wtorek, 17 grudnia 2013

Grinch: Świąt nie będzie! - Film, który zainspirował wiersz filmowy!

Białe obramówki, 
czerwonej odzieży,
i uśmiech od ucha do ucha,
co się, ot tak szerzy.
Zielone ma futro, więc to nie Shrek,
i, że świąt nie lubi; jak niedobry lek.
Lek, którego dzieci nie lubią, a brać go muszą,
gdy są chore, choćby dziewczynka,
co ma warkocze aż dwoje i serce z dobrą duszą.
I tak od krótkich słów "że świąt nie będzie",
historia zaczyna się w pierwszym rzędzie...

(grudzień 2013)


Grinch: świąt nie będzie (How the Grinch Stole Christmas, 2000)
 Źródło obrazka: gildia.pl

How the Grinch Stole Christmas

Znany z wielu nietypowych ról Jim Carrey wciela się w rolę stworzenia o imieniu... Grinch. A tytułowy bohater  Grinch: świąt nie będzie (How the Grinch Stole Christmas, 2000) twierdzi, że nie dopuści do uroczej gwiazdki. 

W filmie odgrywa też sporą rolę Cindy Lou Who, czyli Taylor Momsen. Całość, jak się okazuje scenariusza nie jest jedynie wytworem scenarzysty, a powstała na podstawie książki Dr Seuss "How the Grinch Stole Christmas!". Nie myślałam, co będę robić w wolnym czasie w święta. Ale może taka książka na przykład na wieczór, to nie była by wcale taka nie mądra opcja...

Grinch: Świąt nie będzie to także piękna opowieść o wybaczeniu. W końcu ktoś, kto narobił szkód warto; aby je naprawił. To wybaczenie zaczyna się od dzieci. Konkrety, jednak w filmie. Ja tylko polecam w tej kwestii zajrzeć też do wierszaWybaczenie: Quo vadis: Historia 3 wewnętrznych przemian

Zobacz też wiersze filmowe:



poniedziałek, 16 grudnia 2013

Frozen - Sanie po śniegu mkną

Przychodzą takie dni
kiedy świat pokrywa biały puch,
a bałwanowi lepi się...
lepi się ze śniegu wielki brzuch.
A, gdy widzisz górę, małą, dużą,
śnisz, że sanie po niej mkną,
po nim mkną.
W białym puchu zanurzone,
płozy głęboko,
a po bokach drzewa nim okryte,
równie wysoko.
"Let it go"*,
czyli odpuść... sznurki,
niech same
sanie mkną...
(grudzień 2013)

 Frozen (Kraina lodu, 2013)
 Źródło obrazka: gildia.pl

Frozen - Sleigh through the snow whisked

Przez ten tydzień planuję krótko i śnieżnie, lub świątecznie. Być może, więc dedykacje zjawią się dopiero po świętach. Albo w przerwie między świątecznej. Tym razem do piosenki "Let It Go" Demi Lovato, chodzące za mną Sanie, które mkną :)

* dosłownie pozwól temu odejść, dlatego tam jest przerwa z ...

Zainteresował Cię zimowy wątek filmowy? Dla dorosłych polecam: 12 mężczyzn z kalendarza z Montany. Dla dzieci na przykład wiersz o zimie.

Kraina lodu - Sanie po śniegu mkną

Spodobał Ci się ten wiersz? Zobacz powiązane posty:

Wątki z posta to:
  • Sanie po śniegu mkną
  • Sleigh through the snow whisked

sobota, 14 grudnia 2013

The Vow and converse Sortilegio

-Modlitwy składa się Bogu lub bogom
Trudno więc powiedzieć bym składał Ci modlitwę,
Raczej to dziękczynienie,
Za Twoją postać, za to, że jesteś,
Za to ze jesteś ze mną zawsze.
-Czy to niedobre poranki,
 Kiedy cię nie pamiętam
 Czy te lepsze,
 Gdy budząc się przy Tobie wiem,
 Że mogę czuć się bezpieczna?

 Ktoś życzył by teraz pewnie wrogom,

 Którzy do tego dopuścili, rozegrać kolejna bitwę
 A ja proszę o im wybaczenie,
 Dlatego, że mam tutaj Ciebie, Twoją postać 
 Twoją postać, przy której to
 Właściwymi są każde przystanki
 Na których się zatrzymuje
 Pamiętam cię
 I wiem, ze po otwarciu drzwi domu
 Zastanę Ciebie, tak stateczna.

-Opanowana przez delikatny zapach płatków róż

Który unosi się w naszej łazience,
-Wtulona w Twój tors w naszym ulubionym fotelu
 Przy kominku,
-Lecz pamięć wadliwa w tym przypadku jest, cóż
-Może przypomnieć mi w piosence
Choć i tutaj może się też wydać, że nie ma celu;
Czy upominku
Który dostałam na ostania gwiazdkę,
Nie przypomni mi się wątek ani trochę
-Ani tej zielonej wstążki która jeszcze dziś pamiętam
-Przewiązanej wokół mojej szyi
Twój, jak twierdzisz ulubiony prezent na tamte święta.
Przywrócona Ci wśród igieł choinki,
-Wśród śniegu za oknem,
Który leżał płatkami, a i padał
-Tak drobnymi, a pięknymi
 Białymi śnieżynkami
-Zachwycającymi także dziewczynki.
(grudzień 2013)
 
      The Vow (I że cię nie opuszczę, 2012)           kadr z Sortilegio (Zaklęta miłość, 2009)
              Źródło obrazka: gildia.pl

The Vow and converse Sortilegio

Nietypowo z okazji 2 miesiąca nowego adresu bloga, który obchodzimy w dniu dzisiejszym... wątek dodatkowy: 

The Vow, czyli I że cię nie opuszczę (2012)

Przy okazji pozdrowienia dla największej ze znanych mi blogerek Channing'a, występującej pod pseudonimem Ruda:). I krótko o filmie, o którym nie można powiedzieć znam Cię na pamięć; lecz znam Cię, bo mam pamięć. W rolach głównych Rachel McAdams (jako Paige) i kochający ją mimo wszystko, już tutaj wspomniany Channing Tatum (Leo). 
Czasem pamięć, to nie tylko "Pamiętnik" (The Notebook, 2004), czasem też i nie "50 pierwszych randek" (50 First Dates, 2004). Ani też "Zakochany bez pamięci" (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, 2004) ze znanym z roli pewnego hobbita, aktorem znanym jako Elijah Wood. Mimo, że jak widać rok 2004 ma szczęście do filmów w tej tematyce. I także tytułowy film nie jest, jak francuska... No właśnie, jaki francuski film dotyczy tematu pamięci ?

La Vie d'une autre (Zakochana bez pamięci,  2012) z Juliette Binoche

Choć na swój sposób każdy z tych filmów coś z innym łączy.
Film "I, że Cię nie opuszczę" uważam, że pasuje wiersz powstał na podstawie scenariusza Abby Kohn, Marc'a Silverstein, Michael'a Sucsy, Jason'a Katims. Podstawą do scenariusza stały się materiały i historia zebrane przez Stuart'a Sender'a. Dystrybucją zaś zajęło się Forum Film Poland Sp. z o.o. Początkowo wiersz był monologiem napisanym o wieczorem, następnie stał się dialogiem, i stąd jego forma. Treść z lekką naciągana, ale jako autorka wierszy mam do tego prawo. Jako, że piszę pod filmy, więc o tym informuję, jakby komuś coś z wątków nie pasowało:)
Gdy akcję odwrócić w drugą stronę i mężczyznę uznać za tego nie pamiętającego przypisać można, by także wiersz na przykład do jednej z najlepszych meksykańskich telenoweli (czujne oko patrzy, nie serial ;]). Jaka to telenowela ?

Zaklęta miłość (Sortilegio, 2009)

Tutaj nie grana przez Jacqueline Bracamontes, María José Samaniego de Lombardo lub inaczej Sandra Miranda traci na początku pamięć, a... grany przez William'a Levy, Alejandro 'Alex' Lombardo. Choć tak naprawdę oboje mają dobrą pamięć, a chodziło tylko o stworzenie komplikacji jednemu z nich. Sporych komplikacji. Przez, co powstaje równie piękna historia, jak inne (biorąc pod uwagę tylko ten wątek, a pomijając inne wątki telenoweli - w tym, również wymazywanie dla odmiany jej pamięci). Zwłaszcza, że powstał, gdy miałam słuchawki w uszach, a z nich rozbrzmiewało Il Divo wykonujący Sortilegio del amor, właśnie do tego filmu.

Ten post znalazłeś m.in. po słowie:
  • nie serial

***
~Amy, na ten poprostu mnie naszło o poranku słuchając piosenki Il Divo. Tylko tyle
~Wszystkim dziękuję za serdecznie opinie, komentarze i refleksje. Do osób, które wstawiają tam adres bloga, proszę, by ograniczyć się do jednego adresu, bo chciałabym akceptować wszystkie Wasze opinie, a podwójne linki trochę mi wiązały przynajmniej raz ręce

RBD - Salvame
~Ewa, może nie przesadzajmy ;] w końcu to RBD zrobił jakąś większą karierę, jak na razie moja rozwija się raczej w innym - co cieszące zawodowym kierunku
~galeria bloga sam-barks, czasem trzeba po prostu wymyślić, jak ująć inaczej to, co wszyscy ujmują w taki sam sposób, aby pozostać oryginalnym:)
~Alex, dziękuję uroczy jest równie myślę Twój owy komentarz, jak mówisz, że dobrym mój wiersz:)
~Agnieszka, o patrz, mogłam jeszcze dodać dla Ciebie dedykację, ale gapa ze mnie;p sorki
~aniqa11, versemovie na dobranoc, hmmm... tego jeszcze nie próbowałam, tak nazywać; choć podobne już wnioski gdzieś słyszałam ;D
~Crazy Mustang, ja dzięki Wam też odkrywam wiele nowych mi nieznanych zakamarków muzyki, inspiracji, tytułów
~LeaNaya, witam i dziękuję za komentarz. Zajrzę, mimo, że serialu nie kojarzę
~Marysia Połeć, hmmm magiczne. Ciekawe, co by zaparci niedopuszczający równości i modlitwy powiedzieli. Z całym szacunkiem do religii. Ale wiem, że też są tacy, co nawet filmów magicznych oglądać nie pozwalają, bo że wbiją się do głowy. Och stratne było by wiele wątków, a przecież wiara to też na swój sposób magia. A cuda, to czary od Pana. Taka metafora, mam nadzieję, że nikogo nie obrażam w tym momencie
The Originals: He will give a hand
~RosAlice, tak jak najbardziej chodzi o odłam "Pamiętników Wampirów", tak jak odpowiedziałam na Twoim blogu. Czas pisania jest przeróżny, bo czasem piszę od tak z palca od ręki, a czasem jest to chwila dłużej, bo na przykład szukam sensownego rymu.