Czy żałoba zawsze jest czarna ?
A może inny kolor też ją kryje ?
Czy żałoba zawsze jest czarna ?
A może jej się niczym nie zmyje ?
Popatrzymy na Arabów, czy Chiny,
tutaj biel w tym temacie zobaczymy,
Popatrzmy na... mieszkańców Iranu,
gdzie niebieski określeniem tego stanu.
I na słowa choćby piosenki latynoski,
gdzie lazurowe kolory królują wodniste,
piosenka z uśmiechem, lecz pełna troski,
opłakiwanie osoby, tak bliskiej to zaiste.
Więc, jeśli pośród pustyni biel się ukazuje,
nie zawsze ona tylko ślubną suknią,
czy... czerń
pięknym przyodzieniem na gwieździste wieczory,
czasem, jak ten błękit łza w kolorze króluje,
której nie zmyjesz żadną kłótnią,
lecz... przytrzymasz
by mieć czas się pożegnać, oddalić mary, zmory.
(sierpień 2014)
Piękna księżniczka (Książę Persji: Piaski Czasu) odziana w biel na pierwszy rzut oka wygląda ślicznie. Szczególnie dla obcokrajowców oglądających film, który mimo swojego przekazu mówi o konkretnej kulturze. A każda kultura ma swoje prawa. Jak i każda jednostka - nie bez powodu nawiązanie do piosenki. A konkretnie powiedziałabym dwóch, tylko, że jedna tylko pojawiła się w wierszu. Jutro będzie o tej drugiej. O brązie, a czasie przejścia. Dziś była czerń, ale też łzy i błękit, jak w piosence Thalii "Entre el mar y una estrella" (<- kliknij - wiersz, post)
