Niewidomy i Modelka z Gotowych na Wszystko!

Dziś w tym świecie pełnym smutku,
gdzie niejeden na nieznany w pełni wirus umiera;
Dziś w tym świecie pełnym smutku,
gdzie niedostatek pieniędzy, pracy, relacji doskwiera.
Powinniśmy szukać czegoś, co Nas jednoczy,
środków, które skłaniają do innym pomocy;
środków, gdzie uda się wręcz bez przemocy,
Stworzyć coś, co innych połączy i zaskoczy.
Tutaj pojawia się motyw przetrwania,
w związkach, w których od kochania;
Przecież tak dużo zdawać by się mogło zależało.
I dopiero próba sprawiła, że czy to też przetrwało;
Każdy zobaczył dopiero po czasie.
W tym głośnym w protesty i niemoc momencie,
Zobaczyliśmy w pełnej swej krasie;
Które sprawy nie tak proste, gdy na zakręcie,
Staje nasze życie...

21 listopad 2020

Wiem, że spoileruje komuś kto nie oglądał tego serialu, ale uważam to za piękny wątek i pokaz tego; że...

Nawet we współczesnych czasach ludzie potrafią w sobie znaleźć to coś co podtrzymuje związek - miłość.

Historia Carlosa i Gaby jest dość ciekawa biorąc pod uwagę, że zanim Gabriel została mamą; jak dość sporo modelek prowadziła dość rozwiązłe życie. Carlos dopóki nie stracił wzroku miał dobrą pracę i tutaj przyszedł na nich czas próby.

W 5. sezonie Carlos odzyskuje wzrok i jest wściekły na żonę m.in. za to, że sprzedała jego cenną i ulubioną piłkę. Gabriel się poświęca i idzie ją odzyskać, a Carlos zauważa, że w jej szafie nie ma drogich sukienek jakie jej nakupował. Nie ma też w jej szkatułkach biżuterii, a są jedynie ich pozostałości.

W tym momencie Carlos zauważa poświęcenie żony kupuje jej sukienkę i ze skruchą przeprasza.

Książę Persji Piaski Czasu: Czy żałoba zawsze jest czarna ?

Czy żałoba zawsze jest czarna ?

A może inny kolor też ją kryje ?

Czy żałoba zawsze jest czarna ?

A może jej się niczym nie zmyje ?

Popatrzymy na Arabów, czy Chiny,

tutaj biel w tym temacie zobaczymy,

Popatrzmy na... mieszkańców Iranu,

gdzie niebieski określeniem tego stanu.

I na słowa choćby piosenki latynoski,

gdzie lazurowe kolory królują wodniste,

piosenka z uśmiechem, lecz pełna troski,

opłakiwanie osoby, tak bliskiej to zaiste.

Więc, jeśli pośród pustyni biel się ukazuje,

nie zawsze ona tylko ślubną suknią,

czy... czerń

pięknym przyodzieniem na gwieździste wieczory,

czasem, jak ten błękit łza w kolorze króluje,

której nie zmyjesz żadną kłótnią,

lecz... przytrzymasz

by mieć czas się pożegnać, oddalić mary, zmory.

(sierpień 2014)

Piękna księżniczka (Książę Persji: Piaski Czasu) odziana w biel na pierwszy rzut oka wygląda ślicznie. Szczególnie dla obcokrajowców oglądających film, który mimo swojego przekazu mówi o konkretnej kulturze. A każda kultura ma swoje prawa. Jak i każda jednostka - nie bez powodu nawiązanie do piosenki. A konkretnie powiedziałabym dwóch, tylko, że jedna tylko pojawiła się w wierszu. Jutro będzie o tej drugiej. O brązie, a czasie przejścia. Dziś była czerń, ale też łzy i błękit, jak w piosence Thalii "Entre el mar y una estrella" (<- kliknij - wiersz, post)