Czasem człowiek musi być, jak skała,
targana wiatrem, ale tak wytrwała,
Jak żagiel, który musi utrzymać się,
aby statek mógł dalej płynąć podczas burzy,
Rozwiane nadzieję, odłożyć na bok,
trzymać je z daleka, nawet, jeśli nie wróży...
los niczego, co by na zmianę wskazywało,
co by siłę wewnętrzną Nam taką dawało...
Czasem człowiek musi być, jak ta stal,
która w zwykłym ciepłe otoczenia się przestaje topić,