Podążamy miłości ścieżką... Bo Miłość ma Wartość samą w sobie!

Miłość to wartość samą w sobie,
gdy zachorzałam byłeś przy mnie,
gdy byłam zdrowa byłeś Aniołem towarzyszącym mi za dnia,
a gdy musiałam dojrzeć, dałeś mi spokój, ile się tylko go (dać) da.
Kiedy brzęczy strumień, a my pod górę się wspinamy,
nie myślisz już o ciężkim dniu;
Ale o ścieżce, która przed Nami; którą tak podążamy,
wspomnienie spotkania tu;
W miejscu, które oboje tak dobrze znamy,
a i na długo w pamięci je zapamiętamy.
Miłość ma wartość samą w sobie,
gdy Ty nie mogłeś sobie poradzić,
ja byłam zawsze obok przy Tobie,
słowem choć coś chociaż doradzić.
Bo, kiedy zdobywamy
szczyty we dwoje, a nie tak w odosobnieniu,
gdy zasłabniemy, mniejsza szansa, że się
tak szybko poddamy;
jeśli ktoś pomaga, w z ziemi się poniesieniu.
Całe życie się bowiem zmieniamy,
całe życie się uczymy, także nawzajem siebie;
Sens w tym by trwać wiernie w tym poznawaniu,
bo łatwiej nawet takim świecącym gwiazdom
w parze jest błądzić po przeogromnym niebie.
Wszechświat jest niezmierzony,
wiedza cała nie do objęcia naszym rozumem;
więc; jak chcesz objąć jednym słowem,
wszystkie uczucia, których wyrazić nie umiem.
Każdą troskę, każdy strumień pięknych słów,
ale też słowa czasem tak bardzo gorzkie znów;
Wachlarz kolorowy w wydarzenia z każdego dnia,
z których chciałoby się czerpać tylko dobre chwile;
ale nie tylko my go tworzymy, ale też osoby trzecie,
więc nie zawsze się tak przeżyć każdy dzień tu da.
Dlatego najpiękniejsze są chwile,
gdy "Podążamy  miłości ścieżką" i sami po niej kroczymy,
zostawiając za sobą hen w tyle,
tych, których wieścią o Naszej bliskości już nie uraczymy.

lipiec 2021

Wiersz o uczuciu, komentarz dziś będzie dość krótki. 

Sam wiersz mówi o uczuciu dwojga ludzi niczym z filmu "Do zakochania Jeden krok"(Rab Ne Bana Di Jodi, 2008), gdzie padają słowa:

"Podążamy miłości ścieżką, spotkamy się po drodze gdzieś tam". 

I, jak się tak zastanowić jest o tym nawet fragment w takiej dość starej już powieści "Scarlett". Szalona kobieta z "Przeminęło z wiatrem" (jakoś nigdy nie dotarłam do tej książki, film mi też nie bardzo podchodził) musi przejść przez różne koleje losu. 

Prawiczek po 40-tce, bo to była Ta Jedyna

Czasami się realizujemy w miłości,
czy zawodowo,
a czasami życie się tak układa,
że żyjemy zdroworozsądkowo.
Prawiczek po 40.tce, bo wreszcie była ta jedyna.
Bo to jest ważne, aby nie patrzeć, gdzie popadnie;
nie modą się kierować, czy zmiennymi obyczajami.
Ale kierować się sercem, które w sobie mamy.
Kierować się myślą i tym, w co wierzymy;
a wtedy tak dużo silniej na ziemi stoimy.
Choć ziemia czasem twarda, ziemia grząską bywa;
lecz Podążanie Miłości Ścieżką to Droga Prawdziwa.

22 lipiec 2021

Dziś może nie najdłuższy wiersz i post, ale grafik będzie sporo.

Świat okropnie zakręcił się na temat edukacji seksualnej dzieci podczas, gdy wielu dorosłych nie pozostając w regułach tradycji zabłądziło na różnych ścieżkach.

Jeden z moich znajomych wspomniał ostatnio, ilu to prawiczków jest w jego wieku; jakby im lekko zazdrościł. Sam ożenił się dość szybko, bo chyba w ciągu roku po poznaniu żony na studiach. W gruncie rzeczy ateista, czy też niepraktykujący; dziś człowiek mocno wierzący. Tak, jakby chciał powiedzieć, mogłem zaczekać; jak oni dotrzeć się przed ślubem. 

Poznać ją lepiej, a nie tylko patrząc; na przyjemności podjąć decyzję. Łatwiej wtedy ludziom ze sobą żyć i poznawać się bardziej przez resztę życia.

Zanim zdecydowałam się na taki dość mocno prywatny mimo, że bezimienny wpis zatwierdziłam go u osoby, o której był i otrzymałam:

Czasem słońce czasem deszcz: Nie oceniaj po wyglądzie, sercem patrz!

Było dwóch chłopców,
jeden starszy, a drugi młodszy - grubasek,
Były dwie dziewczyny, jedna zadziorna, a druga młodsza,
taka sama, częściej od starszej niż czasem.
Kto się czubi, ten się lubi,
jeśli po drodze (tego) szczęścia nie zgubi.

Starsi do siebie lgnęli,
mimo, że drażnili się wzajemnie,
Ona przez własną głupotę,
bo z nie tych sfer była,
On przez zabawę z tego co robiła,
bo pośmiać się z kogoś było mu przyjemnie.
Młodsza za to dziewczyna,
grubaska ośmieszała,
sytuacja odwrotna po latach
swoje miejsce miała.

Starsi się związali,
przez co mężczyzna wszedł w konflikt z rodziną,
drugi brat, gdzieś przepadł,
tak jeden obrót wydarzeń na akcję filmu wpłyną(ł).
I nagle mija dość długi czas,
Piękny dom niczym willa może,
w nim mieszkająca para
i dorosła już dziewczyna druga.
Pytanie czy po latach
zjednoczyć się czas pomoże?

Otóż na uczelni, już nie młodszej,
lecz przypominam - dorosłej panny,
pojawia się mężczyzna,
co na nią uwagi nie zwraca,
szczupły, przystojny,
ona oczy na niego przewraca,
W dalszym czasie jedno drugiemu dokazuje,
a po spotkaniu w jej domu z...
wyżej wymienioną parą,
że to zagubiony brat się okazuje.

I tak łączą się pokolenia,
a powrót do domu zdaje się bliski.
przyszedł czas by i młodszy mężczyzna,
odkrył na kim mu tak naprawdę zależy,
czas w równej skali wszystko wymierzy(ł).
Tak się składa, że ojciec ma urodziny,
więc dobra okazja na jednoczenie rodziny.
Najpierw taniec żony,
który taniec męża wywołuje;
potem taniec dorosłej dziewczyny,
która już nie kryje niechęci do chłopca,
lecz o uczuciu wprost przeciwnym mu przyśpiewuje.
Na co mężczyzna rusza z odwetem,
do tańca również się rwąc skwapliwie,
a pod koniec historii,
łączą się wszystkie pokręcone ścieżki,
a wszyscy żyją (z pointa'ą) długo i szczęśliwie.

 (styczeń 2012)

Nietypowo się zdarza, aby Boolywoodzki film trafiał do kin!

21 stycznia 2005 roku Polska stanęła otworem dla filmu Czasem słońce, czasem deszcz ( Kabhi Khushi Kabhie Gham ) z 2001 roku. 

Gdy dziś tak wielu nie umie powiedzieć "Przepraszam", a często jeszcze obrywają osoby w Internecie lub w ich życiu rzeczywistym ten film wybrzmiewa jeszcze mocniej.