W pustyni i w puszczy, czyli komu warto oddać największy skarb?

Podróże kształcą, podróże wiedzę dają,
lecz są też podróże, które odmieniają.
Bywa, że taka podróż odmienia na całe życie,
a po latach budzi w sercu, to co wyrosło skrycie.
Wychodzi każda pamiątka wspomnień,
czy to lew, czy to słoń, czy inne zwierzę;
Wychodzi opieka, którą tak oto szczerze,
sprawowało się przy chorej osobie.
Podróże kształcą, lecz bywają też niebezpieczne,
czasami dorastanie szybkie, okazuje się konieczne.
Tak Staś i Nel częściowo dorastali,
choć przy tym Afrykę dobrze poznali.
By ten skarb, by ta wiedza,
którą o kontynencie zdobyli;
By ten skarb, by ta wiedza,
o sobie, to co razem przeżyli.
Dało źródło zaufaniu, poczuciu bezpieczeństwa,
dało szansę na zgodę tak oczywistą małżeństwa.
Bo, gdy Staś dorósł i życie planował,
swych uczuć w końcu daleko nie chował.
A Pan Rawlison tylko dłonie rozłożył,
i kiedy je na ramionach Stasia położył;
Wprost mu powiedział, że nie zna innego,
któremu by nie oddał Skarbu Najdroższego.

marzec 2021

Patrząc wczoraj na posta w całości aż dziw, że aż tyle tego wyszło. No cóż dziś będzie krócej... 

A może i nie bez powodu to bohaterzy literaccy, których przyjaźń przemieniła się w miłość...

Końcówka "W pustyni i w puszczy" Henryka Sienkiewicza zawiera piękny fragment o zaufaniu

"Ale wówczas pan Rawlison położył mu pewnego dnia obie dłonie na ramionach i patrząc mu wprost w oczy rzekł z anielską dobrocią:

- Stasiu, powiedz sam, czy jest na świecie człowiek, któremu mógłbym oddać ten mój skarb i to moje kochanie z większą ufnością?"

Fragment, o tym, jak bardzo ojciec ufa mężczyźnie, któremu oddaje swoją córkę za żonę. Od ochrony przed innymi ludźmi, przez leczenie w chorobie; aż po ochronę przed zwierzętami. Nauka odpowiedzialności, a zarazem historia sprawiająca; że Staś i Nel musieli dorosnąć, by przeżyć.

Po przygodach, jakie natomiast Staś przeżył z Nel oczywistością stało się, iż mogą być po latach razem. Po osiągnięciu przez Nel pełnoletności historia ułożyła się tak, że Staś postanowił z nią spędzić i resztę życia :)

Zobacz też: Zaufanie i pokora

Odnaleziony narzeczony

Film Bollywood "Odnaleziony narzeczony" (Dulha Mil Gaya, 2010) pokazuje, że nie tylko u Nas ojcowie chcą; aby ich córka trafiła w dobre ręce. Bohater tego filmu ma otrzymać spadek, ale pod warunkiem ożenku z córką przyjaciela ojca. W filmie pojawia się piękny wątek, jak to rodzice oddają córkę mężczyźnie wierząc; że zapewni jej dobrobyt. Wierząc, że zapewni jej bezpieczeństwo takie, jak zapewniali jej rodzice do momentu wyjścia za mąż. Ta historia pokazuje też, jak niezauważenie mężczyzny przez żonę pojawiającą się w jego życiu w inny sposób; sprawia, że mąż ją zauważa. Wprawdzie pomocna niezwykle jest przyjaciółka męża, ale to już inny wątek...

Zobacz też: Czy chcesz być moim przyjacielem?

Coś ewentualnie, co można dodać przy tym filmie to wątek tego, że w Indiach przestrzegający religii uznają, że nikt poza mężem nie może dotykać kobiety. 

Tym samym w filmie jest pełno wątków typu rękawiczki u kosmetyczki, czy fryzjera nie z powodu pandemii lub choroby. To religia nie pozwala dziewczynie na to, aby ktoś jej dotknął.

Powiernik Królowej, czyli sługa królowej Victorii

To tak nawiasem mówiąc nawiązując do posta o podróżowaniu i Marco Pollo, gdzie m.in. poruszany jest wątek "Powiernika królowej"(Victoria & Abdul, 2013) z Judi Dench w roli głównej. Nawet taka królowa, aby zobaczyć tylko twarz żony indyjskiego powiernika (sługi) musi mieć jego zgodę.