Wznoszę skrzydła, wznoszę wysoko do góry,
wznoszę do lotu swoje skrzydła i otwieram je w locie,
jak anioł, który płynie po niebie wiatrem unoszony,
jak ptak, który mija chmury po drodze niestrwożony.
Wznoszę skrzydła, dzięki każdemu pąkowi kwiatu,
rośliny, która budzi moje serce do życia;
Jak pokarm, którego dawno nie było,
jak pitna woda w oazie na pustyni,
Wznoszę skrzydła do góry, by pokazać je światu,
bo już stały się za widoczne, nie do ukrycia,
serce za mocno tak głęboko tu zabiło,
wypełnione luki, które były pustymi.
Niemożliwe, powietrze unoszące skrzydła niespotykane,
egoizm, tego by zatrzymać je blisko przy sobie,
środa, 23 listopada 2016
poniedziałek, 21 listopada 2016
Trolle: Inspiracja wierszem piosenką Justin Timberlake, Anna Kendrick - True Colors
Tam, gdzie nie ma światła,
tam jest ciemność, tam jest szarość;
smutek, który najlepiej zapomnieć,
a najlepiej jest zapomnieć,
kiedy ktoś jest blisko.
Ciepło przekaż drugiej osobie,
zabarw jej życie;
Ciepło przekaż na papier,
malując obraz ze swojej wyobraźni.
Jest zawsze blisko przy Tobie,
jeśli nie ktoś to coś,
co może nadać kształt,
zwalczeniu lęku, czy całej bojaźni.
Czasami kolorem jedynie dotyk dłoni,
czasami słowo zrozumienia,
Pomaluj smutny pokój kolorami;
nawet nie wiesz, jak to zmienia,
Nastrój Twój codzienny,
kiedy nagle odmienny;
Szczegół pojawia się na Twojej ścianie,
pojawia się w pokoju.
Choćby nowy wazon,
lub obrazek namalowany na zapytanie,
które było postawione na zajęciach plastycznych;
czy piosenka poznana podczas zajęć muzycznych.
Przestań się bać, rozejrzyj się dookoła,
jeśli nie ma obok Ciebie kogoś,
kto ponury humor pokonać zdoła,
pokonaj go sam, bo wyobraźnię płynącą głęboko z serca,
zawsze masz przy sobie.
I, jak wiary, czy też nadziei nikt Ci odebrać nie może,
jak one trwają w Tobie.
Twoje całe życie w ciepłym i żywym będzie kolorze.
(listopad 2016)
Film Trole 2016 bardzo mi przypomina wątki z przynajmniej dwóch filmów z dawnych czasów. Kopciuszek, który cały czas pojawia się w coraz to nowych odsłonach i tutaj rolę bucika gra wrotka; a sprzątaczka księcia jest kopciuszkiem, co można już rozpoznać po pierwszych scenach. Więcej nie zdradzam, aby każdy mógł coś obejrzeć :)
sobota, 19 listopada 2016
Inspiracja muzyczna: Korona (The Crown), Duck Shoot by Rupert Gregson-Williams
Spokój, spokój,
fale oceanu, co spływają po plaży,
a potem znikają na piasku niezauważone;
Kroki, kroki,
stopy, które przemieszczają się na palcach,
aby cicho przemknąć, a nie zostać skażone.
Widokiem, spojrzeniem oczu,
które może nosić za sobą myśli,
myśli, które mogą rodzić sugestie,
przeplot zdarzeń, jak w warkoczu.
Jeden ruch za daleko, jeden oddech z mniejszą siłą,
potrafił skruszyć, sprawić pole do negocjacji;
podczas, gdy to Królowa ma prawo do racji,
nawet, jeśli oczy widzą; a skroń pulsuje farby żyłą.
fale oceanu, co spływają po plaży,
a potem znikają na piasku niezauważone;
Kroki, kroki,
stopy, które przemieszczają się na palcach,
aby cicho przemknąć, a nie zostać skażone.
Widokiem, spojrzeniem oczu,
które może nosić za sobą myśli,
myśli, które mogą rodzić sugestie,
przeplot zdarzeń, jak w warkoczu.
Jeden ruch za daleko, jeden oddech z mniejszą siłą,
potrafił skruszyć, sprawić pole do negocjacji;
podczas, gdy to Królowa ma prawo do racji,
nawet, jeśli oczy widzą; a skroń pulsuje farby żyłą.
Subskrybuj:
Posty (Atom)