Dziękuję Ci Kochanie.
Za każdą chwilę, gdy obok wstajesz;
Dziękuję Ci Kochanie.
Za każdy podziw w oczach,
który sprawia, że czuję;
że coś naprawdę mądrego powiedziałam.
Za każdy wzrok, niczym
czarem zauroczonego;
lecz, czy muzą na całe życie zostałam ?
Tego nie wiem, tego nie wie nikt,
Nikt oprócz tego, co jest tam na górze,
Tego, co stworzył Ciebie, Mnie, różę.
Dziękuję, więc Ci Kochanie kolejno,
za to, jak patrzysz na ten świat;
Z jednej strony widząc tyle wad,
A jednocześnie widząc w nim tyle czaru i uroku;
Piękna, które zauważasz niemal na każdym kroku.
Ciepła, którego w chłodny dzień tylko kominek tak dostarczyć może;
tym cieplejsze dni i barwne wiosną, kiedy tyle kolorów na dworze.
luty 2021
Wyjątkowy post, wyjątkowo dziś!
A z innymi tematami poczekamy do pełnego tygodnia... Uznałam już wczoraj, że tyle człowiek pisze o innych tematach iż osoba najbliższa może poczuć się niezauważona. Mimo, że zdaje Nam się; że poświęcamy mu/jej dość dużo uwagi. Mimo, że sam/a słowem się nie upomina.
Tym samym dziś wiersz ku temu, w którego oczach widzę podziw przemieszaną z ze słowami "jesteś piękna, jak bogini; która zeszła z nieba". Jakkolwiek to trochę próżne, jakkolwiek zuchwałe sądzić; że to mówi czyjś wzrok. Ja tak to widzę...
I widzę w tym piękno. Dar od drugiej osoby, od Mojego Kochanie :)
Choć mam świadomość, że aniołem nie jestem; a tylko człowiekiem...
