stwierdziła iż się pobiorą.

Historia tak podobna, a jakże inna; gdyż w 1952 uznano za dziwne, że kobieta czeka z innymi członkami zespołu na wieści o ukochanym. Pomijając fakt, że w ogóle wierzy iż B. Webber wróci z misji ratunkowej; ponieważ wybrał się na nią tak małą łodzią iż może się rozlecieć w drzazgi.