Ryczące Lwy i Lwice wychodzące na ulice!

Człowiek chciałby mieć dużo wolności,
człowiek chciałby mieć dużo radości;
Człowiek chciałby szczęście mieć,
człowiek chciałby, lecz móc to chcieć.
Dla jednego droga do tej radości będzie, więc wyboista;
lecz niech nie lęka się, ten, kto z tej ścieżki tutaj korzysta.
Im droga bardziej kręta, ale i nasze chęci pociągają starania;
może nie to co chcemy osiągnąć, ale to co Nam pisane,
będziemy mogli w końcu zdobyć, karty będą rozdane.
Każde bowiem cierpienie to dla Nas nauka,
każde bowiem straty wnioski wyciągnąć pozwalają;
Dziecko, które nie ma możliwości powiedzieć już Tato,
matki, co w końcu rozumieją, że za bardzo się wtrącają.
Gdyż każdy swoją ścieżkę życia musi przejść samemu,
a tego; czy szczęście osiągnie nie powierzy komuś innemu.
Tym samym zostając człowiekiem i chcąc czerpać w pełni z życia,
tak, aby nie ustawać, gdzieś na rozstajach dróg;
Korzystajmy w równowadze z reguł i tradycji,
jakie przekazali Nam przodkowie, rodzice i Bóg.
Te reguły sens mają i każda z osobna nasze życie kształtuje,
a w ten sposób człowiek całym życiem się cieszy, nie hamuje.
Nie zaciska zębów, w życiu jego mniej wrogości i wściekłości,
bo korzysta z tego, co ma i bliżej mu do miłości; czy wdzięczności.

marzec 2021

Był orzeł, był wół, był korzystający z ich cech człowiek. Pora na lwa.

Lew to wszelakość cech, pięknych zalet i wad

Lew symbolizuje moc Boską, potęgę, majestat, pychę, dumę, zwycięstwo, zdrowie, męskość, płodność, odwagę, triumf, działanie, czujność, ruchliwość, światło słoneczne, Słońce, potęgę światła, ogień, wodę, zapalczywość, wściekłość, dzikość, szatana, grzech, smutek, ambicję, umysł, sprawiedliwość, wdzięczność. 
Takie cechy lwa wymienione w poście Wielka Czwórka, czyli 4 perspektywy widzenia.

Władza i majestat, potęga i wdzięczność, zwycięstwo i zdrowie. Takie dobre cechy, które powinny z lwa robić idealnego męża i z kobiety idealną żonę do kręcenia szyją. W końcu głową rodziny jest mąż. Płodność powinna lwom dawać dzieci i tak nie  powinniśmy narzekać na przyrost naturalny. Dobry przyrost, gdzie dzieci mają i mamę, i tatę.

Cechy lwa w nadmiarze stają się wadą! Lew powinien, więc patrzyć na orła i woła.

Człowiek, jak woda. Niszcząc, więc świat; niszczymy siebie!

Zamykając oczy i tuląc się do drugiego człowieka,
niejeden wyobraża sobie piękny cichy raj;
Pełne radości miejsce, gdzie spełnienie go czeka,
marzeń bez liku, których nie zliczy gaj.
Zamykając oczy wielu zamarzy o plaży,
a mężczyźnie, czy kobiecie; co się praży;
W słońca promieniach, gdzieś blisko morza,
widok dlań przepiękny niczym polarna zorza.
Niejeden też zamarzy, aby pojawiła się wielka impreza;
ale już na kelnera, czy kelnerkę rzuci uwagę "Żeś beza".
Niejeden też na imprezie butelkę wrzuci do wody,
bo szampan się schłodzić miał tylko i chłodzi się do tej pory;
Już wypił ktoś ze swojego kieliszka i dla ochłody,
rzucił się do morza razem z nim, no przecież wiedzie prym.
I tak nie poszanował człowieka, nie poszanował wody,
tej, którą spożywa i zaspakajającej jego pragnienie;
I, jakże Ty człowieku chcesz jeszcze opuszczać ziemię?
Miłości do świata uczy się od maleńkości.
Od małego ziarenka, co rośnie w ziemi i wyrasta na kwiat.
Od mrówki zbierającej po Tobie z jabłek ogryzki i inne resztki,
poprzez pszczoły zbierające nektar z kwiatów, czy osy z pestki.
Od zwierząt, co roślinami i innymi stworzeniami się posilają;
co często piękny przykład relacji z innymi gatunkami dają.
Po Ciebie człowieka, co ma różne poglądy i wyznania;
co ma władzę do świata zmieniania i odbudowywania;
Więc buduj, co dobre; pielęgnuj różnorodne relacje,
ku dobremu wspólnemu niech dążą tylko dotacje.
Bo, gdy jedni zrozumieją; że w piedestału trzeba się uniżyć;
a drudzy zrozumieją, że łaskę przyjąć też czasem trzeba;
Świat zacznie się zmieniać, i nawet ta wielka potrzeba,
co u niektórych się zjawia na kontakt z kosmitami;
Będzie czymś już poza naszym pojęciem, urazami.
Bo najpierw przy sobie musimy umieć mój człowieku wyżyć.
Tylko szanując jeden drugiego,
organizmy żywe mogą liczyć;
Na coś od Siły Wyższej,
czy z kosmosu coś zaszczytnego.

marzec 2021

Wczoraj była cisza. Moje Kochanie ludzi cisze, co może niektórych zaskoczyć ja też. Zatopić się w ogródku na grządce latem i grzebać w ziemi. Położyć się na kanapie i oprzeć głowę na barku lub klatce piersiowej osoby, którą noszę w sercu. Jednak przejdźmy do tematu... 

Skoro było o orle, było też o osiołku niczym wole to teraz przypadało by na lwa. I dziś nie będzie o lwie, a zatrzymamy się na chwilę na człowieku...

Jak ostatnio m.in. pod wpływem jednej znajomej powstało wiele postów zarówno pod kątem karmy, a pokarmu (zobacz tutaj). Jak powstały też pod jej wpływem niektóre części postów o pięknie reguł (zobacz tutaj) w religiach, czy w prawach stanowych danych krajów (zobacz tu).

Dlaczego czasem warto być osiołkiem?

Osioł takie niby proste stworzenie,
osioł taki niby nieszczególny;
A, jednak osiołek ma swoje zalety,
choć pierwsze też jest skojarzenie;
Ośla ławka dla nieuka, no niestety.
Lecz ten,
co niezdolny być może w jednej dziedzinie;
Jak się zastanowić, 
w innej być może w daleką podróż popłynie.
Taki osiołek, co nawet w swej powolności,
może uczuć niektórych takiej cierpliwości.
A od cierpliwości krok jest bliżej do kochania,
a jak miłość do czegoś jest już do opanowania;
To warto popracować nad równowagą w sile,
bo osioł może przecież zostawać dużo w tyle.
I sztuką osła jest wtedy poprowadzenie,
niczym w tańcu partner partnerkę prowadzi;
Wtedy też zaufanie w takiej relacji się buduje,
a przyjacielem partner/ka nigdy nie zawadzi.
Z przyjaźni bowiem niedaleko do miłości,
a miłość w relacji daje poczucie wolności.
Takiej wolności, gdzie w równowadze i jedno,
i drugie się realizuje;
A, gdy przychodzi odpowiednia życia pora, 
relacja taka owocuje.
W spotkaniu z osłem to będzie udana... wycieczka,
a w spotkaniu z człowiekiem od samotności ucieczka.

marzec 2021

Zdawać by się mogło, że orzeł jest taki fajny; bo wolny. Lew taki fajny, bo potężny. Wół taki... Utracjusz? Męczennik? Kochani wydaje mi się, że jest zupełnie inaczej.

Każdy z nas to część łańcucha pokarmowego!

Nasza Planeta Ziemia jest częścią Wszechświata, tym samym jesteśmy mieszkańcami tej samej planety.
Wśród różnych kontynentów jest Europa, a wśród krajów Polska. Tym samym jesteśmy społeczeństwem na danym terytorium, a zarazem częścią czegoś większego. Tak dochodzimy też do człowieka i świata zwierząt, a jak świat zwierząt to i roślin. Każdy organizm tym samym wpływa na inny i tak dochodzimy do łańcucha pokarmowego. Roślina rośnie, zwierzę ją zjada; a zwierzę, o ile nie jest weganinem i etc. zjada człowiek. Każdy z organizmów wpływa na siebie, ale i na kształtowanie się całego środowiska. Relacja ze środowiskiem, jest jak relacja z drugim człowiekiem. Powinna się opierać na zaufaniu, miłości i szacunku. Umiejętności dania się poprowadzić partnerce przez partnera niczym w tańcu (zobacz tutaj).