Z okazji świąt mam dla Was mały prezent. Przez całe święta do Nowego Roku dla Wszystkich dostępne są wiersze napisane przed laty zainspirowane filmem Szkoła uczuć (A Walk to Remember, 2002). Tak, aby się zatrzymać na chwilę i wzruszyć :)
Krótki spis treści:
Szkoła uczuć: "Przeciwnie Ty nim byłeś..."
"- Szkoda ze nie doświadczyła cudu,
- Przeciwnie Ty nim byłeś,
Jamie uratowała mi życie wszystkiego mnie nauczyła
jak żyć, mieć nadzieję, pokonywać przeciwności losu,
zawsze będę za nią tęsknił,
nasza miłość jest, jak wiatr
nie widzę jej,
ale czuję"
(A Walk to Remember, 2002)
Życie, kruche jak szkło,
życie, najwyżej ponad sto.
Okazuje się, że najbardziej przekonujemy się,
jak coś jest nam drogie, jak znika,
Okazuje się, że najbardziej przekonujemy się,
jak kochamy, gdy spod palców (to) umyka.
Jednak te chwile, które zostały, uczą nas wiele,
tyle nie potrafią powiedzieć nam nawet,
tłumaczący Ci coś długo najbliżsi przyjaciele.
od chwil we dwoje,
po momenty w znajomych gronie,
patrzysz szeroko,
na zdjęcia na albumu stronie;
patrzysz z nadzieją,
której nauczyła Cię druga połowa,
gdy potrafiła Ci powiedzieć,
byś próbował coś dalej od nowa.
Gdy przeszkoda zaś się pojawiła,
druga połowa pomocą Ci, jakże służyła;
czasem trudno się godząc z dumą ja własnego,
by móc dokończyć, dzięki Tobie, coś zaczętego.
Życie, kruche jak szkło,
pamięta się o niektórych wiecznie,
i nie jest to splendor
na bluzce hasłem pisany koniecznie.
Życie, najwyżej ponad sto,
choć i to mało się zdarza,
tęsknota pojawia się jednak u każdego,
zwykłego obywatela czy malarza.
Nawet lekarz zatęskni,
gdy nie będzie miał tego,
co było mu bliskie do tej pory,
nawet jeśli gra głęboko w pozory.
Uczucie, które wtedy szczególnie się wyczuwa,
to miłość, którą do danej osoby żywiliśmy,
uczucie, które odwzajemnić się staraliśmy,
na tyle na ile w nas było mocy,
w dzień czy nawet podczas nocy.
Uczucie, od którego pełnego zakończenia,
pozostają w głownie jedynie wspomnienia;
niewidoczne, a jednak nadal trwające,
zjawiające się, gdy tylko wschodzi
o poranku,
rozpoczynające nowy dzień słońce.
Chwile, które uśmiech przynosiły,
momenty, które tak Was cieszyły,
minuty, które ot wprost, wzruszały,
sekundy, które godziną się zdawały.
Jednak najpiękniejszym z tego wspomnienia,
jest to, że byliśmy dla kogoś,
choć przez ten niedługi czas,
cząstką spełnionego pięknego marzenia.
Nie ważne, czy to był tylko wpływ na nas,
czy kwestia czegoś nauczenia,
czy może była to miłość,
która w gruncie (rzeczy) świat zmienia.
Bo sam obiekt wspomnienia,
jest czymś, co można nazwać,
cudem trwałej miłości,
która losy nasze przemienia.
A to, że wśród aniołów,
będzie odpoczywała na górze,
zostanie w pamięci bliskich,
gdy przyniosą na mogiłę różę.
Trwała we wspomnieniach dnia każdego,
gdy przydarzyło się coś,
co mogło mieć z nią tyle wspólnego,
lub miało,
z tą jednostką już do tej pory,
póki nie zamazał jej czas spory.
Ale to, jakich zmian w nas jednostka dokonała,
będzie trwać w naszej pamięci bardzo długo,
bo gruncie, rzeczy to z wzajemnością nas kochała.
Z wzajemnością nas kochała...
(kwiecień 2013)
***
Szkoła uczuć: Zmiana
"- Zmieniła Cie i nawet o tym nie wiesz"
(A Walk to Remember, 2002)
Czasem to, jak nas ktoś
zmienia zauważamy z czasem,
gdy po innych rzeczy odchodzą w cień,
a po innych
powtarzamy je ciągle, już z ciszą nie dużym hałasem.
Czasem to, jak nas ktoś zmienia za późno się zauważa,
a być może i niekiedy za wcześnie to się nam zdarza,
Ważne, jednak by podejmować wnioski z tego,
co wynieśliśmy,
ile w tym złego, ile dobrego,
czy zasługiwaliśmy.
Wtedy doczekujemy się spełnienia,
kiedy pomogło nam to zrealizować,
jakieś skryte bardzo wewnątrz nas,
głęboko znajdujące się marzenia.
Głęboko znajdujące się marzenia...
(kwiecień 2013)
Hi there, just became alert to your blog through Google, and found that it
OdpowiedzUsuńis truly informative. I'm going to watch out for
brussels. I'll be grateful if you continue this in future.
Lots of people will be benefited from your writing.
Cheers!
Post writing is also a fun, if you know afterward you can write otherwise it is complex to write.
OdpowiedzUsuń