Gdzie ciemność spowija świat,
tak bardzo czasem światła brak.
Ciemność prawd tego świata nie widzi,
ciemność się przecież nie wstydzi;
Tego, co światło blaskiem swym oblewa,
jak czysta woda zimna, co jednak ogrzewa.
Chłód bowiem łagodny, gdy prawdy ręka go prowadzi,
ze światłem za rękę, więc iść każdemu nie zawadzi.
Bo, gdzie ciemność spowija świat,
tak bywa; że bratem bratu brat;
Tylko nie każdy to widzi,
tylko nie każdy chce patrzeć szeroko na ten świat,
Świat, który został tak stworzony by nie miał wad.
To człowiek w ciemności krążący światłu ręki odmawia,
to człowiek często nie chce łaski, bo stawia siebie na czele.
Podczas, gdy ciemność nie w świecie, nie w żadnym kościele;
lecz wśród bliźnich, co twierdzą; że się znają,
A, jak rosną dzieci tak oni nie zawsze rozmawiają.
Koniec końców wszyscy się znamy,
koniec końców wszyscy o rozmowie
z najbliższą osobą tak zapominamy;
A to stąd rodzi się nieznajomość drugiego człowieka,
bo, jak dziecko dorasta; tak dorosły człowiek się też rozwija.
Aby pozostać w nim w jedności, zamiast rozmawiać o innych;
co czasem tak ich rani i wcale dobra nie czyni, wręcz zabija.
Każdy powinien poznawać przede wszystkim siebie, Boga
i najbliższego Nam człowieka;
Tam ścieżka dla każdego prawdy, czystego sumienia,
szczęścia oraz zdrowia czeka.
Bo, gdzie ciemność spowija świat,
tak czasem światła jest brak;
A prawda tylko czeka by za rękę z Nami iść,
nie być, jak tylko na wietrze puszczony liść.
maj 2021
Tak krewna słuchała przy mnie słuchała, i... muzyka mnie zainspirowała.
Piosenka Marlisa - Stand By You (zobacz tu na YouTube )
Temat wiersza i posta? No cóż myślę, że to; co się dzieje ostatnio aż za często. Nie wiem, kiedy będzie kolejny post, cieszmy się tym :)
W ostatnim czasie widziałam jeden z niewielu seriali, jaki oglądam Brzydula 2. Temat pod tytułem:
"A może się warto cofnąć tym tunelem; zawrócić?"
Słyszałam także siedząc koło pewnej osoby, jak opowiadała o kobiecie; która stwierdziła, że "
wyszła za mąż za innego człowieka. Obecnego człowieka, że nie zna". A może zna, tylko nie zauważyła; że jak ona się zmieniała przez lata tak i on, tylko nie było rozmowy.
Tak wiele jest osób, które w pandemii stwierdziły; że się nie znają.
Tak wiele par z czasem nie potrafi oczekiwać dzisiaj, że będzie ta 20-30-40 rocznica ślubu. Już nie mówiąc 50.
Dawniej
wielu mężczyzn stawiało na honor (zobacz) ożenić się z kobietą, a potem z nią być. Dziś nawet niektórym kobietom nie zależy, aby się szanować. Po co to?
Tym samym nawet 13-tka potrafi dziś mieć dziecko, a myślę plusem to dla niej nie jest.
Prościej bowiem wyśmiewać reguły wstrzemięźliwości, czy skromności wynikające z religii lub tradycji niż ich się trzymać; gdy przyjdą konkretne lekcje biologii.
Tym samym są później tego skutki.
Tak sobie myślę, jak dzieci się kształcąc i rozwijając zmieniają sią na innych ludzi. Tak każdy człowiek wzrasta w różnych rodzajach wiedzy i etc. Tym samym, jak poznajemy swoje dzieci tak ich rodzice cały czas powinni poznawać siebie nawzajem.
Już dłuższy czas temu był taki ranking...
No tak.
Mąż ma prywatne życie, żona ma swoje. Każdy w komórce, a potem mamy w wielu momentach takie sytuacje;
jak w Brzydula 2, gdzie ktoś komuś czegoś nie powiedział.
Znaki pokazywały na zdradę, której nie było i tak... różne koleje losu doprowadzają ludzi do terapii, o ile nie samej rozłąki.
Bo nie można codziennie spędzić choćby tej 0,5 godziny bez telefonu siedząc razem przy stole lub na kanapie bez dzieci i zamienić tych choćby kilku słów.
Tutaj pojawia się wątek drugi. Przełączają z programu na program w majówkę można było trafić m.in. na:
Nastoletnie ciąże, Licealne ciąże 2 i coś jeszcze.
Jeśli mylę nazwy tych programów to przepraszam, ale sam tytuł mówi za siebie. I tak sobie przypomniałam temat sprzed paru lat, jak ktoś mówił o ubezpieczeniach dla 13 latek będących matkami. Temat, który już się przesuwał i przesuwał, ale ten program go docisnął. W dodatku znów pojawiło się pytanie, czyli już kilka lat temu musiało takich dziewcząt tyle być i to się mało zmienia?
Czy zaszczytem jest być 13 letnią mamą? Według mnie to nie brak edukacji, a fascynacja nie tym; co potrzeba w tym wieku.
13 letnie dziecko powinno się
edukować w wielu rodzajach dziedzin. Powinno też chodzić na religię (tak wielu może mieć tutaj, ale... jednakże).
Mężczyzna psycholog, którego cytowałam na Facebooku
porusza temat "Mitu dopasowania". Tym samym
szanująca się kobieta, a więc i już nastolatka czeka na właściwego mężczyznę, a nie sprawdza z kim jej będzie lepiej. A potem narzeka, że jak było przyjemnie to nie widziała brudnych skarpetek. Teraz, jak mężczyzna nie daje jej tyle satysfakcji; co dawniej to skarpetki już nie są ok. I mężczyzna winien postępować podobnie.
Tutaj też wchodzi religia, której się tak wielu dziś boi.
Pomijając sytuacje, które pokazały; że nawet nie każdy potrafi nauczyć wiary. I nie jest to tylko kwestia kościoła, ale każdej innej dziedziny życia. Wszędzie może się trafić lekarz, nauczyciel etc., który nie powinien wykonywać swojego zawodu lub próbować odkupić swoje winy -
o tym więcej tutaj. Wracając do tematu...
Pomyślmy. Skromność wynika m.in. z reguł wiary. Cierpliwość (tutaj), zaufanie (tutaj), odpowiedzialność również.
Jeśli tradycja przekazu domowego (rodzinnego) nawali, wiara i przestrzeganie prawd wiary staje się ostoją dla wielu ludzi. Podobnie, jak wiele innych cech. Tym samym broniąc dzieci przed nauką wartości, których ich rodzice czasami nie rozumieją lub nie pamiętają można zrobić więcej złego niż dobrego. A, jak dziecko wkraczające w dorosłość ma się szanować; jak nikt go nie uczy?
To potwierdza słowa wspomnianego psychologa. Gdy mija czas, że jest pięknie w związku; bo widzi się tylko uciechy ciała i tylko zwraca się uwagę na odchowanie dzieci, pracę i do domu. Nie ma możliwości na zauważenie siebie nawzajem. Tym samym każde dwoje ludzi będących razem powinno pielęgnować swoje uczucie całe życie, codziennie.
Pielęgnujmy swe uczucia i relacje w związkach, czy rodzinach;
a jeśli już nastał czas wejścia do tunelu zastanówmy się "Może warto zawrócić, wybaczyć"
Inne:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz