Gdy oczy nie widzą, serce pamięta - Inspiracja muzyką Spikeroog z Wiedźmina 3

Kiedy deszcz po długiej suszy Cię obleje,
To będę ja.
Kiedy pojawi się po zimie na ziemi pęd zielony,
To będę ja.
Kiedy wiatr miło chłodno latem zawieje,
To będę ja.
Kiedy z pędu latem wyrośnie owoc upragniony,
To będę ja.
I, gdy na jesieni będą w powietrzu kołysać się liście,
To będę ja.
I tym ciepłem w chłodzie od kominka też oczywiście,
To będę ja.
Bo, gdziekolwiek Twoje oczy Cię poniosą,
gdziekolwiek się schowasz Kochanie,
I tak moje oczy nawet, jeśli Cię nie widzą,
to w nich i w sercu Twój obraz zostanie.
lipiec 2021

Ten fragment, którym jest Spikeroog to 16:41 minuta z The Witcher 3: Wild Hunt - Full Soundtrack. Music by Marcin Przybyłowicz and Mikołaj Stroiński. Znajdziemy ją m.in. tutaj.

Już ta muzyka wcześniej coś mi podsuwała na myśl, ale jakoś dziś rano nakreślił się pewien obraz słów; jakie mogłyby zobrazować muzykę.

Perypetie rodzinne - Inspiracja muzyką piosenki Demi Lovato - Sorry Not Sorry

Delikatność tak głęboko, gdzieś utracona,
na bezdrożach, gdzieś zagubiona;
Rodzina niejedna po świecie rozproszona,
niejedna osoba w niej nieproszona.
Rodziny, które nie mogą być razem,
bo coś poszło, tam nie tak;
Rodziny, które nie mogą być razem,
bo komuś coś nie w smak.
Matka, co córkę podczas spaceru zagubiła;
bo potrąciło ją auto w filmowej powieści,
a dziecka nie było, gdy się obudziła.
Ojciec, co dopiero, gdy traci stanowisko 
ze względu na postęp technologiczny;
Znajduje czas dla syna,
i na... pozytywny test onkologiczny.
Kobieta, która nie czekała na swego lubego,
i na córki weselu, nie wie dziecko, którego.
Mężczyzna, co zajęła go kariera zamiast rodziny,
i tak w nowej musiał przeżyć nowe narodziny.
Delikatność tak głęboko, gdzieś zatracona,
gdzie ten jeden mąż, jedna na życie żona.
Gdzie te rodziny, gdzie uśmiechnięte twarze przy stole,
gdzie zabawy wspólne w śnieżki zimą na dworze;
Gdzie te wspólnie z rodziną tworzone baśnie, gdzie trole,
gdzie budowanie zamków z piasku w letniej porze.
Kobiece krzyki, że mężczyzny to wina;
bo nigdy nie był człowiek aż taki. 
Zawsze był odważny.
Tak odważny chował się w krzaki.
Mężczyzny gadanie, że kobiety wina,
bo nigdy tyle nie gadała, ładnie wyglądała.
Tak zawsze, gdy patrzył na zegarek,
a kolejna godzina spotkania sobie mijała.
Zmarszczek u niej, czy u niego także nie było,
tylko; że każde w domu przed lusterko chodziło.
A, gdy zapyta się ludzi ze starszego pokolenia,
powiedzą Ci jedno. A co to w niej, nim zmienia?

Kocha się człowieka na całe życie,
kocha się czasami głęboko w sercu skrycie,
Czasami się te uczucia niezwykle okazuje,
wtedy życie się tak nie nudzi i nie pruje.
Miłość staje się takim dywanem tkanym dokładnie,
tam, gdzie nić pójdzie; tam też kolor przypadnie;
Aby po tym całym dokładnym tkaniu powstał obraz,
doskonalszy niźli pozostałe, leżące często na dnie.
Gdyż każda troska, każde jej wspólne przetrwanie,
daje siłę związkowi, kiedy przed kolejną stanie;
jakąś troską, której będzie musiała sprostać na swej drodze,
a dużo prościej znosić troski razem, przy kimś; kto srodze
niczym zimne lodowate powietrze Nas potraktuje,
gdy druga strona z sił opadnie, i się już nie siłuje.
lipiec 2021

Piosenka Demi Lovato - Sorry Not Sorry (Official Video) ma tłumaczenie od 18 lat, ale nie o tekstu tu chodzi. Akurat słuchałam tej piosenki i muzyka najpewniej po tych wszystkich ostatnich opowieściach na temat rodzin stała się inspiracją.

Podążamy miłości ścieżką... Bo Miłość ma Wartość samą w sobie!

Miłość to wartość samą w sobie,
gdy zachorzałam byłeś przy mnie,
gdy byłam zdrowa byłeś Aniołem towarzyszącym mi za dnia,
a gdy musiałam dojrzeć, dałeś mi spokój, ile się tylko go (dać) da.
Kiedy brzęczy strumień, a my pod górę się wspinamy,
nie myślisz już o ciężkim dniu;
Ale o ścieżce, która przed Nami; którą tak podążamy,
wspomnienie spotkania tu;
W miejscu, które oboje tak dobrze znamy,
a i na długo w pamięci je zapamiętamy.
Miłość ma wartość samą w sobie,
gdy Ty nie mogłeś sobie poradzić,
ja byłam zawsze obok przy Tobie,
słowem choć coś chociaż doradzić.
Bo, kiedy zdobywamy
szczyty we dwoje, a nie tak w odosobnieniu,
gdy zasłabniemy, mniejsza szansa, że się
tak szybko poddamy;
jeśli ktoś pomaga, w z ziemi się poniesieniu.
Całe życie się bowiem zmieniamy,
całe życie się uczymy, także nawzajem siebie;
Sens w tym by trwać wiernie w tym poznawaniu,
bo łatwiej nawet takim świecącym gwiazdom
w parze jest błądzić po przeogromnym niebie.
Wszechświat jest niezmierzony,
wiedza cała nie do objęcia naszym rozumem;
więc; jak chcesz objąć jednym słowem,
wszystkie uczucia, których wyrazić nie umiem.
Każdą troskę, każdy strumień pięknych słów,
ale też słowa czasem tak bardzo gorzkie znów;
Wachlarz kolorowy w wydarzenia z każdego dnia,
z których chciałoby się czerpać tylko dobre chwile;
ale nie tylko my go tworzymy, ale też osoby trzecie,
więc nie zawsze się tak przeżyć każdy dzień tu da.
Dlatego najpiękniejsze są chwile,
gdy "Podążamy  miłości ścieżką" i sami po niej kroczymy,
zostawiając za sobą hen w tyle,
tych, których wieścią o Naszej bliskości już nie uraczymy.

lipiec 2021

Wiersz o uczuciu, komentarz dziś będzie dość krótki. 

Sam wiersz mówi o uczuciu dwojga ludzi niczym z filmu "Do zakochania Jeden krok"(Rab Ne Bana Di Jodi, 2008), gdzie padają słowa:

"Podążamy miłości ścieżką, spotkamy się po drodze gdzieś tam". 

I, jak się tak zastanowić jest o tym nawet fragment w takiej dość starej już powieści "Scarlett". Szalona kobieta z "Przeminęło z wiatrem" (jakoś nigdy nie dotarłam do tej książki, film mi też nie bardzo podchodził) musi przejść przez różne koleje losu.