W pustyni i w puszczy, czyli komu warto oddać największy skarb?

Podróże kształcą, podróże wiedzę dają,
lecz są też podróże, które odmieniają.
Bywa, że taka podróż odmienia na całe życie,
a po latach budzi w sercu, to co wyrosło skrycie.
Wychodzi każda pamiątka wspomnień,
czy to lew, czy to słoń, czy inne zwierzę;
Wychodzi opieka, którą tak oto szczerze,
sprawowało się przy chorej osobie.
Podróże kształcą, lecz bywają też niebezpieczne,
czasami dorastanie szybkie, okazuje się konieczne.
Tak Staś i Nel częściowo dorastali,
choć przy tym Afrykę dobrze poznali.
By ten skarb, by ta wiedza,
którą o kontynencie zdobyli;
By ten skarb, by ta wiedza,
o sobie, to co razem przeżyli.
Dało źródło zaufaniu, poczuciu bezpieczeństwa,
dało szansę na zgodę tak oczywistą małżeństwa.
Bo, gdy Staś dorósł i życie planował,
swych uczuć w końcu daleko nie chował.
A Pan Rawlison tylko dłonie rozłożył,
i kiedy je na ramionach Stasia położył;
Wprost mu powiedział, że nie zna innego,
któremu by nie oddał Skarbu Najdroższego.

marzec 2021

Patrząc wczoraj na posta w całości aż dziw, że aż tyle tego wyszło. No cóż dziś będzie krócej... 

A może i nie bez powodu to bohaterzy literaccy, których przyjaźń przemieniła się w miłość...

Końcówka "W pustyni i w puszczy" Henryka Sienkiewicza zawiera piękny fragment o zaufaniu

"Ale wówczas pan Rawlison położył mu pewnego dnia obie dłonie na ramionach i patrząc mu wprost w oczy rzekł z anielską dobrocią:

- Stasiu, powiedz sam, czy jest na świecie człowiek, któremu mógłbym oddać ten mój skarb i to moje kochanie z większą ufnością?"

Matrix, czyli Karma Robota i Wdzięczność Człowieka

Karmić się można miłością,
lecz nie nakarmi ona członków ciała człowieka.
Karmić się można wiarą,
lecz nie jedynie w modlitwie nagroda Nas czeka.
Karmić należy też duchową i ludzką relację,
tak, aby życie nasze miało niejedną atrakcję.
Rozmowa i milczenie, z drugą osobą,
modlitwa i milczenie z Tym Najwyższym na górze;
Bo nie została Nam bez powodu daną,
tak, jak nie bez powodu kolce mają choćby róże.
Karmić można się miłością,
jednak tylko wtedy ona jest naprawdę wartościowa;
Gdy nie tylko naszą radością,
się dzielimy, ale i gdy za błąd urazy się nie chowa.
Dziękować bowiem warto za to co jest,
za obecność i nieobecność, za np. gest.
Dziękować należy też za to, że są po prostu te zwykłe dni,
gdyż niektórzy nawet ich nie doczekują, a żyjesz m.in. Ty.
Jedz życie kawałek po kawałku, aby się nie udławić,
kochaj całym sercem, bo miłością można się bawić;
Lecz pamiętaj, aby modlitwą nakarmić też Boga,
to on zawsze przy Tobie, gdy szczęście i trwoga.
Wdzięczność też okazuj za zwyczajność, przemijanie,
gdyż to Siła Wyższa rządzi. Nie Panowie, czy Panie.

marzec 2021

Dzisiejszy dzień sprawił, że nie wiedziałam; czy znajdę jeszcze dziś dość sił na wiersz i napisanie, o czym chciałam. Włączając wieczorny kanał padł właśnie dialog ze "Step Up 3" o zaufaniu, który mnie jakoś zachęcił by napisać, ile dam radę.

Jaki padł dialog w Step Up 3?

• Czemu miały Ci zaufać?
• Bo tylko przy Tobie, byłam sobą

Przejdźmy, więc do tej karmy robotów i Matrixa. Karmić można się miłością, karmą też jest posiłek. Tym bardziej się cieszę, że ten wątek i wiersz przypadł na Wielki Post (zobacz wiersz).

Kiedy, jednak się przyjrzymy słowu "karma" pada ono czasami wokół Nas. Poza tym, że czasem rzucali je znajomi i tłumaczyli mniej więcej słowami "dostanie za swoje" lub niestety rzadziej "to do mnie wróci"; specjalnie tego słowa nie szukałam. Czasami nachodziła mnie chęć doczytać więcej, ale taka, że ciągle była przesuwana dalej i dalej. 

Aż słowo karma samo do mnie przyszło oglądając... "Matrix Rewolucje"

Kocham Cię na swój sposób, tak; jak umiem!

Kocham Cię na swój sposób,
na ten swój własny sposób; jak tylko umiem.
Kocham Cię, gdy jesteś przy mnie,
czy, gdy milczysz i w pełni Cię nie rozumiem.
Widzę, że kochasz także,
czasami niczym ten "Skrzypek na dachu";
Trwając w codzienności,
a jednocześnie odganiając tyle strachu.
Takiej codzienności, która przy Tobie w jaśniejszym kolorze;
czy to pobyt w domu, czy podróże w góry, czy też nad morze.
Kocham Cię na swój niezwykły sposób,
tak, jak tylko moje serce kochać potrafi;
A, czy to mało, czy to dużo?
A, któż miłość w słowa ująć całą może?
Miłość jest, jak nieskończoność;
więc i ja jej w pełni w strofy nie włożę.
Kocham Cię na swój sposób,
a może powinno pojawić się inne pytanie;
Czy Ty Kochanie kochasz mnie?
Bo na ten swój sposób,
ja tak, jak umiem. Kocham Cię!

marzec 2021

Kiedy pochwycę jakiś temat i dobrze mi się o nim pisze tak trudno mi się z Nim rozstać. Ale dziś trochę inaczej, nadal w temacie uczuć... a konkretnie jednego - miłości.

Kilka lat temu byłam na imprezie, gdzie podczas rozmowy pewna para wymieniła dwa zdania niczym z kabaretu Kabaret KOŃ POLSKI:

"Marian, czy Ty mnie jeszcze kochasz ?"