Il Divo - Without You (Desde El Dia Que Te Fuiste) inspiracja melodią piosenki i życiem

Jak ryby nie mogą żyć bez wody,
jak nie oddycha Katolik wierzący bez wiary; 
jak niedotleniony Chrześcijanin bez modlitwy,
bo przecież Dzieci Boże, jak ryby głosu nie mają.

Kocham... Kocham... na odległość, 
bo tak, jedynie na razie wiemy oboje, że mogę; 
Kocham... Kocham... na odległość,
bo światło przebija się przez ciemność, trwogę.

Jak każde spojrzenie obce się wydaje, 
a jednak zmysły dają o sobie każde z czasem już znać;
Niejedna noc, kiedy myślę też o Tobie i nie mogę spać.
Uszy, co słyszą melodię; której wyczekują...
a, gdy wpadnie ona na właściwej linii tory,
to nie tylko powiększaj a się źrenice;
jakby na zewnątrz zanikały wszystkie spory.

Pokój w sercu, gdy walczy czasem każdego dnia; 
aby nie myśleć o troskach dzisiejszego świata,
o tym; że ktoś mógłby cierpieć, chorować lata;
Pokój w sercu, który z Modlitwą ukojenia Ci da.
Wiem, że mi to daje ukojenie;
wiem; że i melodia, którą słyszę i serce koi;
i modlitwa, gdy wiem, że ktoś przy mnie stoi.
Człowiek w życiu przechodniem nieraz nie tylko sama pamiętam,
ale i ktoś mi o tym, gdzieś przypomina aż obecnie po papieża;

Miłość różnymi językami wypowiadana horyzonty Nam poszerza. 
I choć dwoje ludzi, kiedyś być może Jedno Ciało;
zawsze na fundamencie, na skale lepiej będzie stało.

styczeń 2025

Inspiracja melodią piosenki Il Divo - Without You (Desde El Dia Que Te Fuiste) to potwierdzenie, jak nie znając języka sprzeczne przychodzą Nam do głowy informacje.

Il Divo - Alone (Solo) - Inspiracja muzyką piosenki

Każdego dnia, kiedy czekam aż usłyszę Twój głos;
aż zobaczę, że piszesz to mnie nieobecny obok mnie,
Są momenty, kiedy... kiedy... jak na palcach się skrada,
takie uczucie, takie mrowienie na karku miłe i myśl;
myśl, że czuję; że otwieram przed Tobą kolejne drzwi;
To uczucie zaczyna przenikać na całe ciało, mknie;
jak rumak, co pobiegł na otwarty teren, daleko od stada.
Każdego dnia, kiedy czekam aż usłyszę Twój głos;
który zwiastuje, że gdzieś Cię Bóg trzyma dla mnie we Wszechświecie,
nie wiosną, nie zimą, nie jesienią, a przez cały rok nie tylko w lecie.
Myśli o poranku, która sprawiasz;
że wstaję jeszcze wcześniej niż ostatnio przez lata to bywało;
Myśli o wieczorze, która mawiasz;
gdzieś do ucha szepczesz, po prostu mało mi jeszcze mało.
Rozpływające się z oddali uczucie przenikające całe ciało;
aby pozwolić dorastać dwóm motylom aż się spotkają.
A potem tylko patrzeć na ich lot, że nie wyszły za wcześnie;
bo ktoś przeciął kokon i są bez wykszatłconych odnóży,
a wręcz... zdrowe, piękne, okazałe i ku sobie się mają.
Cały świat dąży, dąży do miłości...
A ja patrzę... patrzę ku przyszłości.

grudzień 2023

Il Divo - Alone (Solo) inspiracja muzyczna, która przyszła mi do głowy... a raczej karku.. podczas sobotniego sprzątania... 

Chciałabym już dziś powiedzieć Kocham

 Nie wiem kiedy ostatnio zmusiłam się do wiersza, 
a od jakiegoś czasu głowa rękę chwyta, ręka jeszcze nie pisze;
ale dziś spokojne serce, choć w tej chwili nawet Cię nie słyszę,
serce czuje, że jak powietrze wpływałeś do niego w każdej rozmowie;
serce czuje, że musi milczeć, póki druga strona nie przemyśli w sercu i się nie wypowie.

To, że ktoś coś słyszy i mówi to jedne uczynki wobec uczucia dwojga ludzi;
to, że ktoś czyni i w sercu się przemienia to lód studzi.

Lód wokół serca, które jeśli przykrości w życiu sporo dostało,
to będzie chłodne, może skamieniałe, choć dobre pozostało.
Diamenty długo się wykopuje, na diamenty się długo czeka,
diament natomiast pełnym bogactwem potrafi obdarzyć;
wielu tylko boi się po niego sięgnąć, trzymać go i trwać,
jakże wielu trzyma się od diamentów błądząc po świecie z daleka.

A diament błyszczy, diament czeka na Wybranego;
by gdy przyjdzie godzina zabłyszczeć najmocniej, jak potrafi;
bo choć starty, bo choć porzucany, wewnętrzna moc z niego bije,
Bóg stworzył coś, co jak sukno z Guadalupe atakowane a żyje.

listopad 2024

Fantastyczne Zwierzęta Soundtrack Wands into the Earth inspiracją do wiersza

Jeśli umierać to za coś, co kochamy; jeśli umierać to za Miłość, jakiej nikomu więcej nie damy, jeśli kochać to pełnym sercem, wielkim pożądaniem; jeśli Bóg istnieje, a wiem, że istnieje, to ukochaniem, obdarzył najprostsze ze stworzeń, czyli zwierzęta; więc szanujmy je zawsze, jak i innych nie tylko od święta. A stworzenie, które najbardziej ukochać możemy, to z nim mamy szansę na Miłość, której słowami nie opiszemy. Za to będzie największą z naszych Miłości za życia, a Bóg tylko wie, czy do niego, czy do innej płci; a nawet to, czy będą z tej miłości dobre owoce, takie owoce, którym już woda pokarmem do picia. czerwiec 2024

Wands into the Earth - James Newton Howard

Vico i Rocco wiersz do Rebelde (telenowela meksykańska)

Idziemy po plaży,
woda morska, co jakiś czas dotyka naszych stóp,
Idziemy po plaży,
zakryłeś jej oczy opaską czarną, przewróci się lub,
zatrzymasz ją, złapiesz w swoje ręce,
zanim upadnie, zanim utonie we wnęce,

David Bisbal - Ave María. Piosenka niosąca Nadzieję, której muzyka zasiała ziarno Wiary

Wielu mężczyzn myśli, że powali kobiety oczami;
wielu mężczyzn myśli, że kobiety zainteresowane,
jedynie tym, co na ich koncie i jakimiś finansami;
Szczere uczucie z cierpliwości i wiary wynika,
niejeden nie wytrwa, choć wielu ludzi spotyka;
to życie bywa bowiem takie dla wielu skomplikowane.
Bóg dał reguły, i prosił trzymajcie się po prostu ich;
Bóg dał reguły, i prosił przestrzegajcie ich,
a droga będzie prosta;
Niestety świat, jak mech skały w pewnym sensie,
niewiara jakaś obrosła.
Wielu zanim nawet mocno wierząc znajdzie dobre ścieżki,
musi wykluczyć tych, co niby po nich kroczą,
a nie zbadali tego, dlaczego Wiara w Boga je pisze;
jak wielce, więc się cieszę; gdy znajduję,
co badałam szukając dowodów u wielu,
gdy jedni gadali głupoty i bywa, że lata zwodzili;
nie znając prawd wiary i tradycji daleko nie zajdziemy,
na dnie jakiejś studni bez dna z kroplą wody wylądujemy.
A, gdy człowiek; wie, że z nicości z drobiazgów spędzonego czasu,
nagle powstało uczucie, które w realu... nie robiło za wiele hałasu;
i nagle, gdy dało o sobie znać; to niedźwiadek poszedł spać...
tą zimę po prostu musi przetrwać. Przetrwać...
Nadzieja z wiarą się przeplata,
a to Najlepszy Krok do Miłości,
Uczucia nie na chwilę a na... lata.

styczeń 2024

Jakiś czas temu trafiłam na David Bisbal - Ave María przez zupełnie inną piosenkę. Moje Kochanie wyraziło kiedyś nadzieję piosenką Da Stargo Tora - Aye Noor e Deeda" Attan | Pashto/Persian Song | Gul Panra i poprosiło o coś od serca. Nie wiedząc jeszcze do kogo piszę pisałam, jak umiałam. Pisanie z kimś 9 miesięcy to, jak dorodna ciąża i spodziewasz się kogoś znać. Jeśli przez 4 miesiące ja potrafiłam go zaakceptować, ba... zaakceptować to było po miesiącu, gdy już widzieliśmy się ze 3 razy. Bo pamiętam, że gdy nie wyszły mi dla niego ciastka i nie wyglądał, jak bym sobie go wyobrażała; ale choć wyglądał lepiej niż na zdjęciach, jakie sam mi przesłał. a moich nie chciał. Dla mnie było tym lepiej, nie lubię zdjęć... jeśli muszę mieć swoje, bo kiedyś już ktoś zrobił mi fotomontaż, i choć tamta osoba wiem, że zrobiła to z sympatii (Ach ten mój... Kitek ^^, którego mój ostatni adorator wie; że, jak Goliat powalił, jak wszystkich innych; co startowali do mojego rozumu i serca) i na plus; tak wiele osób w czasie bardzo odległym, jak robiło wiele mało miłych psikusów mówiąc łagodnym słowem; mogli by użyć tego w celu odwrotnym. 

Harry Potter i Czara Ognia - wiersz inspirowany melodią Harry in Winter by John Williams

Niektórzy ludzie mówią, po co tak utrudniać;
proste rzeczy, a Ty tak utrudniasz dzieciaku,
proste, czy nie proste; warto, trzymać się szlaku.
Ci, co przyśpieszyli drogi,
nie raz, nie upadli na nogi.
Nie szuka drogi ten, co za nosem idzie swym;
lecz, jeśli kieruje się tylko węchem to z nim,
zginął; gdy węch mu gdzieś przepadnie,
węch nie przyda się, gdzieś tam na dnie.
Jest smak, po którym chcemy poznać życie,
albo jest wzrok, gdy patrzymy nawet skrycie.
Lecz, ani węch, ani wzrok, ani też smak;
nie przydadzą się, gdy na dnie pełen brak.
Dotyk wtedy się zjawia i... to dotyk w życie nas wprawia.
Nie móc Cię dotknąć mając przed sobą naprzeciw stołu;
Ty z butelką soku, ja po drugiej stronie z sokiem i psem,
z jednej strony tyle uroku, a miną niejeden dzień za dniem.
Zanim Cię widziałam po ciszy i telefonie brata,
wielka cisza, co uśpiła ze mną czas, życie, lata.
Róża w lodzie, co trwała i znów przyjąć go nie mogła;
bo za wiele rzeczy się zdarzyło, sercu było tak za miło.
Róża w lodzie była skuta i zmrożona,
tak pragnąca wrócić w Twoje ramiona.
Niezwykły sen, koszmarów; jakby nigdy nie było,
to miłość Nas oboje uleczyła, to w sercach żyło.
Najdroższe Nasze małe szczęście Pies,
to on był z Nami na spacerze, bez łez;
My dwoje i pies, gdy spacer był po lesie;
jak w opowieściach staruszka, co mówił o żonie opowieści o marynarce na morzu;
choć nigdy o samej podróży łodzią nie pamiętam by mówił, to gdzie w przestworzu,
nawet, jeśli jego statek blisko lądu stał; 
to światło na przyszłość Nam obojgu dał.
Nie wiem, gdzie jesteś w tej chwili Kochanie; 
nie wiem, gdzie serce; które ciepło mi dawało,
pamiętaj, że jestem przy Tobie. W kominku grzało
i grzać powinno cały czas; 
pamiętaj Kochanie nawet, jeśli pamięć krótka,
serce jest Zawsze W Sam Raz.

grudzień 2023

Harry Potter i Czara Ognia - wiersz inspirowany melodią Harry in Winter by John Williams to trochę i dla mnie niespodzianka. Zdążyłam o poranku zasmucić się nad rodziną na spowiedzi z bólem czegoś, czego ciężar po prostu nosi się słysząc różne rzeczy; o których nie można nikomu powiedzieć. 

Rzeczy w gruncie rzeczy, które nas nie ranią; ale nie są też rzeczami, które powinniśmy słyszeć nawet w ułamkach, aby przez pomyłkę, potknięcie, nic nie powiedzieć. Rzeczy, które czasem słyszy się przez przypadek, bo np. ktoś z pracy dzwoni lub znajomy/a, ktoś z krewnych dzwoni etc. Rzeczy, które słyszymy przez przypadek w pracy, czy na ulicy. I też, jakże w wielu z tych spraw milczymy. To już nie tylko chodzi o poufność, czasem o to, że niektóre rzeczy nie tyle Nas nie obchodzą, co mogłyby być być dla nas niebezpieczne. O jednych mówimy, ale ile jest takich rzeczy; które jednak trzymają za zębami nawet największe gaduły, a bywa; że pierwsze otworzą usta milczki. Włącznie z kwotami faktur, czasami Klientami, o których; o ile sami nie chcą; aby się o nich mówiło. I włącznie z tym, że czasem... tak miałam w niejednej firmie. Przychodził mail lub przed oczami leżała umowa z zarobkami kogoś innego. Jeśli kto zazdrosny, a kwota mogłaby być na niej dowolna; to też będzie zazdrosny, o ile nie zacznie innym dokuczać. To smutne. Zwłaszcza, że niektóre nie gaduły; a milczki potrafią... znacznie więcej wypaplać okazując to zadość, bezsilność lub po jakiejś używce. A bywa, że taka gaduła z różnych powodów po prostu używek unika, bo nawet nie ma do nich chęci. 

Milcząc w takich sprawach, które nas nie dotyczą nawet; jeśli coś wiemy, nie kłamiemy. Tym bardziej, jak nas nikt nie pyta, sumienie mniej ciąży. Nie wsłuchując się też istnieje możliwość, że nie usłyszeliśmy wszystkiego; więc tym bardziej możemy stwierdzić, że nie do końca ktoś z kimś konkretnym rozmawia i o czym rozmawia.

A tu nie dość, że dzień był spokojny to widziałam tyle znajomych twarzy i Pana, którego znam ze spacerów z psem; i Pani sklepowe, które znam, i dziewczynkę; która swego czasu rozmawiała z dziadkiem przez telefon bardzo poruszona a ja mijając ją i słysząc o co chodzi powiedziałam wprost, co myślę; bo byłam w takiej a takiej sytuacji. Pamiętam, że krótko po tamtym zajściu już się uśmiechała. Gdyby tak każdemu prosto było pomóc, dzięki Bożej Opatrzności. Ale bywa różnie.

Najbardziej cieszę się, jednak; że widziałam dziś mojego psa, którego dawno nie widziałam; a choć mogłam go mieć na krótko on odruchowo wskoczył na ramiona, jak zwykle. Pamiętaj, o mnie :) Moje Kochanie :) Taka moja Hedwiga płci męskiej. 

I pewnie nie pomyślałabym o tym tak głęboko, gdybym rano przy jednym starszym Panu, co mnie miło potraktował nie przypomniała sobie o 85latku, co mówił na końcu życia o wierności żonie i penicylinie w języku psa. Taka kropla w morzu sąsiadów, a jedynie jego sunia była na tyle puszczona wolno, a nie na zamkniętej części podwórka; aby mój pies mógł się z nią czasem pobawić. A ja tym samym mogłam posłuchać historii. A i sama TV zrobiła mi prezent, bo włączam TV; a tam leci Harry Potter i Czara Ognia, a na napisach ta melodia.

"Oto idzie mój Bóg" i Sarah Brightman - "Fly to Paradise" inspiracją do wiersza

Oto idzie mój Bóg.
Oto idzie mój Król.
Oto Zbawiciel mój,
a Imię jego Jezus.
Tęsknię za Tobą Panie.
Wiem, że przyjdziesz niebawem.
Z głębi serca dziś wołam, Maranatha.

OTO IDZIE MÓJ BÓG, (sł. i muz. s. Franciszka Godlewska)

Wielu chciałoby życie przeżyć prosto,
wieli chciałoby życie przeżyć bez komplikacji.
Wiele możliwości jest do sprawdzenia,
choćby, kiedy chodzi o tworzenie par, relacji.
Tylko, jeśli jest jedno serce, i jedna wątroba;
to tylko jedna droga prowadzi do Miłości Boga.
A, gdy ktoś odchodzi dopiero miłość ma prawo,
jak w Feniks się odrodzić i z popiołu wstać.
W taki sposób mamy Krąg Życia niczym z Króla Lwa,
aby każdego dla każdego na Miłość było stać.
Czasami, aby przetrwać należy po prostu robić swoje,
czasami, aby przetrwać należy wierzyć, że Uczucie Trwa,
palić ogniska, na wzgórzach; jeśli drogę oświetlić się da.
Ogniskiem nie tylko świeca, ale też dobre uczynki bez pokrycia;
nie naszym zadaniem mierzyć nimi zaszczyty, pocieszenie życia.
Zwierzę, jak koń, czy pies dla nagród w zawodach nie walczy,
ono ufa Nam, że Szacunku i Miłości Nam w tej zabawie z nimi starczy.
A, gdy wybaczamy patrzmy na zwierzęta;
gdy szanujemy drugiego człowieka patrzmy na komara i słonia;
współmiernie dobrane słowa do wieku, wiedzy i możliwości;
to prawdziwe Światło, Mądrość Chrystusa. Słowa i Czyny Miłości.

10 grudnia 2023

Chodząc na roraty i spotykając podczas niedzielnej mszy świętej pieśń: OTO IDZIE MÓJ BÓG. Nie myślę o Bogu, ale o kimś w kogo sercu ten Bóg zajmuje szczególne miejsce. W taki sposób i dla mnie z czasem ta osoba stała się szczególnie ważna. Wraz z piosenką Sarah Brightman - 'Fly to Paradise' from Sarah Brightman HYMN IN CONCERT, na którą trafiłam jakiś czas temu i jak to ja puszczać potrafię w pętli... delektować się nią, jak Koliber, co jak już je lub kocha to konkretnie. Tak musiał przyjść i wiersz.

Choć przez... podejrzewam znajomych, i żałobę po bliskich osobach... ta osoba była trochę, jak ten Darth Vader w Star Wars - Gwiezdne Wojny; w którym Luke musiał szukać sercem słów: "WIEM, ŻE W NIM JEST DOBRO".

Ariana DeBose - Życzenie (This Wish): Światło na Dnie Morza we Wszechświecie Zrodzone i... Odrodzone

Gdzieś we Wszechświecie Internetu,
jak Gwiazda w Odległej Galaktyce,
Ten dla, którego nastawał Dzień Zagłady,
ujrzał Światło o potężnej Energii,
tylko Zagubione, jak ta tratwa na morzu.
Tratwa, bo statek nadawał lata wcześniej S.O.S.,
lecz nikt nie słyszał, tego szkieletu.
Bo, gdy nie była noszona w lektyce,
ta istota żywa to ze statku zostały pokłady,
fundamenty pokazujące, że tratwa żywa.
Tysiące godzin minęły, gdzieś w przestworzu,
i znalazł się ktoś, kto okazał tratwie miły gest.
Koronką niczym nicią leczył łzy, 
niczym syrenimi łzami leczył rany duszy;
Gdzie teraz zagubiłeś mi się Ty,
ten dźwięk, ta melodia, co świat zagłuszy.
Uszy zatykać wśród ludzi mam już dość,
na świecie tyle zła, i nie chce słyszeć ich;
lecz odkąd nie ma tego, kto zdobył szczyt,
echo niemiłosiernie szumy ludzi nadaje;
lecz ja wierzyć w znaki tu nie przestaje,
nicość z drobiazgów chwili obracam w byt.
Teraz ja idę za światłem zagubionej w Internecie wśród postów muzyki,
latino, którą pokochałam od telenowel meksykańskich dzieckiem i ja.
Gdy stanęliśmy na rozstaju dróg kościół,
gdzie się pierwszy raz widzieliśmy stał się zbawieniem.
Pamięć, że babcię i mnie z Mszą Matki Boskiej Gromnicznej coś łączy,
pamięć kościoła, że Najważniejsze to Modlić się za Życie,
być może na Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego się to nie kończy,
a Bóg skrył tam też to, o czym człowiek marzy tak skrycie.
Prezencie, jak się nazwałeś; zejdź z obłoków, gdzie modlitw już dość, 
anioły latają po niebie, mężowie przy żonach powinni stać,
pomagać w domu, dzieci małe przytulić i na ręce swoje brać.
Prezencie, który zagubiłeś się w świecie; 
a i tak przypadkiem z kraju Elżbiety II i Filipa zadzwoniłeś,
choć sam, kiedyś; że jesteśmy lepsi od nich, jakby określiłeś.
Lecz póki, co nasze uczucie to dziecię,
które mimo tylu spotkań, w których ich prześcigamy;
nie sprawia, że w Naszym uczuciu lekko biegamy.
Obecnie, wręcz stoimy; a ja zapalam kolejne światła,
z pomocą tych, co Cię oczami widzieli,
i tych co noszą wartości będące dla mnie drogowskazami.
Obecnie, wręcz stoimy; a ja zapalam kolejne światła,
ogniska na szczytach gór by powiedzieli;
starsi noszący historyczne powieści i wiarę, co jest z Nami,
młodzi, co nadziei jeszcze nie porzucili,
choć niejedni wartości dobre odrzucili.
Spójrz na gwiazdy we wszechświecie,
świateł coraz więcej i coraz mocniejszych przez roraty Ci niosę,
samotności bez Ciebie Kochanie już długo przecież nie zniosę,
kwiat, co zimą zakwitł, a nie w lecie.
Choć przed innymi róża w lód chowała płatki,
choć jak szybko się zrażała znów mroziło ją całą,
przy Tobie ciepło czuje, przy Tobie płyną statki;
przy Tobie czuję się tak, jakże wręcz tutaj małą.
Niech światła i wiersz przypomną Ci najlepsze chwile,
niech o światłach w kolejne dni rorat opowiadają Ci gile;
abyś przypomniał sobie wszystkie drobiazgi wspólnego uczucia,
pierwsze zaskoczenie, pierwsze emocje, czy miłe serca ukłucia.
Kasztany igieł nie mają, kosą w zimie się nie robi żniw;
za to jest śnieg, jak deszcz; co błogosławieństwo niesie,
wiem, że gdzieś tam jesteś cały, zdrowy i w pełni żyw,
jak podczas spaceru jesienią długiego z psem po lesie.
Kolibrze, z którym najlepiej i ja nie ruszałabym się nigdzie, 
gdy ruszać się nie trzeba, a tylko stać; 
Jeleniu, Panie Lasu... mojego przyszłego Lasu,
drzew, które z nicości mogą wstać.
"Jak łania pragnie wody ze strumieni,
tak moja dusza pragnie Cię"
Dwa kroki przede mną wśród promieni,
obok Boga stawiasz tak się.
I Bóg na ziemi Nam na to pozwala byś był obok i przy mnie żył,
I Bóg na ziemi Nam na to pozwala, aby przy kimś ktoś tutaj był.
A, on z Nieba się tylko Nam tu przygląda,
i czy czynimy według jego słowa dogląda.
Kiedy, wiec zobaczysz światło Gwiazdy Betlejemskiej po prostu je chwyć,
to dzięki, komuś kto dał mi pamięci dla Ciebie choć sam nie wie solidną nić.
Życzenia się spełniają, gdy się bardzo mocno wierzy gorąco w nie;
świat się zupełnie zmienia, gdy otacza Cię dobro zamiast rzeczy złe.
grudzień 2023

Ariana DeBose - This Wish (Live from Disneyland Paris) w jej rytm i trochę nawiązując w sumie do samego filmu Życzenie 2023 powstał wiersz.
Moje własne życzenie od lat to samo, które w końcu może się spełni. Życiem napełniony i miłością. Bo, gdy ja miałam troski w szkole i pamiętam wielu krewnych z krytyką mnie i tego, co sądzę; jak postępuję. Kościół, telenowele latynoskie, bajki Disney'a, ścieżki dźwiękowe i komedie romantyczne wraz z m.in. Komisarzem Rex'em i z czasem Gwiezdnymi Wojnami lub hasłami pojedynczymi papieży zasłyszanymi w mediach prowadziły mnie przez życie. Znajomi znikali z uczelnią, potem z pracą. Nie potrafili wytrwać przy mnie z czasem wchodząc w związki małżeńskie, bo byłam inna; nie mając własnej rodziny.

Hidalgo – Ocean Ognia: Wyścig przez pustynie

Sahara, pełna niezmierzonych piasków,
Sahara, pustynny obszar, gdzie pozostawiony jesteś sam sobie,
nie ma owoców, woda istnieje jedynie w bukłaku, który masz,
wytrwałość, szczęście, oddanie druha w podróży, może radę dasz.
Lecz pamiętaj, że druhem nie jest człowiek,
lecz zwierzę, w którym taka sama siła drzemie,
jak w Tobie,
też zostawił na drugim końcu świata swoje plemię.
Wydmy potrafią się tam piąć w górę i w dół,
możesz trafić na wciągające piaski,
sam decydujesz czy pomożesz pustyni nakryć stół,
czy uratujesz kogoś, kto w nich znika.
Na drodze może spotkać Cię burza piaskowa,
którą będzie trzeba przetrwać,
Twój partner sam jej nie przetrzyma,
piasek wchodzi silnie w nozdrza,
wbija się w nie, jak podbijana mu podkowa.
Więc w czasie burzy zakryj mu je,
zakryj mu też oczy,
zwierzę, też żywa istota,
też ma granice wytrzymałości,
wsparcie jeźdźca mu pomoże,
taki jakby symbol miłości.
Gdy Ty będziesz zmęczony, on Cię za odzienie wyciągnie z rozterki,
gdy przyjdzie potrzeba, może i kopnie innego jeźdźca, na wypadek wszelki.
Sahara, pełna niezmierzonych piasków,
Sahara, pustynny obszar, gdzie pozostawiony jesteś sam sobie,
piasek mocno ciskany Wam w oczy,
niejeden siniec, gdy podskoczy,
któremuś z Was, ktoś komu nie jesteście na rękę,
niejeden siniec, niejedna rana,
ważne by razem wytrwać, dać czasem komuś w szczękę.
Gdy nie najlepiej kompana w podróży traktuje,
pustynia sama w sobie, niełatwą jest do przebycia,
gdy jednak dochodzi podobna sytuacja,
trzeba mieć siłę wewnętrzną, tą przetrwania, życia.
A, gdy na skraju mety się pokażecie,
a, gdy na skraju mety ostatnie szczeble do pokonania,
znajdzie się siła, która towarzyszyła Wam przez całą podróż,
nie będzie łatwo, na samym końcu, nie będzie prosto,
lecz mijając metę poczujecie się o wiele lepiej,
i cali, i zdrowi wrócicie do domu, być może wiosną?
By rozdzielić się, tak jak byliście zawsze obok siebie,
a jednak nie znani sobie,
by prowadzić własne życie, Ty na prerii wśród ludzi,
a Twój koń, rodzimy mustang, gdzieś na stepie obok Ciebie.
Biegając wśród innych sobie podobnych, wolnych koni,
gdzie, czasem jeden drugiego wśród żółtych traw goni.

(lipiec 2013)

Inspiracja filmem Hidalgo, 2004, Forum_Film Poland Sp. z o.o., Scenariusz: John Fusco

Powiązane tematy: Race through the desert, T. Hopkins, viggo, viggo mortensen, wiersze, wiersze filmowe, wyścig, wyścig przez pustynie, 

Mania wielkości: Konie na stepie

Step szeroki,
kamienne wokół szczyty,
wąwóz głęboki.
Garstka koni po nim szybko mknie,
garstka koni, jednego goni,
czy to dobrze wręcz, czy może źle?
Garstka koni wśród traw mknie,
jeździec uciekać od niej chce.
Przemierzają pagórki,
mijają samotne drzewa,
mijają ostro zakończone wyrastające
z ziemi skały,
och... dawno już na taką gonitwę się
nie wybierały.
Step szeroki,
kamienne wokół szczyty,
wąwóz głęboki.
Patrz może wśród traw wypatrzysz
tego najszybszego,
tego, co powoli zbliża się do zbiega,
tego, co przez niego z konia spada,
Patrz może wśród traw wypatrzysz
tego najlepszego,
choć kilku naraz do celu ów dobiega,
choć kilku naraz, siatkę mu zakłada.
Na głowę, tak na głowę,
na ciało, tak na ciało,
by się nigdzie już nie wyrwało,
by się nigdzie już nie wyrwało.
Garstka koni po nim szybko mknie,
garstka koni, złapała jednego
czy to dobrze wręcz, czy może źle?

(lipiec 2013)

Mania wielkości: Konie na stepie to inspiracja filmem Mania wielkości (La Folie des grandeurs), 1971, FRANCE; Scenariusz i reżyseria: Gérard Oury, Muzyka: Michel Polnareff, La Folie des Grandeurs (with Hervé Roy).

La folie des grandeurs (Mania wielkości)

Zaplątani: Na Rynku - wiersz inspiracja Tangled: On the marketplace)

Serpentyny rozwijają się zdobiąc drzewa,
wstęgami ktoś krzaki przyodziewa,
koło wodne kręci się beztrosko,
na placu tańczą wkoło,
by dać spokój wszelkim troskom,
zabawić się wesoło.
Gdzieś opodal kobieta,
stoły białymi obrusami okrywa,
w polu dalekim pasą się woły,
były już kawałek temu żniwa.
Ogień wśród drew się mieni,
ogień wśród drew szaleje,
mamy przecież środek jesieni,
a tu (niekiedy) i ciepły wiatr zawieje.
Więc wyrwij stopy do tańca,
ręce pod boki,
wyprostuj plecy, unieś głowę,
ukaż uśmiech szeroki.
Serpentyny rozwijają się zdobiąc drzewa,
na jednym z nich ptak sobie śpiewa,
nuci piosenkę o krainie,
nuci beztrosko, tak też, jak czas płynie.

październik 2012

Słuchałam muzyki Celtyckiej m.in. Adrian von Ziegler i przypomniała mi się Tangled na rynku, a potem.. IRLANDIA. Niezależna. I... Scarlett:

"Jesteśmy awanturnikami, poszukiwaczami przygód, korsarzami, kurierami z oblężonego miasta, przedzierającymi się przez blokadę. 

Gdy życie nie rzuca nam wyzwań, nie można tego nazwać pełnią życia. Możemy pójść dokądkolwiek, a dopóki jesteśmy razem, tam jest 

nasz dom, do nas należy to miejsce. Nigdy jednak się z tym miejscem nie zrośniemy. To jest dobre dla innych, nie dla nas. "

Tangled (Zaplątani)

Zaplątani: Kameleon

Zaplątani i Pamiętniki Wampirów: Tęsknota
Nigdy w życiu
Robin Hood: W Gospodzie

Motylek - Szkoła Uczuć (A Walk to Remember, 2002). Wiersze Filmowe

 "- Motylek, róża czy gwiazda...
 - Motylek"

(A Walk to Remember, 2002)

Owady dzielą się na gatunki,
jedne z nich to motyle,
Rośliny mają różne odmiany,
jedne z nich to róże,
jakże przybierają na sile,
gdy stają się już duże.
Niebo składa się z pyłów,
jedne z nich tworzą gwiazdy,
tworzące całość, jak...
skupiona gromada owiec gazdy.
Jednak zarówno motyle,
jak i kwiaty czy gwiazdy,
podatne są na zmiany,
gdy z czasem świat wokół,
jakże jest traktowany.
Unikalne, szukające swojego miejsca,
przez początki życia,
by dopiero, jak brzydkie kaczę,
dopiero po złabędzieniu,
wyjść na świat z ukrycia.
Lecz róża piękną, która rośnie i pachnie,
gwiazda zaś stoi i mocno pięknie świeci,
a tylko motyl ma to szczęście,
że po wyjściu z kokonu jakże do góry leci.

(kwiecień 2013)

Inspiracja sceną z motylkiem w Szkoła Uczuć (2002). Rola główna Mandy Moore. Ta sama aktorka podkładała głos pod Roszpunkę w Zaplątani Disney'a (ang. Tangled). 

Barbie Movie: Barbie jako Roszpunka - Wiersz zainspirowany Muzyką

Weź pędzel do ręki,
przesuń lekko w prawo,
zobacz co powstanie;
Weź pędzel do ręki,
przesuń lekko na lewo,
namaluj swoje ubranie.
To, w którym widzi Cię świat,
wymaluj duszę,
Promienie słońca w jasny dzień,
lub niepogodę, to co Cię określa,
Wymaluj duszę,
niech obraz odpędza potem cień,
gdy kręgiem się wokół zakreśla.
Weź pędzel do ręki,
maluj życie, światła migocące,
Weź pędzel do ręki,
maluj konie po stepie biegnące.
Kolorowe łąki, lasy,
lustra błękitnych strumyków i wód,
Motyle tu latające,
i lądolody przynoszące duży chłód.
Gorące pustynie, zielone ogrody,
maluj nowe postaci przygody.

(czerwiec 2013)

Oryginalny tytuł:

Barbie as Rapunzel: Imagination

Inspiracja: "Rapunzel Theme", Written by Arnie Roth, Performed by Becky Taylor)* - Barbie as Rapunzel (Barbie jako Roszpunka). Roth skomponował ścieżkę dźwiękową, którą wykonała the London Symphony Orchestra. 

U niej w domu (Dans la maison 2012), czyli nie ucz dziecka za wcześnie! Tego, na co przyjdzie czas!

"The sun was setting, and its rays were
gently caressing her legs and neck.
Esther, Esther ...
The woman who was awfully bored,
fell asleep on the couch.
I watched her sleep,
listening to her breathing,
and again felt how
strongly I'm drawn to her"

(Dans la maison, 2012, Kino Świat)

(Scenariusz: François Ozon

Na podstawie: Juan Mayorga, El chico de la última filaNapisy en: opensubtitles.org)

Jasny przestronny pokój,
otulony unoszącą się w powietrzu wonią,
wonią delikatną, gdyż ich właścicielka
spoczywa na wyłożonej delikatnym obiciem
położonej po środku pomieszczenia kanapie.
Na twarzy radosny spokój,
pojedyncze włosy od jej ciała nie stronią,
lecz przylega do niej ich garść niewielka,
a oddech współgra najpewniej z serca biciem,
jest chłodno, stąd pot z jej skroni nie kapie.
Za to widać,
że na nogach wystających spod jej letniej sukienki,
pojawia się, gęsia skórka,
wyłaniają się na skórze pagórki, jak w rytm piosenki.
Ma lekko rozchylone usta, coś jej się śni,
ach, ma Esther, powiedz o czym śnisz,
zdradź ten sekret, tylko mi, tak, tylko mi.
Czarne długie rzęsy lekko jej drgają,
to unoszą się, to znów powoli opadają,
Ach Esther, moja Esther, czy to dobry sen,
czy może ten, który jest zły,
podczas, gdy mamy taki piękny tutaj dzień,
który być może tracisz na sny.
A może po prostu w Twym śnie jest coś pięknego,
coś co Cię w pełni zadowala,
dopełnia szczęścia, z takiego dnia codziennego.
Mimo, że trudno uwierzyć,
by coś mogło w nim być nie idealnym,
podczas, gdy Ty, droga Esther,
jesteś, jakby tym światem nierealnym.

(lipiec 2013)

Amsterdam: "Z potrzeby, czy z wyboru ?" - Małżeństwo i Życie inspiracja wiersza cytatem

Wiele kobiet nauczono czekania, 
a mężczyzn nie nauczono FINALIZACJI PRZEDSIĘWZIĘĆ;
takie mi myśli zakiełkowały w głowie.
Bo, gdy "Z potrzeby, czy z wyboru" niejeden o małżeństwo zapyta.
Niejeden człowiek, co innego mu powie.
Mieszkania budowano na stałe, ale trwało to czas.
Wynająć mieszkanie jest szybko, a nauka idzie w las.
Wnuki nie pamiętają, co wojna z dziadkiem czasem zrobiła,
albo te w kolejnym pokoleniu wnuki to już nie ta pamięci siła.
Tym samym nawet, gdy jedni nauczeni czekania,
bywa; że sama niewiasta już zapraszać zaczyna,
niejedna się niewiasta, co nie planowała się wiązać
nagle się mężczyźnie z obcego kraju oświadcza;
I wielu w taki sposób w końcu tworzy słowo: Rodzina.
"Słowo stało się ciałem i zamieszkało między Nami",
a jednak tak wielu zamiast kochać związki kreuje kłótniami.
Nie chcą się też wiązać Ci, co dużo stracili; 
jak sama znam na własnym przykładzie,
śmierć ukochanego psa dodaje Nam do miłości siły.
A, jednak spotkani, co stracili krewnych kochać nie chcą,
lub też nie umieją już innym tej miłości dać.
Być może, gdyby odczekali trochę było by ją na nich stać.
Ale patrząc na "Gran Turismo", jeśli nie ruszymy dalej po kolizji na drodze,
wiele czasu minie zanim choć zbliżymy się do auta, tak ku własnej przestrodze.
Ci, więc co odkładali dzieci ciesząc się przyjemnością;
Ci, więc co odkładali związki ciesząc się wolnością;
Tym trudniej im zrezygnować z tego, co mają;
a jeszcze niejednego pychą i ego powalają.
Ten kto pamięta reguły i prawa, ten co pracował nad nimi przez lata,
też może poczuć zniechęcenie, jeśli tyle do niego/niej zniechęcenia od świata.
Fundamenty zachwiane od maleńkości,
fundamenty zachwiane ku dorosłości;
Dorosłość obfita w drobne i większe poranienia,
osuwająca się niemal pod nogami cały czas ziemia.
I jeden drobiazg, światło w tunelu tej całej ciemności;
Bóg w stworzeniu Brata Mniejszego, Roślinie,
a nawet zwykłym docenieniu dźwięku, czy nut przeszłości.

sierpień 2023

Kiedy niektórzy ludzie mówią o różnych rzeczach, a Ty widzisz; jak one daleko odpływają od tego, o czym faktycznie mowa zaczynasz sądzić iż... z tym człowiekiem z dziwnych powodów nie pierwsza odpowiedź jest dobra; a dopiero drugie Twoje skojarzenie.

Zdarza się, jednak jeden przypadek; gdy... aż jesteśmy w 100% przekonani, że o czymś innym mowa i tak właśnie jest. 

Maska Zorro: Korrida - Inspiracja Pavarotti

Zaczęło się niewinnie.
Coroczne walki byków, cóż nowego.
W cieniu jednego z balkonów
Zobaczyłem Twoje oczy,
Właśnie tamtego dnia.
Zetknęły się z moim spojrzeniem.
Torreador wyciągnął
czerwoną płachtę na byka,
Torreador przed nim umyka,
A ja przed Twoim wzrokiem się schować nie mogę,
A ja patrzę na Ciebie częściej, nie już nie mogę.
Torreador macha płachtą po raz kolejny,
To pokazówka, ach wiem,
Że mógłby od razu go przejąć,
Torreador, walczy na daremnie,
A w mojej głowie sto innych pojęć drzemie.
To już nie corrida*,
A walka na spojrzenia,
To już nie walka byka z torreadorem,
Ale nasza walka wyszła z cienia,
I zaczęła zmierzać własnym torem,
Własnym torem...

maj 2013

Inspiracja: Luciano Pavarotti, track 20: Grenada (1994) to, jak widać dość stary wiersz. Coś dziś przypomniało mi o Grenadzie, ale myślałam; że skojarzenie mam z Andrea Bocceli. Jak wyszukiwałam w Internecie okazało się, że Grenada śpiewana przez Andrea Bocceli istnieje; ale nie pasował mi duet z Il Volvo. Coś mi mówiło, że jednak nie Bocceli mnie zainspirowała lata temu. Tym samym zajrzałam do starych plików i znalazłam. Jednak tym razem w starych wierszach był to Pavarotti...

Jesteś silniejszy niż Ci się wydaje inspiracja Just Ken Song z filmu BARBIE 2023

Późny wieczór, tak wielu ludzi spędza go razem,
a ja jestem pogrążony w smutku, bo patrzę na moje życie;
Ona jest taka idealna, na parkiecie błyszczy wśród fleszy,
a ja czuję; że nawet, gdy poproszę nie zatańczy, i się nie peszy.
Późny wieczór, tak wielu ludzi spędza go razem,
a ja patrzę na Ciebie i nie dowierzam własnym oczom;
stoisz z kieliszkiem przy parkiecie i obserwujesz, 
nie pytasz o taniec, a ja nie wiem; dlaczego; 
Jeśli już raz tańczyliśmy przecież, jeśli poprosisz kolejny raz
nie mogę widzieć w tym nic złego.
Gdy raz udało Ci się dotknąć mojej dłoni choć to była chwila,
to na dłuższą chwilę serce zgodzić się również myślę może;
jak i na podróż na rowerze przez łąkę, czy statkiem z innymi,
w tłumie raźniej, nawet; jeśli kręcimy się między tymi obcymi.
Ktoś kto na gitarze przy ognisku piosenki mi gra,
na pewno coś w sobie talentu do muzyki, gdzieś ma.
Ktoś kto chwyta za deskę surfingową i biegnie w morze,
może nie zawsze trafi na tą właściwą falę, ale na to walę;
Ważne, dla mnie; czy poda rękę? Czy, gdy upadnę mi pomoże?
Późny wieczór, tak wielu ludzi spędza go razem,
więcej luzu daj sobie, gdy patrzysz na mnie to nie test,
to nie świat, który dziś jest, a jutro go nie będzie,
mamy czas, możemy go spędzić praktycznie wszędzie.
Podnieś oczy ku górze, gdy nadziei Ci brak i spójrz,
spójrz na gwiazdy i szukaj tej Betlejemskiej,
pojawia się o każdej porze roku, Droga do Najwyższego z Uczuć.
Jeśli z niej nie zejdziesz, to trakt to Miłości.

sierpień 2023

W wierszu opisane są fragmenty filmu Barbie, gdzie mężczyzna gra na gitarze, tańczy, czy chwyta za deskę surfingową. Jak się słucha teledysku, gdzie mężczyzna użala się nad tym; że jest drugi w kolejce po kobiecie to wiele feministek stwierdza; że tak powinno być lub że dobrze mu tak. Mnie w pewnym sensie wychowali mężczyźni na roku na studiach, byli niczym bracia; bo byłam praktycznie jedna. I... czułam się, jak w rodzinie. To samo zresztą stwierdziła koleżanka, która przyszła do Nas na ostatnie 0,5 roku studiowania z innej uczelni. Faceci są dużo bardziej wartościowi i dużo więcej mogą niż się zdaje. A to, że część kobiet w związkach lub matek ich "wykastrowała" to nie znaczy, że tej męskości nie da się przywrócić.

Fearless Motion Ation, "I made it" inspiracja Muzyczna Wiersza

Kiedy nie trenowałeś już dawno,
a i nogi ciągle konie woziły,
bywa, że nie masz pod górę,
Kochanie iść już takiej siły.
Łaski bez, gdy rękę podaje;
łaski bez, gdy Bóg w mym ciele,
Łaski bez, gdy proszę przez uczucie,
łaski bez, bo nosisz w sobie wiele.
Wchodząc pod górę bywa niezwykle ciężko,
wie, kto przeżył za dużo za swojego niedługiego życia,
Wchodząc pod górę bywa niezwykle ciężko,
wie, kto przeżył choć za młodym by przeżyć tak wiele.
Dodaję Ci siły, biorę, jak krzyż na swoje ramiona;
podaj mi choć dłoń, niech ten ciężar choć skona;
po części, skoro dla mnie za ciężkim do uniesienia,
ale trochę lżejszą będzie dla Ciebie mej Miłości ziemia.
Krok za krokiem, przesunięcie po grani za przesunięciem,
jak pług po roli się przesuwa,
jak drzewo z drogi, gdy zwalone stoi,
Kochanie, wiem, każdy się dzisiaj boi.
Stanąć na nogi nie jest prosto, gdy ciężarem nie tylko życie,
lecz i ludzie dookoła, bo przyroda również o pomoc woła.
Krok za krokiem, jeszcze kawałek, podaj rękę,
wyciągnij ją... wyciągnij już do szczytu niewiele,
Krok za krokiem, drzewo stoi, oprzyj plecy,
odetchnij, bo to manna od Boga,
choć nie zauważasz, w sercu trwoga.
Krok za krokiem, drzewo obalone na półce leży,
pulsu nie czuć, w rękach drętwota, włos się jeży.
Wierzę w Ciebie Kochanie, już niewielka droga do szczytu,
tam pełne łąki, drzewa rodzące owoce, nie w czasie rozkwitu.
Droga pod  górę, jak ten lodowiec; gdzie trzymać się trzeba grani,
choć droga pod górę wydaje się przy niej płaską, jak statek w przystani;
nie na morzu, gdzie hula wiatr i deszczu leją się podczas sztormu strugi,
statek nawet w porcie nie jest bezpieczny, nie tylko podczas wielkiej żeglugi.
Jeśli ktoś nie zadbał o bezpieczeństwo, nie przycumował i nie doglądał swego,
trudno będzie ruszyć w podróż na cito bez przygotowania do podróży dobrego.
Burza na oceanie i w lesie szaleje,
pod górę także nie jest prosto dalej iść,
gdy wicher wieje, czy deszcz leje,
to, jak więzy niewoli niczym myszy gryźć.
Lecz, jak lodowiec po pewnym czasie szturmowany się odłamuje,
jak klif przez lata wiatrem smagany i wodą podmywany się wali,
tak i Ci, co łaski bez wołali w tym świecie uśpieni zostali.
Teraz wielu się budzi, obudź się i Ty Kochanie, statek cumuje,
a od szczytu dzielą Cię już niewielkie szczeliny, a nie granie.
Widzisz słońce, widzisz ono drogę wyznacza,
jak i woda, co płynie w jego blasku wskazując, gdzie iść.
Kochanie wróć do źródła, które zieleń otacza,
kwiaty już zakwitają, owoce już częściowo obrodziły,
Kochanie już tylko centymetry, zaspokoisz pragnienie i głód,
wrócą dawne, jak w przeszłości wielka wiara i siły.

lipiec 2023

Inspiracja Sounds of Power - The Most Powerful Epic Background Music For Videos minuta 00:25:20-00:27:50 Fearless Motion Ation, "I made it"

Inspiracja piosenką Teresy Werner - "Wiem na pewno"

"Jeśli miałabym przed sobą mur,

i moc, żeby jak kłębiska chmur:

rozwalić na strzępy, doprowadzić do ruiny,

rozproszyłabym, aby od nowa móc budować;

Tak, aby nie było uraz; żeby nie miał się kto za czym chować,

za słowami, bez znaczenia, które to ludzie rzucają na wiatr;

a potem zamilkają, jakby niszczył je ogromny czasu szmat.

A to nie tak prosto, serce ból pamięta i gdzieś nosi,

serce kochające, zawsze jednak o wybaczenie prosi;

Ci, co wylecieli z gniazda, jak bociany, co zimą ciepłe kraje odwiedzają,

Niech podniosą głowy, do swoich domów, jak do gniazd z Bogiem wracają.

Aby już wszystko wychodziło, 

aby już wszystko Prawdą Żyło.

lipiec 2023

Inspirowana słuchaną o poranku piosenką Teresy Werner..." Wiem na pewno"