Czasem w naszym życiu zdarzają się wyboje,
czasem nie jest tak samo, jak dawniej we dwoje.
Czasami ludzie dostają, a inni nie mają;
a jeszcze gorzej, gdy jedni innym wytykają.
A czasem wystarczy dać się tylko prowadzić,
przypomnieć sobie wpajane Nam autorytety;
Czasem to wystarczy, aby niczym komety,
spadać zaczęli spadać, próbujący przesadzić.
Niezależnie bowiem,
co byśmy robili świat rządzi się swoimi prawami;
Siła wyższa, co rządzi,
niezależnie, jakby ją określił ludzkimi słowami.
Koleje losu są różne,
na prezent od życia nie tak wiele czasem cierpliwości;
Każde ubiory podróżne,
mogą natomiast sprawić, że niepokój w Nas zagości.
A w tańcu potrzeba dwojga, aby pokój mógł trwać;
niezależnie, czy człowiek, czy ludzie mają go dać.
grudzień 2020
Na dniach słyszałam piękne porównanie do pokoju to tańca.
Mężczyzna pociąga za sobą partnerkę i tańczą. Jeśli partnerka się da prowadzić to jest to taniec w pokoju i nikt nikomu nie depcze po palcach. Z jednej strony mówi się o tym, żeby być spokojnym; a z drugiej tyle osób jest podchodzących do tematu, mi się udało to dlaczego nie Tobie. Nie starałeś się, nie starałaś. W życiu, w prowadzeniu firmy, w przetrwaniu relacji, w opiece nad dzieckiem, czy psem, etc.
Polecam tu zajrzeć do wiersza do filmu Zatańcz ze mną, gdzie też jest o tańcu. I wracamy do tematu...
W tym momencie nawiążę trochę do starszego posta, a zarazem i serialu "Gotowe na wszystko".
Jedna z bohaterek będąca modelką stawiła czoła temu; że mąż stał się niewidomy i to ona musiała utrzymać dom. - zobacz tutaj
Spotykając parę odcinków później znajomą; której się nie udało i stoi w kolejce za jedzeniem stwierdza, że jej się udało. Robi to takim tonem, że znajoma zauważa; że to iż raz się jej udało nie znaczy, że nic już jej w życiu nie spotka. Życie kołem się toczy i spotykają Nas różne rzeczy.
- Przeczytaj o wstawaniu i upadaniu w wiersz do m.in. Batman.
- Człowiek pokoju to taki, co podniesie coś w sklepie; jak mu upadło. W końcu kiedyś sam może być jego pracownikiem.
- Wchodząc do innego miejsca otrzepie buty lub wytrze je o wycieraczkę. W końcu sam kiedyś może mieć małe dziecko.
- Podniesie ogryzek, czy papierek i wyrzuci do kosza; a nie machnie ręką - ludzie są od tego. A ten, co? Nie "ludź"?
- Gdy poproszą go o jedzenie itp. lub sam zauważy potrzebującego pochyli się nad nim. Wyciągnie pomocną dłoń.
Jeden papierek, jedno zachowanie, jeden niepokój;
po którym wielu tak depcze.
Zwykła życzliwość, coś Nam upadło możemy podnieść; jeśli to zauważyliśmy. Nie wywyższanie się w miejscach, gdzie tak naprawdę wszyscy jesteśmy sobie równi. Ten sam mężczyzna, co mówił o tańcu nawiązał jeszcze do jednej rzeczy. Mądrość ma prawo do tego by się najeść, rozmówić i powiedzieć; co ma do powiedzenia.
Pokojem, więc jest zostawić elektrykę elektrykowi; jeśli się nie znam. Hydraulikę hydraulikowi, rządzenie rządzącym lub też naszym przedstawicielom wobec nich znających się na temacie. Kwestie wiary wiernym, którzy należą do kościoła i kapłanom na czele z papieżem.
Kiedy włączają się osoby niemające wiedzy, a tylko wtrącając co zasłyszane i przeczytane mamy niepokój.
To też daje Nam do zrozumienia; że, jak to powiedział pewien człowiek; którego dziś słyszałam. Bycie radykałem nie oznacza, że nie będziemy mieli pytań. Nie bójmy się pytań, bo to przez nie możemy walczyć o swoje. To pytania pomagają Nam też często osiągnąć pokój; który na siłę próbujemy wprowadzać sami zamiast wyznaczać przedstawicieli i im to pozostawić.
Kto pyta nie błądzi. Najwyżej nie uzyska odpowiedzi
Jest niczym taki Eljasz, czy Jan Chrzciciel; którzy byli, jak każdy z nas. Nie stali na piedestale, a wątpili; że tak zacytuję jednego księdza. Każdy z Nas ma chwile wzlotów i upadków, a takie powątpiewanie tylko oddala Nas od tego, co chcemy osiągnąć.
Takiego celu, naszej Ziemi Obiecanej na ziemi.
Celu, którym zawsze jest pokój.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz