Kiedy wszystko nakarmione,
całe stworzenie, cały dobytek Nasz,
Kiedy wszystko dokończone,
można iść spać, do łóżka się kłaść.
I można by odejść w stronę światła,
pójść tam, gdzie widać jego blask;
wiedząc, że sobie tu poradzisz,
każdej trosce innych zaradzisz.
Lecz wtedy budzi się ta niesamowita siła,
ta iskra mówiąca, że egoizmem zostawić Cię samego;
co druga istota by poczuła, jaką by była;
czyż nie poczuło by się samemu czegoś odrzucającego.
Czyż nie poczuło by się, że to nie tak ma być?
W końcu to dla drugiej osoby warto tutaj żyć.
Warto patrzeń nań i świadczyć, cuda; które kreuje,
warto słuchać, co mówi i rozgłaszać, jak szanuje;
nie tylko własne zdanie, ale i drugiego człowieka,
jak szanuje też zwierzęta i przyrodę, psa co szczeka.
Kiedy widać światła blask i chciało by się iść w jego stronę,
przypominam sobie; jak mąż mocno tuli w ramiona żonę.
Jak kolejny komplement przedziera się tu sms'ami,
przez mur doświadczeń życiowych, rzeczy za Nami.
Od pierwszego dotyku dłoni, od pierwszego ich;
jakże niespodziewanego ze strony kobiety
przez mężczyznę pocałunku;
Aż po te chwile, gdzie byli najbliżej siebie,
jeden kwiat, a tak dostojny nie liczne bukiety;
ważne, jednak; że dany jej przez Ciebie.
Bo nie ważne, ile darów w całym życiu się daruje,
nie ważne; że nie są tak cenne, jak niektórych perełki,
Bo bezcennymi się stają, gdy są od serca darowane,
a i w drodze w stronę światła, dzięki nim zaniechane;
Kroki. Zwłaszcza, kiedy w świetle lampki,
jak obsypani brokatem się niezwykle mienimy,
nic tylko założyć jakieś podróżne trampki,
i ruszyć razem zobaczyć, co jeszcze zdążymy.
Światła blask niech natomiast będzie Nam zupełnie inną drogą,
prawdziwą ścieżką, radosnymi przeżyciami, radością mnogą.
sierpień 2021
Gdy pisałam wiersz w tle leciało "Beautiful Relaxing Music, Peaceful Soothing Instrumental Music, "Dreams of Austria" by Tim Janis". Ale dziś nie o tym. 
