"Jeśli miałabym przed sobą mur,
i moc, żeby jak kłębiska chmur:
rozwalić na strzępy, doprowadzić do ruiny,
rozproszyłabym, aby od nowa móc budować;
Tak, aby nie było uraz; żeby nie miał się kto za czym chować,
za słowami, bez znaczenia, które to ludzie rzucają na wiatr;
a potem zamilkają, jakby niszczył je ogromny czasu szmat.
A to nie tak prosto, serce ból pamięta i gdzieś nosi,
serce kochające, zawsze jednak o wybaczenie prosi;
Ci, co wylecieli z gniazda, jak bociany, co zimą ciepłe kraje odwiedzają,
Niech podniosą głowy, do swoich domów, jak do gniazd z Bogiem wracają.
Aby już wszystko wychodziło,
aby już wszystko Prawdą Żyło.
lipiec 2023
Inspirowana słuchaną o poranku piosenką Teresy Werner..." Wiem na pewno"
