Holiday: Przed zimą

A przed zimą mrozy,
a przed zimą słońce oszukuje,
i pomyśleć, że to właśnie słońce,
które prawdę tak symbolizuje.
Zimne poranki, zimne wieczory,
nie jeden człowiek robi się chory,
niejeden zdrowy podkręca kaloryfery,
byle cieplej, wokół swojej kwatery.
A, gdzie jest kominek, tam i on grzeje,
drwa palą się w nim radośnie,
a Ty siedząc i czytając coś w fotelu,
nie musisz myśleć o wiośnie.
(listopad 2014)

 

Motyw zimnych dni, czy samej zimy znajdziemy w jednym z filmów romantycznych - "Holiday". W rolach głównych: Cameron Diaz, Jude Law, Kate Winslett, Jack Black
Natomiast poza motywem w zimowym stylu same drwa palące się w kominku można znaleźć w Disney'owskiej Krainie Lodu.

Jak mogłeś znalazłeś tego posta ?

• przed zimą
• Jude Law style
• Holiday film pl
• Kate Winslet movies

Inspiracja muzyką End of My Journey - John Dreamer

Bo, gdy Cię widzę to serce zaczyna szeptać do uszu,
bo, gdy Cię widzę szept narasta do pieśni,
uśmiech pojawi się na twarzy, bez chwili animuszu,
uśmiech zaczyna przepełniać serce radością.
A potem radość szuka drobiazgów w każdym spojrzeniu,
a potem radość oczekuje, że rozjaśni się coś w cieniu,
postawi solidnie krok, krok bez cofnięcia,
postawi solidnie krok, siły, czy zawzięcia.
Trwałość, bez kruchych kawałków szkła,
jak diament, co zachwyca swym blaskiem nieubłaganie,
Trwałość, słońce, na pewno nie mgła,
jak diament, co zachwyca odbijając promienienie,
niechaj stworzenia nowych dróg cud się tutaj stanie,
jeszcze krok, jeszcze krok, poruszyłeś tą ziemie.
Bo w każdej glebie po długim ugorze,
można spróbować zasiać ziarno,
jeśli dorastać się mu trochę pomoże,
i wzrośnie, i da krok do przodu, krok za krokiem,
by nawet, jeśli będzie gwarno,
mieć siłę wydostać się, oczarować serca urokiem.
Trwałość, siła, wdech w pierś, do przodu idź,
jeszcze chwila, jeszcze moment, lepiej musi być.
Uśmiech zaczyna się na twarzy,
przechodzi radość w całe ciało,
muzyka łączy kreacją pejzaży,
jakby jej pędzel się nagle dało.
Radość szuka drobiazgów, szuka drogi do wolności,
radość widzi ją, widzi skrawek płaszcza miłości.
Bo miłość to wiara, to zaufanie do drugiego człowieka,
otwórz serce, krok za krokiem idź, wszędzie ona czeka.
By zakończyć podróż każdego wędrowca,
wśród rodziny, lub, jako wierna owca,
By zakończyć podróż w taki sposób, o jakim człowiek marzy,
wśród samotności, związku z drugim człowiekiem, lub ołtarzy.
Bo miłość to wiara,  bo miłość to zaufanie,
końcówka drogi, dla każdego HAPPY END nastanie.
(listopad 2014)

Po tym, jak mieliśmy dwa różne tematy wręcz dwóch różnych światów trafiłam przypadkowo do piosenki, a raczej melodii inspirującej równie ciekawie. Otóż wiersz pisany według muzyki End of My Journey w wykonaniu John Dreamer poszedł w kierunku miłości, wiary, zaufania. Poszukiwania zaś skąd ta muzyka pochodzi ukończyła informacja, że jest ona z gry. Gry, której bohaterem jest postać niby działająca ku prawdzie, a jednak rozwiązująca poprzez swoje osiągnięcia dawne problemy. Czasem posuwając się do rzeczy, których ten osobnik robić nie powinien. Jak, więc się okazuje dwie sprzeczności. Muzyka, którą inspiruje ku prawdzie, a jednocześnie towarzyszy tak mało prawdziwym zachowaniom. Z drugiej strony miłością chłopców stają się czasem nie tylko samochody, gry i inne. Zaufaniem, które pokładają w aucie trzymając ręce na kierownicy, wiara w wygraną, podczas kolejnej rozgrywki. Nie tylko tej komputerowej, ale chociażby podczas meczu ulubionej drużyny piłkarskiej, To może, jednak oznaczać, że jednak muzykę i wiersz coś łączy, nie tylko dzieli. Tak, jak barwy na obrazku. Czerwień - kobiecość i ciemny błękit - mężczyzna.

Gra, z której pochodzi muzyka End of My Journey to Mass Effect 3 stworzona na wszystkie docelowe platformy – PC, Xbox 360 oraz PlayStation 3. Wspomniana postać to Mordin Solus, który jest przedstawicielem razy Salarianie, a pełni rolę naukowca. Jak udało mi się wynaleźć wśród pozostałych informacji Mordin Solus pojawia się w Mass Effect: Foundation, a także wersji Mass Effect 2.
Połączenie obu kwestii to przede wszystkim m.in. inspiracja filmikiem z YpuTube Damon and Elena From Hate To Love, gdzie muzyka John Dreamer leci w tle.

Idealny facet dla mojej dziewczyny: "O jakże piękna jesteś..."

"O jakże piękna jesteś, przyjaciółko moja,
o jakże piękna jesteś, przyjaciółko moja
(...)
Oczarowałaś mnie sercem"

(treść piosenki z filmu Facet idealny dla mojej dziewczyny (2009))

"O jak piękna jesteś przyjaciółko moja(...)"

(a także przede wszystkim Pnp 4, 9)

O jakże piękna jesteś przyjaciółko moja,
serce moje bije mocniej przy Tobie,
serce wigoru pełne,  ach ta uroda Twoja,
ile uroku może być w jednej osobie.
Delikatność, to usta, niczym z jedwabiu,
Wrażliwość, to serce, pełne uczucia,
Mądrość, to oczy, głębokiego koloru,
Siła, to zęby, gryz niczym ukłucia.
Jeśli chodzi o miłość, tylko taka być powinna,
lekka, delikatna, czasem groźna, sarna zwinna.
Przyjaciółko moja, jak Twoja cera może tak jaśnieć,
tak błyszczeć w świetle białego dnia; czy cień mieć,
gdy przychodzi noc, a latarnie oświetlają ulice,
jak mogą się tak mocno mienić Twoje tam lice.
Zmrużyć oczy trudno, gdy je ktoś pamięta,
jesteś niczym płatkami róż okryta,
w zapachy kwiatów niewiarygodnie zaklęta,
puchem ładnej pogody pokryta.
Zwinna niczym łania, co po łące biega,
szybka niczym strzała, jeśli ktoś spostrzega,
wolna, gdy trzeba przyjrzeć się ściółce lasu,
i ambitna, gdy na to przyjdzie trochę czasu.
Piękna...
(listopad 2014)

Mój wiersz to tylko pierwsza linijka z piosenki z filmu, nie z Pieśni nad pieśniami. Jednym słowem jest to wersja własna i inspiracja piosenką. Treść wiersza również jest wymyślona, nie powiązana z filmem Idealny facet dla mojej dziewczyny.

Kilka lat po sukcesie Psałterza Wrześniowego nasze polskie kino decyduje się na komedię romantyczną mówiącą o kontrowersyjnych związkach, a jednocześnie o wierze. Dwa kontrasty połączone w jednym filmie. Wiary mimo wszystko tej prawdziwej trzeba się doszukać, choćby w osobie, która z powodu wiary w związek z pewnym mężczyzną kończy pielgrzymkę. Wiary tych widzów, którzy dopingują dwojgu ludzi, którzy nie mogą być razem. Czy też tej symbolicznej poprzez znaki. 

Zobacz też: O szacunku, czyli... polityka, Oratorium Piotra Rubika i 50 Twarzy Greya

Psałterz Wrześniowy - Oratorium Piotra Rubika

Psałterz Wrześniowy to oratorium z 2006 roku, do którego słowa napisał Zbigniew Książek, a muzyka mu towarzysząca była skomponowana przez Wojciecha Lemańskiego. Wzorowana na pieśniach, które niezwykle nowocześnie przedstawił Piotr Rubik. Innymi słowy piosenka będąc w Rubikowym tonie pomogła trochę w reklamie filmu. Rubik przecież odniósł  niesamowity sukces swoją muzyką mimo, że poruszał tematykę Biblijną ubraną w śpiew do muzyki instrumentalnej. Zauważmy, że przed powstaniem jego utworów tak wielu dotąd nie słuchało ani tego rodzaju muzyki, ani nie zagłębiało się w taki sposób do lektury Biblii.

Warto przeczytać też o nagości i Social Media w: 12 mężczyzn z kalendarza z Montany

Idealny facet dla mojej dziewczyny - Plakat m.in. wzbudził kontrowersje

Mimo wszystko film Idealny facet dla mojej dziewczyny podobno nie powtórzył sukcesu Lejdis (2008), czy Testosteronu (2007, zobacz wiersz tutaj). Wręcz przeciwnie narażono się już samym plakatem na szereg złych opinii (tutaj łagodniejsza wersja). 

Patrząc na to, że plakaty wiesza się, gdzie popadnie, a więc i tam, gdzie są dzieci. Rzeczywiście niekoniecznie ktoś pomyślał. Co do treści, to na pewno jest to zdecydowanie film dla dorosłych, a dzieci muszą na niego poczekać, aż trochę dorosną. Obsada to m.in.: I. Kuna, W. Książkiewicz, D. Stenka, M. Dorociński. 

Inne:

• Nie szukaj księcia z bajki, ani księżniczki
• Honor - Ostatni Samuraj to może być każdy z Nas!
• Ubiór godny, czyli Powabna dla męża; Skromna dla Boga
• Ciesz się, że jesteś kobietą! Pan dał Ci comiesięczną przyjemność, której nie zauważasz!

Sexstory: Drobne gesty

Bo to właśnie przez drobne gesty czasem miłość się zjawia,
pełna niespodzianek bez linku, nie mająca istnienia prawa.
Takie zwykłe drobnostki, ot składanka na okres stworzona,
to metoda faceta, a czym mogła się odwdzięczyć tutaj ona ?
Napisała wierszyk, niby prosta rzecz,
lecz wśród pięknych niuansów jest i miecz.
Choćby przy takim prostym śniadaniu,
gdzie kończy się niby na obrażaniu.
Miecz, więc do walki, by pokazać siłę też się słowem okazać może,
szczególnie, gdy w grę chodzi uczucie, mogące być w innym kolorze.
Gdy zaś przychodzi do tęsknoty to o wsiadaniu w auto się mówi,
ale, gdy się okazuje, że ono już stoi pod domem, kto jej odmówi.
Wtedy i miecz odłożony, i żarty o jedzeniu odpadają,
a tylko słowa o trzymaniu za rękę już tempo wyznaczają.
(listopad 2014)

Kilka fragmentów filmu Sexstory (No Strings Attached, 2011), które złożyły się  na tematykę wiersza. Po pierwsze trzymanie za rękę, które doprowadza do słów: wow, jakie tempo. Ponadto fragment ze słowami już wiem, dlaczego nie chciałaś jeść ze mną śniadań. Jesz, jak dinozaur - czyli słodkie i urocze, mimo, że obraza drugiego żartem pokrapiana. Wątek numer trzy, czyli ostrzegam, jeśli podejdziesz bliżej już Cię nie puszczę - czyż kochankowie o czym innym nie marzą? Jeśli tęsknisz to wsiądź w samochód... jestem tu - czyli czytanie w myślach na żądanie. I dwa ostatnie - piąty i szósty, czyli zrobiłem/am coś dla Ciebie. Ona: Nagrałeś mi składankę na okres? On: Napisałaś mi wierszyk ? Piękna historia, opowiadająca o tym, że nawet od drobiazgów i teoretycznie nie zobowiązań można dojść do przywiązania. A w dalszej kolejności nawet miłości. W Sexstory odnajdujemy kreacje aktorskie Natalie Portman i Ashtona Kutchera.

Film można znaleźć też na tym blogu po wpisaniu:

• SexStory film
• No Strings Attached movie
• Natalie Portman movies
• Ashton Kutcher filmy
• sexstory

Niezwyciężony Sekretariat: To co czują konie

To co czują konie,
to co czują to zmysł i błysk,
to co czują konie,
to co czują to u innych zysk,
ten, który następuje, gdy można wyjść na prowadzenie,
ten, który następuje, gdy w innym koniu osłabienie,
w czasie walki, w czasie biegu, jak lot w przestworza,
kopyto za kopytem, rącze konie w biegu, polarna zorza,
tak cudowny widok, takie w walce zacięcie,
ostatni mogą być pierwszymi, to jak zaklęcie.
Trzeba tylko w nie wierzyć, dać im walczyć o swoje,
nie zwracać uwagi, że się męczą, jeśli same dają znać,
niektóre konie mają to w sobie, wiedzą ile mogą grać.
Ile startów wykonań, w ilu biegach być na mecie,
by później odpoczywać, chodząc nie tylko w lecie,
po pastwiskach i torze czasem tak dla zabawy,
ale nie przykuwając już uwagi do poz i sławy.
Odpoczywając, za wygrane,
za te, które się kiedyś pojawiły,
dzięki, którym je szarfy zdobiły.
Zdobiły...
(listopad 2014)

O koniach znowu słów kilka - Niezwyciężony Sekretariat (2010). Na podstawie fragmentów wprost z filmu: zmysł, czucie, kto wychodzi na prowadzenie, błysk - to, co czują konie. Ostatni pierwszymi, trzeba tylko w nich wierzyć - dzięki kobiecie miał prawo i szansę przetrwać. Muzyka na II wyścigu na wyjeździe - wykazanie, że bieg będzie, jak walka. Tak właśnie konie uczą innych walki, bo wszystko się może zmienić. Ostatni na wybiegu, pierwszy na mecie, Jeżeli zaś nie damy mu czasu na odpoczynek to może nie mieć sił tak zawalczyć - niektórzy nie znają możliwości innych i obawiają się im coś oddać we własne ręce. Okazuje się, jednak, że on wie, czasami lepiej od innych kiedy przestać. A czasami to właśnie osoba sama, jako człowiek wie lepiej, kiedy nie ma sił; kiedy dać coś komuś w inne ręce; kiedy przestać.

Film

(inne wiersze w kategorii film, które warto zobaczyć):

Niania w Nowym Jorku

Most do Terabithi: Malowanie ścian

Robin Williams

Żona dla zuchwałych: Żółte kwiaty

Michael Jackson - Wiersz na życzenie - Notka specjalna

Jak mogłeś znalazłeś tego posta ?

• Sekretariat 2010 film
• Sekretariat films

Pani Doubtfire - Robin Williams Movies - Wiersze o zyciu

Bo to, że czasem się zdarzy,
że ludzie się nie dogadają,
wcale, nie znaczy, że dzieci,
również przez to mają.
I tak pewien tata, co kochał swoje pisklęta,
przebrał się, za nianię, nie tak od święta.
Lecz spędzał czas z nimi, wychowywał z ukrycia,
jedynie przy mamie owych dzieci, trud miał bycia,
bo, jak udawać przed osobą najbliżej siebie,
że się jej nie zna, mówić: Nie znam Ciebie.
Jeśli uczucie do żony i do dzieci
było pąkiem,
a teraz strzeliście się zmienić leci,

Twój na zawsze: Nie znalazł czasu dla dzieci

Bywa tak, że kariera przesłania rodzicom, co ważne;
bywa, że dzieciom nakreśla też, to co może być na później odlożone,
nie dotyczy to wszystkich, jednak i są tacy, dla których tak to ułożone,
a zdawło by się kroki ich takie w życiu są poważne.
W tej histori ojciec nie ma czasu na zwykłe przedstawienie,
w którym dziecko występuje, dla którego ma ono znaczenie.
Jest też syn, co stracił brata i pragnie zwrócić mu uwagę,
sam jednak nieraz w tarapaty wpada, przywiązują wielką wagę,
do czegoś więcej niż ten, który się nim niby opiekuje;
ten, który dał mu życie, ale nawet córki nie pojmuje.
Przez, co jej nie łatwo, przez co brat musi stawać w jej tam obronie,
ale kto ma stawać, jeśli nie on, przecież nie zawsze kobiety mają bronie.
A ojciec tylko patrzy, wyciąga ich, gdzieś myśli, że czas bez niego coś zastąpi,
dopiero, gdy tragedia kolejna się pojawia, istnieje szansa, że inaczej już postąpi.
Lecz nie możemy być pewni, 
film zawsze pozostaje niedokończonym,
takim jakimś obrazem, nie wyobrażonym,
a jednak realistycznym, realistycznym.
(listopad 2014)

Było o niani dla dzieci, a teraz o kolejnym problemie smutnym; bo nie pozwalającym znaleźć czasu dla innych. Tych, którzy tak naprawdę powinni się liczyć i być potrzebni - Twój na zawsze (Remember Me, 2010). Tytuł na przekór wieloraki i trafiony. Nie został mężem dziewczyny, którą kochał - Twój na zawsze. Nie stworzył nowej rodziny, pozostał w tej samej - Twój na zawsze. Na zawsze też pozostał tylko chłopakiem córki policjanta, i wymieniał by tak dalej... Następny post będzie już o pozytywach :)

Inny wiersz dotyczący tego filmu znajdziesz tutaj:
Remember me

Ten post znalazłeś m.in. po słowie:

• znaleźć czas
• nie tylko kariera

Niania w Nowym Jorku

Czy zawsze winna jest matka, a może ojciec, czy szkoła ?
Niejeden na drugiego będzie zganiał, ile tylko zdoła.
Przypadek pewnej niani, która pokazuje;
ile czasu na herbatkach i inne,
czas spędzany bez dziecka ludziom zajmuje.
Wygodnictwo naszych współczesnych czasów pomaga rozwojowi,
pomaga prędkości wykonywania zadań, które dawniej zdrowi
ludzie nie podołali by w takim, jak obecnie czasie,
męcząc się parę dni, choćby z plamą na atłasie.
Obecnie tyle metod nasze prace przyśpiesza,
uważamy, że czas wolny też nam się należy,
wszystko pięknie się, jak w kuchni wymiesza.
Lecz są tacy, co mimo ułożenia czasu dla dzieci go nie znajdują,
dopiero, jak niania z pewnego filmu, krok po kroku pokazują.
Jak bardzo dziecko w świecie wygód może być osamotnione,
że niania musi coś pokazać, gdy coś będzie ujawnione.
Wtedy się okazuje, że i dla dziecka można znaleźć czas,
w tym jakże wielkim, szybkim świecie;
nie tylko podczas wyjazdów wspólnych, gdzieś daleko,
zimą, wiosną, jesienią, czy w lecie.

listopad 2014

Film Niania w Nowym Jorku, czyli krótka historia pewnej niani.

Znaleźć go można na blogu, m.in., dzięki: film Niania w Nowym Jorku

Niezwyciężony Sekretariat: Będziemy walczyć, nic nas nie zatrzyma, będziemy wygrywać

Czasem jesteśmy smutni,
coś nam doskwiera,
nie widzimy nadziei,
nie mamy wiary w to co robimy,
i nagle wychodzimy na dwór,
gra muzyka, gra coś co nam serce podpowiada,
Happy Day, Wesoły dzień,
tutaj gospel, czyli pieśń radości ją zapowiada,
odłożone na bok problemy, by zbliżyć się do nich inaczej,
zmoczyć ręce w zimnej wodzie, zbliżyć się do konia raczej,

Pana Magorium Cudowne Emporium: Odejście, wiara a miłość

Ile wątków można umieścić w jednej bajce dla dzieci,
ile symboli ukrytych , czy to przez scenopisarza,
czy też przez reżysera, dzięki który sobie wyobraża,
piękne, wesołe, czy też smutne sceny przez nas oglądane.
Począwszy od melodii, która zagrana może radość nieść,
gdy jest niedokończona, można poznać nie miłą wieść.
Ktoś urwał, ktoś nie skończył, ostatnią zagrał melodię,
ostatnie zakupione buty zakłada tego dnia, jak na parodię.
Tylko buty, a jednak nawet posiadając jedne,
mógłby przyjść czas, kiedy by były schodzone;
tak, jak i żarówki. Tak, najzwyklejsze żarówki,
umierać zaczynają, a w sklepie są nieprzeniknione,
zaczynają się pojawiać dziwy,
bo świat wierze nie życzliwy.
Wraz z człowiekiem i sklep po prostu odchodzi,
bo czuje się nie kochany, gdy nie wierzą w niego,
jak małe dziecko, o które trzeba się troszczyć,
uczyć, ale też w nie wierzyć, bo wtedy dochodzi
do wniosku, gdzie jest cel, powód nauki, dlaczego?
A im więcej miłości, czyli wiary w to co się robi,
tym większy potencjał, ziarno talentu, co zdobi,
głowę człowieka niczym korona,
taka z umysłu wielkiego tworzona.
Ile wątków można umieścić, co odejście przedstawiają,
inaczej do dorosłych, inaczej do dzieci, przemawiają.
(listopad 2014)

Jak wspomniałam istnieje historia, która jednocześnie będąc pięknym filmem dla dzieci mówi o odejściu - Pana Magorium Cudowne Emporium. Pierwszy element to pianino i nie dokończona melodia, tak to element wprost z filmu. Kolejnym jest nakreślenie tego, z czym pozostajemy, jeśli kogoś już nie ma. Czujemy się nie mający sił, aby sami kontynuować czyjeś dzieło. (Tutaj podziękowanie dla mojej prywatnej znajomej o imieniu Barbara, która wierzy, że dziedzina, z której na co dzień korzysta jest łatwa i pokazała mi w zalążku, że gdybym tylko bardziej wierzyła akurat w tą dziedzinę, mogłabym ją bardziej rozwinąć. Jedynie wiara w to, że można przecież robić coś innego poprowadziła mnie inną ścieżką. Od której niedaleko do tej poprzedniej, ale i tak jest to dziedzina z tą poprzednią powiązana. Kiedyś i tą, którą sama realizujesz rozwinę zobaczysz. Mimo, że jestem z niej na swój sposób usatysfakcjonowana; z tą jedną chęcią by umieć więcej). Trzeci fragment filmu to pokazanie, że gdy tylko uwierzymy coś potrafi się takim stać - jest prawdziwy - jest wiewiórką. 

Kolejny fragment zaś jest piękny i stanowi esencję dla całej historii. Miłość utknęła w miejscu, bo nie było wiary w kostkę, która po prostu tylko stała, a była rozwiązaniem. To tak, jak gdy kogoś już nie ma i nie możemy sobie uzmysłowić, że wiara we własne siły może nam pomóc pogodzić się z tym, by podążyć dalej. By otworzyć kolejny etap w życiu, kontynuować go nawet bez tej osoby, jeśli jest z nim powiązany. Jest też mowa o tym, że Pan Magorium (Dustin Hoffman) zakochał się w butach z Toskanii i kupił ich tyle, by starczyło na każdy dzień na całe życie. Z jednej strony rozrzutność, z drugiej fanaberia, z trzeciej pogodzenie się z tym, co nas czeka. To tak, jak świeca - symbol światła, ale i przemijania. Świeca, która się wypala z czasem i wie, że już jej knot jest nad samym woskiem, więc zgaśnie. 

Fragment szósty - to ostatnia para, więc bohater zaznacza dokładnie na jakim jest etapie w życiu. Kolejno gra melodia, chłopiec (Zach Mills) się uśmiecha, a miasto zostaje rozświetlone, to pokazanie, jak będzie, jeśli bohaterka filmu uwierzy. Ma w sobie siłę, tylko musi ją w sobie odnaleźć, a wtedy wszystko rozświetli się pełnym blaskiem. Stwierdzenie, że Pan ma ją, ja nie mam, jest zaznaczeniem niewiary dziecka we własne siły - to fragment ósmy. A umierające żarówki są oznaką gaśnięcia kolejnych zalążków wiary, a przez to i nadziei. Mimo, że dziewczyna sama gra, to przy tym człowieku grała dalej (moja największa wena będzie ze mną zawsze). Teraz nie może sobie sama poradzić, jakby nagle nie umiała. To zahamowania, które dręczą czasem ludzi po odejściu innych. Czy to tym już całkowitym, czy też zwykłym kończeniu się na przykład związku, przyjaźni itp. 

Fragment jedenasty mówi o naszych ograniczeniach na nowej drodze, tej którą chcemy rozpocząć. Czasem nie jesteśmy rzeczywiście do niej przygotowani. Nie należy się wtedy śmiać, a pomóc tej osobie się czegoś nauczyć i mieć cierpliwość. Między innymi też do samych siebie. Coś z czym nie miało się nigdy do czynienia trudne jest na początku do nauczenia, szczególnie jeśli samemu się nie wierzy, że można tam się rozwinąć. Mężczyzna (Jason Bateman) przychodzący do sklepu nie zna magi, a bohaterka grana przez Natalie Portman nie wierzy, że bez Pana Magorium coś potrafi. I stwierdza to mały dzieciak, więc to zaznaczenie, że często osoby z zewnątrz widzą więcej niż my sami; szczególnie, gdy jest się w takim stanie, jak nasza bohaterka. To też fragment mówiący, o tym jak ważne w naszym rozwoju jest spotkanie życzliwych nam ludzi (pozdrowienia dla najbliższych przyjaciół i znajomych). bądź ludzi, których sami możemy nauczyć. Fragment dwunasty mówi: pokaż miłość, naucz kochać, a ktoś pokocha. Jeśli w coś mocno wierzymy, a także, że potrafimy to zrobić nawet bez osoby, która nas tego nauczyła lub była nam w czymś towarzyszem, to będziemy w stanie pokazać tą miłość. Przyznać się do niej. Tak, jak bohaterka grana przez Natalie Portman ma na tyle zaufania do poznanego mężczyzny, że przyznaje się do miłości do sklepu. Mówi słowa, dzięki którym broni sklepu, który podobno już nie istnieje. Im więcej o tym mówi, a mężczyzna to zauważa, tym sklep bardziej odżywa. To pokazanie, że czasem musi się znaleźć kolejny towarzysz, by pomóc nam otworzyć się na nowo. (Tutaj pozdrowienia dla osób, które mówiły nieraz powinnaś publikować, i tak publikuje - Ł. T. i A. B.; W.M., który wspomniał o tym w sumie tylko raz, a dosadnie; czy też G. F, jeśli w ogóle to któreś czyta) Przypomnieć sobie to, czego nauczyliśmy się przy osobie, której już przy nas nie ma i rozwinąć to. 

Tak dochodzimy do fragmentu trzynastego, mówiącego: i tak się zaczęła jej historia, dzięki wierze nie tylko czystym słowom.

Inny wiersz dotyczący tego filmu to: Pana Magorium cudowne emporium: Świadomość
Posta można znaleźć także, dzięki wyrażeniu: Natalie Portman film

Most do Terabithi: Latanie na linie

Jak miło z pancernika,
być znów wolnym ptakiem.
Latać na prawo i lewo,
swym podniebnym szlakiem.
Bez pnączy i bez ucisków,
latać w słońca promieni błysku.
Cieszyć się życiem,
bawić się w kółko;

Wszystkich Świętych 2014

A na ten dzień po prostu zamilknijmy,
przenieśmy się w momenty zadumy,
tych, co stoją obok za ręce ujmijmy,
bo chociaż ich jeszcze mamy obok.
Tych, co już nie ma nie przywrócimy,
przynajmniej sami, nawet gdyby ktoś chciał,
jednak kiedyś wszyscy się połączymy,
taką prawdę, by nie jeden (człek) nam słowem dał.
(31 październik 2014)

Z okazji Dnia Wszystkich Świętych był też, kiedyś specjalny program Kinomaniaka!

Kilka z fragmentów filmów stało się inspiracją do wierszy:

• Finding Neverland (Marzyciel) - Kinomaniak
• The Notebook (Pamiętnik) - Kinomaniak
• Closer - Kinomaniak

Pamiętajmy, że Wszystkich Świętych to nie wszystko!

Dzień Zaduszny jest nawet ważniejszy niż samo Wszystkich Świętych;
bo to on skłania do zadumy i przemyśleń!

Ostatnia piosenka: Dar nadzieji

Szumią morza fale,
liście drzew szeleszczą na wietrze.
Mech wyrasta na skale,
dookoła czyste powietrze.
W lesie słychać ptaków śpiew,
nad plażą kilka białych mew.
Słońce mocno świeci,
wiatr zimny wieje;
Piasek w oczy leci,
a my mamy nadzieję.
Na co pewnie spytasz
drogi słów piosenki czytelniku,
Na spełnienie naszych marzeń,
których każdy ma bez liku.
(październik 2014, remeake 07.2006)

Film Ostatnia piosenka (Last Song, 2010) jest smutny, a zarazem mówi o nadziei. Nadziei ojca, że uda mu się zbliżyć do dzieci. Nadziei na to, że córka wróci do grania i śpiewu. Okazuje się, że spotyka ją o wiele więcej razy w całym filmie niżby się myślało. Nawet w pewnym wątku z żółwiami, gdzie jest nadzieja, że przeżyją.

Miley Cyrus, która była dotąd znana z roli w Hannah Montana mogła pokazać swoje inne oblicze. Nie rozśmieszającej niekiedy do łez nastolatki, czy też całe rodziny oglądające seriale Disneya; ale osoby potrafiącej kochać i się zmieniać. 

Liam Hemsworth to natomiast jeden z aktorów, który gra w nie tylko w Ostatniej piosence, ale też Igrzyskach śmierci (2012, 2013, 2014). Tak, to ten sam człowiek, który startuje do Katniss oprócz Peeta. Najnowsze Igrzyska śmierci pod tytułem Kosogłos planowane są na 19 listopada 2014, a więc już niebawem. Mimo to warto zajrzeć do filmu Ostatnia piosenka, ponieważ Liam też jest zupełnie w innej odsłonie niż grając Gale.

Piękny film, wzruszający czasami do łez, by w momentach doprowadzić też do lekkiego uśmiechu.

Marzyciel: Historia inna niż z filmu, ale również o parku

Pamiętam, ładna był pogoda,
a wokół cisza i zgoda.
Poszedłem do parku,
pośród listowia się bawiłem;
a, gdy doszło do gwarku,
bardzo się przestraszyłem.
Schowałem się za ławką
i śledziłem wzrokiem za kawką.
Nie było nic lepszego do obserwowania?
Nie, nie było. Wśród tego zamieszania.
I gdzież Cie ta kawka doprowadziła.

Sąsiedzi: Idziemy na imprezę

Idziemy na imprezę,

jeah...

damy czadu,

jeah...

koniec siedzenia w domu,

gdzie tylko kaszka i pieluchy;

bierzmy wózek, wychodzimy,

zanim będą z nas, jakby duchy.

- Tylko jeszcze grzechotka.

- Ja wezmę Kochanie.

- To ja wezmę chusteczki,

może coś się stanie.

- Jeszcze chodzi, będzie można je posadzić,

gdzieś obok na boku,

nie będzie wtedy nikomu przeszkadzać,

będzie na naszym oku.

- To wychodzimy...

- Jeszcze kaszka, bo co jak zgłodnieje?

- A tak masz racje, patrz co się dzieje.

To jeszcze w prawo, to jeszcze w lewo;

nagle siedzą oboje pod drzwiami z torbami.

Dzwoni telefon.

- Och... chyba przysnęliśmy tak jakoś.

- Zdarza się przecież to nie jednemu czasami.

- Odbierz.

- Już odbieram. Pozdrowienia z imprezy.

- Co przespaliśmy ją ?

- Choć spać, tu nie wygodnie się tak leży.

(październik 2014)

Sąsiedzi (Neighbors, 2014), czyli rodzice wracający do akcji po narodzinach dziecka. Tak, bym w skrócie określiła ten pojedynczy motyw z filmu. Śmieszny, ale i na swój sposób niedorosły do końca do bycia w tym przypadku rodzicem. Rozłożenie i zanalizowanie wszystkiego na części pierwsze pozwoliło by i na imprezę, i na czas z dzieckiem, czy nawzajem dla siebie. Co z czasem i filmie zaczyna mieć miejsce. Starałam się napisać to o tyle śmiesznie, o ile wyglądał ten motyw w filmie. Czynności rodziców mogą się różnić od tych tutaj w jednym z wierszy filmowych. Jest tak, ponieważ pisałam go z palca, nie patrząc na scenariusz, czy poszczególne kadry z filmu Sąsiedzi. W rolach głównych występują, m.in. Zac Efron, Seth Rogen, czy Rose Byrne.

***

Rodzice wracający do życia

Scenariusz filmu jest napisać bardzo łatwo, szczególnie kiedy ludzie się opierają o życie. Wybierając fragmenty już widziane w innych filmach, przeczytane w książkach historycznych lub tych standardowych lektur dla zabicia czasu. Wybierając coś, co spotykają wokół siebie - ludzi, znajomych, własne doznania i te; w których pojawili się ich przyjaciele, czy rodzina. W filmie Sąsiedzi można znaleźć wiele nietypowych i śmiesznych scen, jak i trochę tych poważnych. I to by było na tyle...

Filmy

(czyli inne wiersze w kategorii filmy):

Gra o tron: Smok z ognia się rodzi

Motyw jabłka i zbóż w filmach

Scarlett: Zapomnij o tym

Tron: Nowostki techniczne

Przyjaciel do końca świata: Przytul

Eli Wallach, jako staruszek z "Holiday"

Ania z Zielonego Wzgórza: Przyjaciółce

Piękna i Bestia: Konstruktywna miłość

Knight and Day

Wesołych Świąt

The Vow and converse Sortilegio

All Saints Day

Jak mogłeś znalazłeś tego posta ?
wiersz filmowe

High School Musical 3: Kałuża chlap, kałuża...

Kałuża chlap,
kałuża, więc w nią skok,
Fala chlap,
fala, więc w nią skok,
w deszczu niejeden skok,
jednak zanim zrobisz chlap,
to najpierw te krople złap.
(październik 2014)

Dziś rano, jak wyszłam zauważyłam na dworze krople wody na chodniku. Dalej pojedynczo pojawiały się kałuże, i tak powstał pomysł na krótki, a treściwy wiersz. Motyw deszczu odnajdziemy na przykład w jednej z części musicalu "High School Musical"(2006-2008) podczas piosenki wykonywanej przez Troy'a (Zac Efron) i Gabrielę (Vanessa Hudgens) pod tytułem "Can I Have This Dance". Piosenkę można oczywiście odnaleźć nie tylko w filmie, ale i na ścieżce dźwiękowej do trzeciej części filmu p.t.  High School Musical 3: Ostatnia Klasa ( High School Musical 3: Senior Year). Tutaj, okazuje się, że w deszczu można nie skakać po kałużach, lecz po prostu śpiewać i tańczyć...

Jakich słów m.in. dotyczy ten post?

• Motyw deszczu
• Tro i Gabriela

Gra o tron: Smok z ognia się rodzi

Feniks z ognia się rodzi i w ogniu odchodzi,
w popiele pojawia się pisklę, które kwili,
a potem w żadnych wodach nie brodzi.
lecz lata, jeśli ktoś nie słyszał moi mili.
Z jajami smoka jest podobnie, jak z feniksa pięknego narodzinami,
gdy w ogniu się je potrzyma, potrafią nie wykluwać się godzinami.
Wielki stos, wielki stos się pali,
w środku prostokąt, prostokąt z bali,
wokół stosu dwa gałęzi kręgi,
jednakże to nie w zbożu pręgi.
Na tym właśnie stosie leżały jaja, 

Motyw jabłka i zbóż w filmach

Jadą, zmierzają pod same drzwi,
jadą, bo śpieszno im, tak śpieszno im
niesamowicie,
walczą o przetrwanie tych, do których jadą,
walczą o ich życie.
Wóz ze stogiem też się pojawia,
tak, gdzie sierpy; tam, gdzie kosy;
kosy, które żną źdźbła pszenicy
tak gładko, podzielając ze żniwem losy.
W końcu nie ma wyczerpania,
nie ma wysiłku w tej pracy, w tym świecie;
ramiona same suną, same się
kręcą zimą, jesienią wiosną, czy w lecie.
Nie ma znaczenia czas, 
nie ma słońca,
co z nieba pali;
brody rosną na buziach,
bo dawno już długich chwil snu nie znali.
Ale ten wóz to takie inne życie,
te, które chleb daje, 
rodzinom licznym,
ale i temu kto je kraje.
A w sadzie jabłka do kosza,
tak owoce jesieni,
same spadają,
wesoło szumią liście drzew,
skórka czerwieni się gdzieniegdzie wśród promieni,
bo ponad to też dobry humor mają,
te jabłka to też życie,
o nie też trzeba walczyć czasami,
szczególnie, gdy ogrodnik nie dopilnuje ich,
walcząc
potem z pojedynczymi robakami.
Które w swej istocie również niewinne,
bo, gdyby inaczej były stworzone,
nie łaknęły by jabłoni,
lecz od pokoleń są tak  nauczone.
Nie zastanawiając się już ani chwili,
po prostu są, po prostu istnieją,
nawet, gdyby ludzie je nieustannie bili.
Lecz mieszkają w swych zakątkach,
póki mają sposobności, by też kiedyś odejść,
by też kiedyś zniknąć w odmętach ziemi...
(sierpień 2014)

 

Powyżej plakaty do filmów kolejno: Gotowe na wszystko i Robin Hood

Jabłko to motyw z bardzo wielu filmów, tak samo, jak i połączony z nim w tym wierszu motyw kłosów. Ścinanie kosą zbóż to m.in. "Robin Hood", "Anna Karenina". Motyw jabłka znajdziemy nie tylko w tym pierwszym ze wspomnianych filmów, ale też na przykład w czołówce "Gotowych na wszystko". Nie zapomnijmy też o złowrogim jabłku z "Królewny Śnieżki", której mamy tyle różnych bajkowych i filmowych wersji. Jak też o zakazanym owocu z raju ukazanym m.in. w "Nowe: Wybrany przez Boga" - tutaj trochę zbóż też pooglądamy. Pięknie ukazany łan zboża znajdziemy też jeszcze w I części "Władcy Pierścieni" zaraz na początku, kiedy Frodo opuszczał Hobbiton. Takie jesienne połączenie z jabłkiem i zbożami w tle, co sądzicie ?

Post można znaleźć, dzięki:
Robin Hood movies

Versemovie - Pełny Rok - Urodziny bloga

Wiersze Versemovie
Data założenia: 15 marca 2013

jeszcze na poprzednim adresie wyniki z dzisiaj:

Wszystkich wizyt: 9456

Dzisiaj wizyt: 1
Postów: 292

Wszystkich komentarzy:578
(od jakiegoś czasu przenoszony na nowy adres, gdzie już jest ok 159 wierszy)

Obecny adres bloga Versemovie

Grafika na wiosnę i lato:

Grafika na jesień:

Data założenia: 14 października 2013

Stan na dzień dzisiejszy: 17 677
Postów: 186
Komentarzy: 1970
więc mamy:

urodziny bloga

Dziękuję wszystkim za odwiedziny, komentarze sugestie. Dziękuję za to, że jesteście obok towarzysząc radą, co do kolejnych postów i wyrażając tak często uczucia, które Wam towarzyszą podczas czytania pojedynczych wierszy.

Versemovie

Magda M: Bądź blisko mnie

Czasem tak się zastanawiam,
że świat się kręci, wokół różne sprawy,
ale może płynąć bezustannie, gdy jesteś,
gdy siedzisz obok mnie, trwasz,
nad czymkolwiek, rozprawiam,
nie widząc czasu na tak proste zabawy.
Tę najpiękniejszą przygodę życia,
która nam obydwojgu towarzyszy,
nasze uśmiechy będą milczały,
dopóki, ich ktoś tutaj nie usłyszy,
tak, jak wtedy tak spoglądały,
gdy, jak złapani na gorącym uczynku,
młodzi, leccy, bez jakiegoś odpoczynku,
zajęci byliśmy daną sprawą, danymi sprawami,
i chyba właśnie wtedy dostrzegliśmy to sami.
Przebywanie blisko, wspólne chwile, tak ulotne,
ale pełnymi marzeń, stają się jesienne dni słotne.
Snów na jawie, momentów w rzeczywistości,
człowiek zupełnie innym się staje dla miłości.
(październik 2014)

źródło: gildia.pl

Maanam i piosenka "Kocham Cię kochanie moje", czy Krzysztof Kiljański & Kayah z tytułem "Prócz ciebie nic", to dwa wspaniałe utwory, które znajdują się na ścieżce dźwiękowej do serialu "Magda M". Taka mała odmiana po zwierzętach, by odnaleźć się w tej najprostszej i zarazem nie, sferze uczuć. W rolach głównych Joanna Brodzik i Paweł Małaszyński. Sama zaś piosenka wspomniana, jako druga prowadziła dziś moje dłonie, gdy pisałam powyższy wiersz. W najbliższym czasie pojawi się kolejny utwór, tematyka dosłownie jesienna...