Pod tym niebem, pod gwiazdami,
które pojmowaliśmy słowami;
Nad tą rzeką, gdzie ta łódka,
gdzie powieszona jest kłódka.
Nad tą wodą, gdzie nenufary latem pływają,
a kaczki i łabędzie okruchami się zajadają.
Tam wspomnienia się być może zaczęły,
niejednej pary; niejednego dwojga ludzi;
Drobne gesty, pojedyncze nieśmiałe słowa,
taki, które uczucie miłości w życie tchnęły.
Później przyszły lata zajmowania się innymi,
tymi, którym to swoje życie oddali;
Czasami pozostawiając poza sprawami ważnymi,
to co sami tak mocno pokochali.
Niekiedy te spawy nieważnymi były,
tylko to wtedy z czasem docenili;
Lecz, czasem to były rzeczy cenne,
dla drugiego może tak odmienne.
Drobnostki, które warto przepracować drugi raz;
kiedy po wylocie innych z gniazda jest na to czas.
Drobnostki, które warto przepracować,
aby ta nieznana dla dwojga nigdy do końca siła;
Zaczęła znowu się rozwijać, trwała, życiem tętniła.
styczeń 2021
Pandemia nie tylko zamknęła Nas w domach, ale też trzeba wziąć pod uwagę; że testy na koronawirus i kwarantanny, czy zamknięte lotniska czasami rozdzieliły na dłużej rodziny lub pary. W końcu podróżujemy, a niektórzy pracują winnych krajach lub na innych kontynentach. Czasami to jest dystans, który pomaga zatęsknić. Czasami, jednak później zamknięci w domu ludzie zauważają, że niczym Dwoje do poprawki nie są tak blisko siebie.
Piękny film, o tym; jak miłość zaczyna się odradzać od tego 5 min spędzonego w swojej obecności.
Piękny film, o tym; jak kolejnym krokiem staje się dotyk i tak dalej... i tak dalej...
