Skarlett wiedziała, że ma czekać;
że zachcianki Rhett'a to pogoń za materializmem,
za błahostkami świata, które przemijają;
Skarlett wiedziała, że musi być silna,
bo przykre lata kiedyś koniec swój mają.
I pewnego dnia wyłonił się z otchłani świata,
ten, dla którego żyła tak przez wszystkie lata.
Gdy kobieta siedzi w domu wieczorami,
wtedy myśli, o tym podmuchu wiatru pod chmurami,
o tym wietrze, co z ust chmur po szyi delikatnie dotyka;
o tych opuszkach palców, co dotykały przedramion,
aż pojawiały się na ciele błogie dreszcze;
dziś chciało by się krzyknąć... Jeszcze!
Gdy kobieta siedzi w domu wieczorami,
wspomina najpiękniejsze życia chwile,
choć i poranków takich jest nie wiem, ile:
kiedy najdą podczas nich myśli czasami.
Droga prosta, gdy czuła się bezpiecznie;
prędkość nieokreślona,
choć ona siedziała w aucie, jako pasażer grzecznie;
słowami kierującego tulona.
Może to nie auto, więc było a samolot, co podbijał przestworza;
podniebny lot, dzięki; któremu bliżej jest górom do morza.
Na skrzydłach bowiem anioły przylatują, kiedy najbardziej ich potrzeba,
ich bracia rękę podają, gdy człowiek mocno Boga prosi;
jeśli człowiek modli szczerze i pokornie, pomoc przynosi,
pomocną dłoń, jak manna sycąca gasząca głód spada Nam tutaj z Nieba.
Nie sztuką obudzić człowieka w człowieku,
nie sztuką obudzić kobiece zmysły, czy męskie serce;
sztuką utrzymać ją przy życiu, a jego serce przy biciu.
Kiedy nie wiesz, gdzie iść nie patrz na bogactwa tego świata,
nie patrz na ciszę, gdy dialogu szukasz z drugim człowiekiem;
A patrz we wspomnienia, które budują uczucie,
miłe gesty, których nie da się objąć słowami, choćby pisał lata.
To, jak tą z piosenką I'm Alive, która z taktów pierwszych z białymi świętami się kojarzy,
gdy się słucha jej dalej to człowiek nie wie, czy o Małej Myszce, czy Martupilami marzy.
Kiedy jednak wieczór spokojny, a błogi jakby się zdaje,
ktoś się chyba dobrze modlił, przed oczami, jakby baje;
Dotyk, którego nie ma; temperatura, jakby podkręcona;
nawet fryzura czuje się, jakby palcami mierzwiona.
Boże, co się dzieje?
Głowa, wizjami szaleje...
Nie puszczaj mnie, nie wypuszczaj z rąk; kiedy trzymasz mą dłoń,
nie przestawaj mówić, gdy słucham dźwięku głosu Twego,
Przytulaj, jakby człowiek zapadł się w wody ciepłej i czystej toń;
to doznania tylko wyczuwalne przez kogoś mocno wrażliwego.
Dotyk niczym ten delikatny, gdy trawa się od wiatru porusza;
dźwięk głosu, niczym ten oceanu, co jego fala innych zagłusza.
Wszechświat pod gwiazdami, słońce dotykające promieniami,
miłe drżenie na karku, teraz nie myślę on kanarku.
Ilekolwiek ludzi się teraz na to gapi, ja się rumienię,
ale stoję przy Tobie, jak gwiazda się beztrosko mienię.
Choć wiesz, że o publiczności stronię,
bo to nasze... wszystko, co skryte pod słowami;
a tylko my wiemy, co nasze między wierszami.
czerwiec 2023
Słuchając Céline Dion A New Day Has Come, That's The Way It Is & I'm Alive jakoś tak wyszło...
Notre-Dame, a Wartości Największego z Uczuć - Miłości! Bo z popiołów może powstać życie, może wyłonić się światło z ciemności.
Wtedy i życie będzie Spełnione...
Grunt jeszcze dogadać się z Bogiem, aby wiedzieć; gdzie Serce Twoje, bo tam Znajdzie Dom!
