Kachorra: Teraz Twój Ruch

Długie szukanie chyba zakończone,
teraz Twój ruch;
Drugie serce już odnalezione,
teraz Twój ruch.
Ja już swój zrobiłam,
teraz Twój ruch.
Czekać nie skończyłam,
teraz Twój ruch.
Nadzieja daje mi siłę,
teraz Twój ruch;
Kino, kolacja, zwykłe spotkanie,
teraz Twój ruch.
Podaruj mi chwilę,
teraz Twój ruch;
Spacer też mile przyjęty zostanie,
teraz Twój ruch.
Zrób go, gdy spotkamy się znów,
teraz Twój ruch;
A zrozumiemy się bez słów,
teraz Twój ruch.
(czerwiec 2008)

Kadr z Kachorra to ja (2002, z Youtube)

Kachorra: Now is your move

Najpierw trafiłam na walające się gdzieś w zakątku szuflad cytaty, które postanowiłam kiedyś wpisać. Potem, właśnie teraz podczas ich wpisywania stwierdziłam, że można od razu dopasować do nich wiersz. I tak dotarłam do wiersza, który mówi właśnie o tym, że można się dogadać bez słów. W końcu ostatni cytat z "Kachorra to ja" (Kachorra, 2002), który jest wskazany na blogu z fajnymi cytatami (prawdziwa miłość) to napis z telefilmu:

"Prawdziwa miłość zdarza się raz w życiu, nie pozwól jej odejść"

Taka dość dawna telenowela z dość ciekawą obsadą: Pablo Rago (jako Bruno Moravia), María Rosa Gallo (jako Pierina Fossati) i Natalia Oreiro (tytułowa Kachorra).

Kachorra: Teraz Twój ruch

Post zawiera wątki:

• Now is your move
• Teraz Twój ruch
• Natalia Oreiro Kachorra to ja

Mikrokosmos i Makrokosmos: Wiosna (wiersz filmowy o przyrodzie)

Wszystko budzi się do życia,
a zwierzęta wychodzą z ukrycia.
Po długim śnie, wychodzi z jamy miś,
chce zacząć nowy dzień, właśnie dziś.
Nasiona w ziemi rosną,
by zakwitnąć tą wiosną.
Ptaki z ciepłych krajów wracają,
nowe gniazda zakładają.
W ziemi kret kopie norę,
by skończyć ją w porę.
Wiewiórka znalazła orzech
z przed zimy,
A my na nią
patrzymy.
(ok 2004 roku)

 

Zdjęcie z prywatnej galerii Versemovie

Wszelkie prawa zastrzeżone

Microcosmos and Makrokosmos: Spring

Wiersz na tyle stary, że nawet trudno mi określić datę jego powstania. Tytuł wiosna, może jedynie znaczyć, że tworzyłam go mniej więcej o tej porze. Choć i to może być nie do końca, bo przecież zdarza się pisać i o zimie latem, i odwrotnie. Przede wszystkim jednak widząc ten wiersz po otwarciu zeszytu, z którego chciałam przepisać wiersz na dziś skojarzył mi się Mikrokosmos (Microcosmos: Le peuple de l'herbe, 1996) i Makrokosmos (Le peuple migrateur, 2001). Stąd też i dlatego dopasowałam wiersz właśnie do niego. Tym bardziej, że siedząc w fotelu i pracując pada na mnie przez okno bardzo mocno słońce. A, dzięki temu, że przymrozki są na dworze, to wewnątrz mieszkania tylko je najbardziej czuć. Nie wiatr, nie chłód.

Przy okazji tego posta chciałam podziękować wszystkim za komentarze i odwiedzanie mojego bloga, w sumie te ilości odsłon i na poprzedniej wersji bloga Versemovie i na tej, skądś się biorą. Powiadamiam też, że najpewniej wieczorem odwiedzę wreszcie blogi, na których jeszcze ostatnimi dniami nie byłam. I uzupełnię zwrotnie komentarze. Jak mówiłam mam trochę ograniczony czas obecnie. Stąd takie, jakby skróty w pisaniu.

Post zawiera wątki:

• Microcosmos and Makrokosmos
• Wiosna wiersze

Walentynki - Usłane Różami

Bukietów kwiatów przydużo,

a zaczęło się od bukietu jednego.

Prosiłam, nie naciskaj, przestań;

z tego nie wyniknie nic dobrego.

I posunąłeś się o ten krok za daleko;

teraz ja siedzę w biurze,

odbieram kolejny telefon, pracuje;

Ty pewnie roznosisz kolejne bukiety kwiatów,

uszczęśliwiając innych,

czego ja bez nich obecnie nie czuję.
(luty 2014)

Kadry z YouTube Bed of Roses (Usłane różami, 1996)

ValentinsTag - Bed of Roses

Historie miłosne: Miłość ta jedyna, prawdziwa
(Christian Slater jako Lewis Farrell i Mary Stuart Masterson jako Lisa Walker)

Powrót do postu Walentynki

Post zawiera wątki:

ValentinsTag

the Bed of Roses