O zmroku życia nie myślałem,
że coś mnie spotka w ciemności,
Sieć Internetu pełna jest,
jak niebo gwiazd i różnorodności.
I nagle wśród smutku dnia,
objawiło się światło Anioła,
Urzekało wrażliwością, jakie nie widziano;
urzekało serce, które w jego stronę lgnęło,
Uczucie, którego mu nie dano, choć się pięło;
a, jednak na uczucie mu nie pozwalano.
Anioł urzekał pięknem zewnętrznym,
a także urzekał prześlicznym głosem;
chwiało się jednak serce przy nim zamiast bić,
jakby uchylało się przed jakimś ciosem.
Urocze uczucie czemu jesteś tak blisko,
czemu innym dane skorzystać z Twojej mocy,
a gdy ja Cię tak pragnę i udzielasz mi pomocy,
Anioł jest, serce nie bije i to jest wszystko?
Wtedy w ciszy wspomnień człowiek rozumieć zaczyna,
kiedy nie ma Ciebie już tak Kochanie przy mnie blisko;
Oddalenie daje perspektywę i dzień wolny, to wszystko.
Mówi się, że; gdy śpimy Bóg może działać i mądrość Nam daje,
tak mi przypomniał, że serce jeszcze w inny sposób człowieka poznaje.
I choćbym w wodzie się skąpał i nenufary zrywał,
zamiast kwiatu u jej stóp;
Choćbym obdarowywał podarunków milionami,
nie będziemy ukochani.
Zagubiony, bo powinienem chronić w górach przed lecącymi skałami,
zagubiony, bo powinienem przytulić z miłości nie z miłosierdzia,
zagubiony, bo chciałem za dużo i wiem czemu tak obrywałem chwilami.
Wywyższając Anioła powinno się o niego dbać,
wywyższając Anioła powinno się przy nim stać.
Wywyższając Anioła powinno się słuchać, co jest granicą;
wywyższając Anioła usuwam egoizm gdzie iskry polecą.
Miłość to szacunek i łaskawość, ofiarność nie wchodzi w grę;
jeśli nie była na ołtarzu składana ofiara wolności,
Miłość jest bezwstydna i wymaga tak cierpliwości.
By być we dwoje,
tak znana sztuka przez poprzednie pokolenia;
By być we dwoje,
miłość dwoje ludzi jakże w innych przemienia.
luty 2023
czwartek, 23 lutego 2023
Chayanne - Sentada Aquí En Mi Alma - Inspiracja muzyką
poniedziałek, 3 stycznia 2022
Jeśli mam za co dziękować, to za zwykłe dziś!
Choć na dworze deszczowa zima,
choć sztorm w niejednym regionie;
Jeśli nie śnieżny, to konfliktami przepełniony,
Jeśli mam za co dziękować, to za zwykłe dziś!
Napotkana w autobusie modląca się kobieta,
I ta wkładająca coś w moje dłonie;
co za pewnym okienkiem tylko jej dozwolony,
kontakt z drugim człowiekiem. Zwykły dzień.
Tak zwykły, a niezwykły; choć tak prosty,
a jednocześnie tyle nowości w nim było;
Jak ten motyl, co się przeradza z kokonu,
Jedno i to samo stworzenie,
teraz w nowym ciele będzie sobie żyło.
Ziemia tak pragnie odpoczynku,
otulenia się ciepłem każdego człowieka;
Taką dobrą ręką, a prostą;
jak ta dłoń malutka dziecka na nie czeka.
Dotyk trawy, która muska ręce wiosną;
dotknięcie zbóż, z których chleb się potem wypieka,
zasmakowanie samego pieczywa czując,
jak dotyka podniebienia i w ustach się rozpływa.
Dotyk trawy, która daje takie poczucie bezpieczeństwa;
gdy otulać może Nas zimą, jak to robiła wiosną;
Woda ciepła, wiatrem ogrzewana, jakby żywa.
Jeśli mam za co dziękować, to za zwykłe dziś!
Dziś, którego być może nie zachować na długo tak w pamięci,
dziś, którego być może nie muszę zapamiętywać,
dziś, które po prostu jest kolejnym dniem;
choć mógłby być w nim skarb, który do życia bardziej zachęci.
Ale dziękuję Dziś za Dziś, bo niektórzy i tego Dziś nie mają,
niech im Błogosławi, niech w spokoju na górze odpoczywają.
styczeń 2022
Andrea Bocelli, Ariana Grande - E Più Ti Penso tak w tle leciała, gdy pisano ten wiersz. Cokolwiek te słowa z piosenki oznaczają, bo nie znam tego języka :)
wtorek, 18 maja 2021
Ucieszmy się życiem, które mamy! Inspiracja Rachel Platten - Stand By You
Kiedy wstaniesz dzisiejszego dnia,
pomyśl, że będzie piękne, co Ci da;
Wieczorne krople łez, czy wieczorne rozbawienie;
zostaw dziś za sobą. Dziś przemierzasz też ziemię.
Uciesz się życiem, nie ważne; że być może wiatr zawieje,
Uciesz się życiem, nie ważne, że kawa poranna Cię obleje.
Radość jest w każdym kolejnym dniu,
wdzięczność za wzloty i porażki,
wdzięczność za codzienność,
która czasem taka podobna do siebie;
Nie zawsze doznasz bodźców ze stu,
czasem będzie to, jak lot traszki.
Co skrzydła swe unosi, wznosi się pod niebo;
lecz lata niezwykle nisko, nie dociera do niego,
Myśli, jednak o locie; nie myśli, czy wyżej się coś dzieje,
Myśli, jednak o locie; nie myśli, czy pod ziemią kret coś kopie.
Trwa w codzienności, bo ona kształtuje ją tego dnia;
taka mała traszka. Swym lotem niech nadzieję dziś da.
Kiedy wstaniesz dzisiejszego dnia,
Uciesz się życiem, które mamy;
Uciesz się tym, że trwamy...
maj 2021
Niedawno był wiersz zainspirowany muzyką do piosenki Rachel Platten. Jak to pewnie nikogo nie zdziwi YouTube podpowiada czego posłuchać i tak szukając piosenki Marlisa; jak i szukając tej Rachel Platten znalazłam też Stand By You.
wtorek, 6 kwietnia 2021
Biel, zieleń, róż; tuż obok, tuż, tuż...
Biel drzewa w powietrzu i zieleń na ziemi,
biel dmuchawców, a może babiego lata w górze;
Unosi się nad zielenią niczym na nieba chmurze,
do Krainy Drobiazgów razem przeniesieni.
Tam, gdzie wśród w drobnych uliczek,
tyle pięknych zielonych drzew dookoła;
Tam, gdzie ptak za ptakiem trele śpiewa,
a w pobliżu przebiega gromadka wesoła;
Małych rudzielców ze stojącymi uszami,
a te ich uszy, jak czapki z pomponami.
Bo nawet, gdy ich nie widać ma się świadomość ich obecności,
w końcu one siedzą na drzewach, my u nich jesteśmy gośćmi.
Zieleń na ziemi ciepłe ciało pokrywa,
to człowiek, lecz czeka; z kimś pogrywa;
Zieleń na ziemi, którą szary materiał później okrywa,
a obok materiał inny, ale na każdym ktoś spoczywa.
Obok jedna roślina z różowymi płatkami,
obok ta jedna jedyna taka, gładka i piękna zarazem;
Mogąca się poszczycić dotyku urokami,
mogąca, ale nie pod nikogo żądaniem, czy rozkazem.
Kolce jej dała natura i w płatki natura ją odziała,
aby roślina bezpieczną była, ale i tak czarowała.
Ta jedna jedyna, ta w płatki różowe odziana roślina,
co w niektórych historiach po murze wieży się wspina.
Tylko nie zawsze jest w tym tutaj uroczym kolorze,
tylko nie zawsze pamięta, że w pobliżu na dworze;
Biel dmuchawców, a może babiego lata,
unosiła się w powietrzu niczym skrzydlata;
Ptaszyna, czy też inne przepiękne Boskie stworzenie,
jak motyl, co beztrosko opuszcza niby tak na ziemię;
Ale wraca, by dotknąć kwiatów z ziemi wyrastających,
Wraca, bo jest tam grono innych motyli podróżujących.
Tuż nad ziemią, a jednocześnie chwytających ten tutaj kawałek nieba;
taki niewielki, a zarazem dla nich ogromny; wystarczająca potrzeba.
kwiecień 2021
Dziś jest pewien dzień na swój sposób szczególny. Tym samym i wiersz, jeden z tych; które lubię pisać najbardziej...
czwartek, 18 marca 2021
Z dedykacją dla wykładowców i nauczycieli :)
Królową Nauk Matematyka,
gdyż ona łączy i dzieli,
ona daje i zabiera.
Królową Nauk Matematyka,
gdyż mnoży i potęguje,
wartość zawiera.
Lecz to nie jedyna z nauk, którą warto znać,
każda się z nią łączy, daje jej inną postać.
Dlatego wdzięczni bądźmy za szerokość nauki,
dlatego wdzięczni bądźmy za możliwość jej zdobywania;
Wszechświat nieskończony, malowanie sztuki,
bezkresne jej owoce pod rosłym drzewem do zebrania.
Wiedza, która sama się rozwija; co widać po przyrodzie,
która niczego od człowieka nie potrzebuje;
Lecz, gdy człowiek zaczyna w nią ingeruje,
to już taka nie jest i warto wyciągnąć do niej swą dłoń.
Wiedza, która każdego z Nas kształtuje,
więc warto; abyśmy po dobrą wiedzę sięgali;
Nie tylko dobrą, bo od ludzi dobrych,
ale też z dobrych źródeł; abyśmy korzystali.
Źródeł z prawdą, niczym czysta woda ze strumienia;
ale też źródeł o dobrych rzeczach, czemuś co zmienia.
O dobrych uczynkach, o tradycji i ludzi szanowaniu;
o miłości do przyrody i świata, zamiast załamaniu.
Źródeł wiedzy radością napawających,
a przez to i wiele serc tak też kojących.
Wiedza kształci, wiedza daje nowe życie,
ale ważne jest jej dobre a piękne użycie.
Taka wiedza daje fundamenty,
taką wiedzę się wspomina;
Wiedzę przyjętą z uśmiechem,
którą może dziedziczyć rodzina.
marzec 2021
Na przełomie wczoraj i dziś jakoś zaczął chodzić za mną temat mojej edukacji, szczególnie tej na studiach i później.W czasie, kiedy już mniej więcej wiedziałam i znajdywałam potwierdzenie; że obrałam właściwą ścieżkę. Choć nawet dziś jest ona zupełnie inna niż sobie w gruncie rzeczy zaplanowałam, ale wiem i widzę po osobach robiących; to co ja chciałam, że możliwe iż spoczęłabym na laurach. A tak robię po części i to co chciałam, i więcej. Urozmaicenie, które pozwala na ciągły rozwój nie tylko w jednej dziedzinie...
wtorek, 16 marca 2021
Star Trek W ciemność - Wielowątkowość
"Co Tygryski lubią najbardziej",
powiedział kiedyś ktoś w swojej oracji,
i tak początek dano, moim,
opowieściom filmowym o z wątkami akcji.
Spełniając obietnicę,
że o wątkach będzie jeszcze jeden wpis,
otwieram bloga stronicę,
by zrobić kolejny,
szkicując tym razem, innych wątków rys.
Tym razem krótko, jak obiecałam,
więc zaczynam, by nie przedłużać chwili.
Za wątek bierzemy tu człowieka,
za tamę, bądź barierę,
która lub który na niego czeka,
tak byśmy tematykę akcji tutaj uprościli.
Biegnie dwóch członków załogi,
uciekają przed tubylcami,
Biegną, aż statek ich przekieruje do siebie,
zniknie ziemia pod stopami;
A pojawi się pokład, statku kosmicznego,
i przekroczone jego progi.
Są to dwa wątki, lecz statek stoi.
Dlaczego stoi?
Bo brak tu trzeciego.
A może tak ruszyć?
Nie bez załogi.
Trwa, czeka na niego.
Silniki warczą, już przygotowane,
jeszcze chwila, jeszcze moment,
zaraz będą znowu już odblokowane,
lecz musi dotrzeć wątek,
lecz człowiek dotrzeć musi,
inaczej statek nie ruszy dalej,
ani wątek sam w sobie,
przecież go nikt nie zmusi.
Komentarz do tego wiersza do "Star Trek: W ciemność" brzmiał tak...
*Wiem, że cytat w pierwszej linijce może parę osób zdziwić jako, że nie jest związany z samym filmem Star Trek Into Darkness (Star Trek W ciemność), jednakże z treścią tak.
poniedziałek, 15 marca 2021
Szkoła uczuć: Einstein wierzył w Boga
"-Einstein im bardziej kochał świat tym bardziej wierzył w Boga"
(kwiecień 2013)
Dziś kolejny piękny dzień, gdy światło wpadało do mojego pokoju; a posiadając pomarańczowe zasłonki miałam w pokoju piękny widok niczym ten ze wschodu słońca z "Króla Lwa". Później, jak i wczoraj lekko zaszło za chmury :)
Wiersz też nie przypadkiem wyciągnęłam z głębszych części bloga, do których od świąt wielu nie zagląda; a grudniem akurat pojawił się dostęp do cyklu wierszy zainspirowanych filmem "Szkoła uczuć" (zobacz tutaj).
Wiara w Boga, jak wiara w cokolwiek. Wierzysz w istnienie, więc istnieje!
piątek, 5 lutego 2021
Prawo do szczęścia
Niejeden by chciał znać uroki przyszłości,
niejeden tych uroków, czytać nie przewiduje;
Jednak patrząc na życia każdego zawiłości,
nie każdy na silach taką wiedzę mieć czuje.
Prawo do szczęścia każdy by mieć chciał,
nie każdemu ono jednak dopisuje;
Ważne, więc by każdy od życia tyle brał,
ile to życie mu po prostu daruje.
Gdyż w danym momencie nie będzie to dużo,
innym razem w ogóle tegoż nie zauważymy;
Gdzie ten mężczyzna, co mówił kobieto Różo,
gdzie ta kobieta, co wynosiła męża na wyżyny.
Potoczny język tak prostym się stający,
gdzie romantyczność z dawnych lat;
Ogień miłości w sercach tak płonący,
ogień fascynacji w oczach na świat.
Dziś innym prawo do szczęścia wielu się maluje,
wielu nie myśli, o tym; o czym myślano dawniej;
Co tak naprawdę w głębi człowieka kształtuje...
luty 2021
Ciekawostką jest, że mówi się; że nawet Jadwiga Andegaweńska (żona Władysława Jagiełły) interesowała się numerologią i nie zaprzecza to temu, kim była.
Czym innym jest patrzeć na podobieństwa wynikające z naszego urodzenia, czym innym wierzyć we wróżby. Że tak zacznę od wyjaśnienia słów wiersza przyszłość, czy przewidywać.
Szczęście każdy definiuje inaczej...
Choć w gruncie rzeczy i tak kształtuje Nas otoczenie. Nasze wychowanie, jego nacisk i nasze wybory, więc nawet osoby z tej samej daty urodzenie potrafią być jakże inne.
czwartek, 7 stycznia 2021
Wdzięczność, czyli daj sobie dzień wolny!
Dziękuję za poranek, że mogłam wstać;
dziękuję za życie, że mógł mi je ktoś dać.
Dziękuję za plany na dzisiejszy dzień,
dziękuję za codzienność, że to nie sen.
Dziękuję, że tego czego nie umiem,
mam szansę się nauczyć;
Dziękuję, że są ludzie mówiący też wprost,
a nie, jak niektórzy kluczyć.
Dziękuję za rodzinę, dziękuję za znajomych,
za tych spotkanych dziś ludzi serdecznie, dziękuję;
Z nimi żyję, na Ziemi, z nimi jej do końca nie pojmuję,
rzesze Nas widzących, a tu tak niewidomych.
Dziękuję za wiarę, która mnie podtrzymuje;
dziękuję za nadzieję, którą nie zawsze pojmuję.
Dziękuję za miłość do zwierząt, roślin, ludzi i wszystkiego,
co może miłością być obdarzone;
Bo wdzięczność jest nawet w podaniu posiłku, wolnym dniu,
tak głęboko dla Nas wyodrębnione.
styczeń 2021
Już ponad 10lat mija, jak napisałam wiersz "Dziękuję"; gdzie pojawiło się szereg imion i osób. Nie wiem, czy go znajdę; jeśli tak to się pochwalę. Ponieważ, jednak jakiś czas po napisaniu wiersza ktoś pokazał mi film; którym bardzo silnie mówiono o m.in. wdzięczności.Słowo wdzięczność, które usłyszałam lub gdzieś mi wpadło w oczy przeglądając Internet nie jest mi obce. Tym silniej wybrzmiało ono, gdy usłyszałam o tym; że "wielu ludzi starszych martwi się o młodych odchodzących od tradycji".
O zachowaniu tradycji przeczytasz tutaj.
Tym silniej wybrzmiało, że podczas pandemii wielu ludzi zmuszonych było do terapii; której nie przeszli wcześniej i zostali do niej zmuszeni. Ci, co rozmawiali zostali z drugą połówką - poradzili sobie. Ci, którzy nie chcieli znaleźć wspólnego języka i tylko z racji np. zapracowania jeszcze trzymali się innych nie wytrzymali. - Podsumuję jednego z gości jednego z programów śniadaniowych; który ostatnio oglądałam.
piątek, 27 listopada 2020
Kwiat wiśni, na który warto czekać!
Będę czekała na Ciebie,
na każdy liść, który będzie gałąź rodziła;
Będę czekała na Ciebie,
na każdy owoc, który na nowej gałęzi się pojawi;
I choćby Cię niejedna sprawa zdradziła,
Pamiętaj, że to tylko; jak taki ogon kolorowy pawi.
Wszystko kiedyś przemija, jak nasze pory roku,
wszystko kiedyś przemija, owoce pełne soku;
Nektaru, który się pojawia w nich po okresie kwitnienia,
drzewo wiśniowe już nie zakwita, doczekuje spełnienia.
listopad 2020
środa, 18 kwietnia 2018
Wiosna po burzy
deszcz, deszcz czuć, gdy woda się leje;
Z nieba, z nieba czuć opiekę lub kogoś czuwanie,
Kwiat, kwiat za kwiatem, zaczyna się rozkwitanie.
Pąki pełne koloru, pąki pełne blasku,
czwartek, 25 czerwca 2015
Wiersze o zwierzętach: Filmowy psi wątek
tam, gdzie trawa nie pachnie,
mimo, że by tak mogło być
Siedzi anioł bez barwy białego,
choć mógłby mieć skrzydła,
by dalej z nimi radośnie żyć.
Lecz na świecie są atomy,
lecz na świecie są cząsteczki,
co nie pozwoliły mu całych ich zachować,
gra tak warta była by świeczki.
Lecz nie każdemu daje się takie możliwości,
dając, jednak inne; zamienne,
niekiedy tak odmienne od tych, jakie rości.
Poza tym na trawię widzę też zwierzę,
przyjaciel to niezmierny, ja w to wierzę;
Takie szczenię nie ludzkie, choć ludzkie koło niego leży,
takie szczenię, co zaszczeka, gdy aniołowi na tym zależy.
Wierny przyjaciel, jak tylko wiernym szczenię starsze,
czy też szczenię młodsze może być dla niego,
taka szczenięca przyjaźń, coś tak pięknego...
(czerwiec 2015)
poniedziałek, 3 listopada 2014
Most do Terabithi: Latanie na linie
być znów wolnym ptakiem.
Latać na prawo i lewo,
swym podniebnym szlakiem.
Bez pnączy i bez ucisków,
latać w słońca promieni błysku.
Cieszyć się życiem,
bawić się w kółko;